Η περίπτωση του κ. Καρατζαφέρη και του κόμματός του είναι αξιοσημείωτη αλλά όχι μοναδική στη νεώτερη πολιτική ιστορία. Το ΛΑΟΣ, παράγωγο και απότοκο της συγκυρίας αλλά και της αναμφισβήτης επικοινωνιακής ικανότητας του προέδρου του, είναι καταδικασμένο να ακολουθήσει τη μοίρα όλων των παρόμοιων εγχειρημάτων.
Η ιδιότυπη φαινόμενη ιδεολογική του πλατφόρμα κατόρθωσε να προσελκύσει μεμονωμένους ψηφοφόρους από όλο το πολιτικό φάσμα. Διαμαρτυρόμενοι Νεοδημοκράτες αλλά και πρώην οπαδοί του ΠΑΣΟΚ, που δεν καλύπτονται από την πατριωτική πτέρυγα των κομμάτων τους, αντι-νεοταξίτες αριστεροί, λάτρεις της ελληνοκεντρικής παρα-ιστορίας. Χωρίς κοινή συνισταμένη ιδεών, απόψεων και προτάσεων το νεοφώτιστο κόμμα της ελάσσονος αντιπολίτευσης καθίσταται ακόμη πιο ευάλωτο σε εποχές πόλωσης αλλά και οικονομικής δυσπραγίας.
Η κοινή μοίρα των κομμάτων-διαττόντων αστέρων της πολιτικής μας σκηνής αργά ή γρήγορα θα χτυπούσε και την πόρτα του ΛΑΟΣ. Το μήνυμα αυτής της διαφαινόμενης κατάληξης έλαβε ο κ. Καρατζαφέρης όταν ο Πρωθυπουργός - αρκετά νωρίς είναι αλήθεια- απέκλεισε κάθε συνεργασία με το εκ δεξιών του πολιτικό σχήμα, προσδίδοντάς του το χαρακτηρισμό του άκρου.
Οψίμως και διαισθανόμενος το αβέβαιο μέλλον του κόμματός του, ο κ. Καρατζαφέρης επαναλαμβάνει την έννοια περί κοινης παραταξιακής προέλευσης του ΛΑΟΣ με τη Νέα Δημοκρατία, υποδυόμενος τον "δεξιό ΣΥΡΙΖΑ" του κ. Καραμανλή και στοχεύοντας σε μια επίπλαστη ομοιοτυπία της κεντροαριστεράς με την κεντροδεξιά. Ορθή τακτική επιλογή, εντούτοις εκτός τόπου και χρόνου, αφού είναι προφανές ότι ο Πρωθυπουργός έχει υιοθετήσει ως στρατηγική επιλογή την προβολή της ισχυρής -παρά τις πρόσφατες δημοσκοπικές ρωγμές-του επικοινωνιακής εικόνας. Ο κ. Καραμανλής δεν προβάλλει ούτε παραταξιακές ούτε ιδεολογικές πολτικές προτάσεις. Συνεπώς κάθε συζήτηση περί συγκρότησης κοινού κεντροδεξιού μετώπου δεν θα ήταν μόνο ανακόλουθη αλλά και επιζήμια για τη Νέα Δημοκρατία.
Είναι εξαιρετικά ισχυρή η έλξη που ασκεί το εκάστοτε κόμμα εξουσίας στα περιφερειακά και συγγενή κομματικά μορφώματα. Η αδυσώπητη αυτή πολιτική αλήθεια είναι βέβαιο ότι θα ισχύσει και για το ΛΑΟΣ ενώ ο κ. Καρατζαφέρης θα πρέπει να ακολουθήσει μια μάλλον διαφορετική στρατηγική, προσφέροντας πολύ περισσότερα από αυτά που, επικοινωνιακά τουλάχιστον, προσφέρει σήμερα στη Νέα Δημοκρατία. Πιθανόν μια πλήρη προσχώρηση σε αυτήν, πριν μέρος της εκλογικής αλλά και - γιατί όχι - και της κοινοβουλευτικής του δύναμης οδηγηθεί προς το κυβερνών κόμμα χωρίς να του αφήσει περιθώρια ελιγμών.
Η ιδιότυπη φαινόμενη ιδεολογική του πλατφόρμα κατόρθωσε να προσελκύσει μεμονωμένους ψηφοφόρους από όλο το πολιτικό φάσμα. Διαμαρτυρόμενοι Νεοδημοκράτες αλλά και πρώην οπαδοί του ΠΑΣΟΚ, που δεν καλύπτονται από την πατριωτική πτέρυγα των κομμάτων τους, αντι-νεοταξίτες αριστεροί, λάτρεις της ελληνοκεντρικής παρα-ιστορίας. Χωρίς κοινή συνισταμένη ιδεών, απόψεων και προτάσεων το νεοφώτιστο κόμμα της ελάσσονος αντιπολίτευσης καθίσταται ακόμη πιο ευάλωτο σε εποχές πόλωσης αλλά και οικονομικής δυσπραγίας.
Η κοινή μοίρα των κομμάτων-διαττόντων αστέρων της πολιτικής μας σκηνής αργά ή γρήγορα θα χτυπούσε και την πόρτα του ΛΑΟΣ. Το μήνυμα αυτής της διαφαινόμενης κατάληξης έλαβε ο κ. Καρατζαφέρης όταν ο Πρωθυπουργός - αρκετά νωρίς είναι αλήθεια- απέκλεισε κάθε συνεργασία με το εκ δεξιών του πολιτικό σχήμα, προσδίδοντάς του το χαρακτηρισμό του άκρου.
Οψίμως και διαισθανόμενος το αβέβαιο μέλλον του κόμματός του, ο κ. Καρατζαφέρης επαναλαμβάνει την έννοια περί κοινης παραταξιακής προέλευσης του ΛΑΟΣ με τη Νέα Δημοκρατία, υποδυόμενος τον "δεξιό ΣΥΡΙΖΑ" του κ. Καραμανλή και στοχεύοντας σε μια επίπλαστη ομοιοτυπία της κεντροαριστεράς με την κεντροδεξιά. Ορθή τακτική επιλογή, εντούτοις εκτός τόπου και χρόνου, αφού είναι προφανές ότι ο Πρωθυπουργός έχει υιοθετήσει ως στρατηγική επιλογή την προβολή της ισχυρής -παρά τις πρόσφατες δημοσκοπικές ρωγμές-του επικοινωνιακής εικόνας. Ο κ. Καραμανλής δεν προβάλλει ούτε παραταξιακές ούτε ιδεολογικές πολτικές προτάσεις. Συνεπώς κάθε συζήτηση περί συγκρότησης κοινού κεντροδεξιού μετώπου δεν θα ήταν μόνο ανακόλουθη αλλά και επιζήμια για τη Νέα Δημοκρατία.
Είναι εξαιρετικά ισχυρή η έλξη που ασκεί το εκάστοτε κόμμα εξουσίας στα περιφερειακά και συγγενή κομματικά μορφώματα. Η αδυσώπητη αυτή πολιτική αλήθεια είναι βέβαιο ότι θα ισχύσει και για το ΛΑΟΣ ενώ ο κ. Καρατζαφέρης θα πρέπει να ακολουθήσει μια μάλλον διαφορετική στρατηγική, προσφέροντας πολύ περισσότερα από αυτά που, επικοινωνιακά τουλάχιστον, προσφέρει σήμερα στη Νέα Δημοκρατία. Πιθανόν μια πλήρη προσχώρηση σε αυτήν, πριν μέρος της εκλογικής αλλά και - γιατί όχι - και της κοινοβουλευτικής του δύναμης οδηγηθεί προς το κυβερνών κόμμα χωρίς να του αφήσει περιθώρια ελιγμών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου