Γιώργο, ξέρεις...

• Παιδιά σ' αυτή τη χώρα λιποθυμούν από ασιτία.
• Οι σωροί των σκουπιδιών απειλούν τη δημόσια υγεία.
• Το κράτος δεν μπορεί να ανταποκριθεί με στοιχειώδη ταχύτητα και αξιοπιστία στις υποθέσεις των πολιτών. Ποτέ δεν ήταν ικανοποιητικές οι υπηρεσίες προς τους πολίτες αλλά στην παρούσα φάση η κατάσταση σε σχέση με τις απαιτήσεις των καιρών είναι αποκαρδιωτική. 
• Κανείς -ούτε εσύ - δεν μπορεί να εγγυηθεί το εισόδημα εργαζομένων και μισθωτών, εφόσον δεν υπάρχει ακόμη και τώρα ένα σταθερό φορολογικό σύστημα αλλά ένα θλιβερό παζλ έκτακτων εισφορών και τελών. Κανείς δε γνωρίζει πως και τι πρέπει να πληρώσει ή αν θα χρειαστεί στο άμεσο μέλλον να ξαναβάλει το χέρι στην τσέπη. Κανείς δε γνωρίζει τι θα ισχύσει με συμβάσεις, με επιδόματα, με όλα όσα συζητάς με την Τρόικα ή με όποιον άλλον.
• Η ανομία κυριαρχεί και ουσιαστικά κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί την απρόσκοπτη λειτουργία υπηρεσιών και θεσμών, καθώς πλήθος συνδικαλιστών ή άλλων καταλαμβάνουν δημόσια κτίρια, Πανεπιστήμια, σχολεία, Δημόσιες Επιχειρήσεις. Οι απεργίες, οι πορείες και οι καταλήψεις εξανεμίζουν κάθε ελπίδα ηρεμίας και φυσιολογικής λειτουργίας της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.
• Διάφορες επαγγελματικές τάξεις δεν γνωρίζουν ακριβώς τι πρόκειται να συμβεί στο άμεσο μέλλον σχετικά με την εργασία τους και κατά συνέπεια με τους όρους διαβίωσής τους. Αυτό συμβαίνει τόσο στο Δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Άδειες επαγγελματιών, εφεδρεία, εργασιακές συμβάσεις είναι όλα μέρος μιας ατέρμονης συζήτησης, χωρίς ορατό αποτέλεσμα.
• Καθημερινά, ανακοινώνονται αποσπασματικά μέτρα, εξαιρέσεις, προϋποθέσεις, περιορισμοί που επηρεάζουν χιλιάδες ανθρώπους. Άλλοτε εντός του ενιαίου μισθολογίου εντάσσονται οι ΔΕΚΟ και άλλοτε όχι, άλλοτε ο ΦΠΑ στη μπουγάτσα έχει 23% και άλλοτε όχι. Ένας τεράστιος τραγέλαφος, που δυστυχώς προκαλεί ανασφάλεια, ενθαρρύνει την προσπάθεια για εξαιρέσεις και δημιουργεί αθροιστικά ένα απίστευτο αποσυντονισμό.
• Η Κυβέρνηση δεν ομιλεί ενιαία και σταθερή γλώσσα. Πότε σε βλέπουμε να μας λες ότι θα πληρώσουμε μέχρι και το τελευταίο ευρώ των δανείων, πότε μας λες ότι εξετάζουμε την ελάφρυνση του χρέους. Πότε μας λες ότι σωθήκαμε και πότε ότι πρέπει να κάνουμε θυσίες για να σωθούμε. 

Πρέπει να σου πω Γιώργο - θα το έχεις πληροφορηθεί εξάλλου - ότι το nick name που ακούγεται σε μεγάλα επενδυτικά σπίτια είναι το "George the Short". Ξέρεις γιατί; Γιατί κάθε φορά που προσπαθείς να πάρεις πρωτοβουλία, να κάνεις δηλώσεις, να επιβεβαιώσεις ότι κάτι έγινε, οι δείκτες γυρίζουν προς τα κάτω και οι επενδυτές κερδίζουν σορτάροντας. 

Γιώργο, ξέρεις....δεν ισχυρίζομαι ότι όλα αυτά προέκυψαν εκουσίως, δηλαδή πως εσκεμμένα προκάλεσες όλη αυτή την κατάσταση. Όμως η κατάσταση αυτή υπάρχει και μάλλον βαίνει επιδεινούμενη. Σου ζητάω να το ξανασκεφτείς αν μπορείς. Αν έχεις την ικανότητα να ανταπεξέλθεις.

Γιώργο ξέρεις...πολλοί άνθρωποι είναι πολύ καλοί. Με καλές προθέσεις, τίμιοι και αγνοί. Και πρόθυμοι να προσφέρουν γιατί αναλαμβάνουν και την ευθύνη και το καθήκον και όλα αυτά ιδιαιτέρως προς την Πατρίδα τα θεωρούν σημαντικά. Ειδικότερα, πολλοί καλοί άνθρωποι έχουν ασχοληθεί με την πολιτική και έχουν κερδίσει με την αφοσίωση και τις καλές τους προθέσεις την λαϊκή εμπιστοσύνη. Δεν σε γνωρίζω, αλλά θεωρώ ότι μπορεί κι εσύ να ανήκεις σε αυτήν την κατηγορία. Των καλών ανθρώπων και των τίμιων πολιτικών. Δεν έχω λόγο να αμφιβάλλω. 

Όμως! Γιώργο, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ένας καλός άνθρωπος είναι απαραίτητα και ικανός για κάποια ορισμένη εργασία. Αν δηλαδή αρκεί η καλοσύνη και η τιμιότητα - αρετές σημαντικές και αξιοσέβαστες - για να κάνει κανείς τον χειρουργό ή το μηχανικό ή τον πολιτικό. Θα συμφωνήσεις ότι χρειάζεται και κάτι άλλο. Ιδιαίτερα στην παρούσα κατάσταση. Γιώργο, πρέπει να το ξανασκεφτείς αν μπορείς. Αν διαθέτεις εκείνες τις ικανότητες, τις πολιτικές, τις τεχνοκρατικές, τις διοικητικές που απαιτούν οι καιροί και οι περιστάσεις. Η χώρα βρίσκεται προ σοβαρών εξελίξεων και εισέρχεται σε αυτές όντας στην κατάσταση που σου περιέγραψα πιο πάνω. 

Αντικειμενικά, ως επικεφαλής της Κυβέρνησης, εσύ είσαι ο υπεύθυνος για τις αποφάσεις, τις επιλογές και τις συνέπειες. Το αφήνω όμως στην άκρη αυτό. Αυτό που έχει σημασία αυτή τη στιγμή είναι να απαντήσεις στον εαυτό σου το ερώτημα αν μπορείς να συνεχίσεις να βρίσκεσαι στην ηγεσία της χώρας. Όχι όμως με την αξιέπαινη αλλά ανούσια στην παρούσα φάση, προσέγγιση του φιλόπατρι Έλληνα, που πιστεύω ότι είσαι. Αλλά με την ωριμότητα του ανθρώπου που γνωρίζει τα όριά του, αναγνωρίζει τα σφάλματα και τις αδυναμίες του, γνωρίζει τι μπορεί να αναλάβει και τι όχι, αντιλαμβάνεται τη σοβαρότητα των καταστάσεων και βεβαίως έχει συναίσθηση των βαρύτατων συνεπειών που μπορεί να επιφέρει σε εκατομμύρια ανθρώπους και συμπατριώτες του η μια ή η άλλη απόφασή του.

Γιώργο, κάθε στρατιώτης που συμμετέχει σε ένα πόλεμο είναι γενναίος, άλλος πολύ κι άλλος λιγότερο. Οι δειλοί ή οι προδότες δεν εμφανίζονται ή εξαφανίζονται πολύ γρήγορα από το πεδίο της μάχης. Όμως, αλίμονο αν κάθε γενναίος και πατριώτης αναλάμβανε και την ηγεσία του στρατού. Εκεί χρειάζονται κάποιες ειδικές ικανότητες που δεν τις διαθέτουν όλοι. Όπως συμβαίνει και σε κάθε τομέα και δραστηριότητα που χρειάζονται γνώσεις, εμπειρία, ικανότητα.

Όπως συμβαίνει και τώρα. 

Γιώργο ξέρεις...τα πράγματα είναι δύσκολα κι εσύ δε φαίνεται να ανταποκρίνεσαι. Δεν μπόρεσες να τα καταφέρεις σε ένα έργο ομολογουμένως δύσκολο αλλά το χειρότερο είναι ότι η κατάσταση έγινε πολύ χειρότερη από όταν την παρέλαβες. Και φως στον ορίζοντα δεν υπάρχει. Ούτε κάποια κίνησή σου φαίνεται ότι έχει πιθανότητες επιτυχίας, λαμβάνοντας υπόψη τη μέχρι σήμερα απόδοσή σου. Η κατάσταση φαίνεται ότι σε υπερβαίνει. Ίσως υπό άλλες συγκυρίες να ήσουν ένας θαυμάσιος Πρωθυπουργός, ένας οραματιστής ή ένας μοντέρνος ηγέτης. Όμως αυτό το μοντέλο δε φαίνεται ότι αποδίδει σήμερα.

Γιώργο ξέρεις...πρέπει να το ξανασκεφτείς. Μήπως δεν μπορείς και η λαϊκή εντολή στα χέρια σου εξελίσσεται σε χειρουργικό εργαλείο στα χέρια ενός άσχετου με την Ιατρική; 

Γιώργο ξέρεις...πρέπει να αφήσεις ενεργή - ως ύστατη προσφορά - την τελευταία ελπίδα που έχει αυτή η χώρα, να δοκιμάσει και κάποιος άλλος, όποιος κι αν είναι αυτός. Προσωπικά δε με απασχολεί αν θα είναι ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος ή έστω η Παπαρήγα. Φοβάμαι μόνο μην πιστέψεις ότι μολονότι απέτυχες μέχρι σήμερα, μπορεί κάτι να γίνει και να πετύχεις ως απόρροια κάποιου θαύματος, αύριο. 

Γιώργο ξέρεις...τουλάχιστον κάντο για τα παιδάκια που λιποθυμούν στα σχολειά τους. Κάποιος άλλος μπορεί και να σκεφτόταν να παρέχει ένα ελάχιστο πρόγευμα στα σχολειά μέρες που είναι...