15 Μαΐ 2007

Ποιός Είναι ο Πολιτικός Αντίπαλος της Νέας Δημοκρατίας;

Εκτός μείζονος απροόπτου, η Νέα Δημοκρατία πρόκειται να επανεκλεγεί. Κανένα στοιχείο, ποιοτικό ή άλλο, προερχόμενο από τις κυλιόμενες δημοσκοπήσεις, που αποτελούν και την πλέον σοβαρή ένδειξη των πολιτικών τάσεων της κοινής γνώμης, δεν δείχνει κάτι διαφορετικό. Έχει, κατά συνέπεια, πολιτικό αντίπαλο η ΝΔ;

Η αυθόρμητη σκέψη μας οδηγεί στο ΠΑΣΟΚ, στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είναι όμως έτσι στην πραγματικότητα; Θεωρούμε ότι ο αρχηγός του, από την ημέρα ανάληψης της ηγεσίας του κόμματος, αντιλήφθηκε δύο πράγματα: Πρώτον, το ΠΑΣΟΚ δεν θα ήταν σε θέση να διεκδικήσει τις επόμενες 2 εκλογικές αναμετρήσεις (και δεν αναφέρουμε 8ετία διότι συνήθως η τετραετία δεν εξαντλείται-πλην της παρούσης, όπως φαίνεται,  για τους λόγους που έχουμε αναλύσει σε προηγούμενα κείμενα). Οι λόγοι; προφανείς. Οι συνθήκες που δημιουργήθηκαν κατά τη τελευταία κυβέρνηση Σημίτη οδήγησαν σε εκδηλώσεις συμπεριφοράς του εκλογικού σώματος ανάλογες με εκείνες του 1981. Η σταδιακή συσσώρευση δυσαρέσκειας απέναντι στην ηγετική ομάδα του κινήματος, εκδηλώθηκε απότομα και ακαριαία λίγο πριν και φυσικά κατά τις εκλογές. Το κλίμα είχε αντιστραφεί. Δεύτερον, ο κ. Παπανδρέου έχει από εκείνη την ημέρα αποφασίσει να μην κυβερνήσει με την ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ που έχασε την εκλογική αναμέτρηση του 2004. Η συμπόρευση και η συνεργασία μαζί τους τον φθείρει και ο ίδιος το έχει προ πολλού κατανοήσει. Μόνη επιλογή ήταν να καταδειχθεί και στην πράξη η αδυναμία των "ιστορικών" στελεχών να διαχειρισθούν το νέο πολιτικό και επικοινωνιακό μοντέλο του αρχηγού τους, χωρίς όμως να δείξουν εικόνα διάλυσης του κινήματος ή διασπαστικές τάσεις. Ο κ. Παπανδρέου θα αφήσει το εκλογικό σώμα να καταδείξει τους υπαίτιους της ήττας και εκείνος δεν θα κάνει τίποτε άλλο από το να "λάβει το μήνυμα" και να το αξιοποιήσει κατάλληλα. Η επανάκαμψη Λαλιώτη δεν έχει, στον μακροχρόνιο σχεδιασμό του κ. Παπανδρέου παρά ένα και μόνο στόχο: να τελειώσει πολιτικά ακόμα και τις εναπομείνασες εφεδρείες. Έχοντας ήδη καταγράψει την εκλογή του από τη βάση του κινήματος, την επάυριον των εκλογών δεν έχει παρά να θέσει σε εφαρμογή το μεγάλο σχέδιο ανανέωσης. Περισσότερα για το θέμα αξίζει να καταγράψουμε σε κάποιο από τα επόμενα κείμενα.

Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν δεν στοιχειοθετεί απειλή για την εκ νέου επικράτηση  της ΝΔ, αφού η ηγεσία του προσπαθεί να ξεκαθαρίσει τα του οίκου της. Πραγματική απειλή για την επόμενη κυβέρνηση της ΝΔ θα είναι μια πεντακομματική Βουλή. Το πολιτικό σκηνικό θα μεταβληθεί θεαματικά, αν στην επόμενη Βουλή δούμε το ΛΑΟΣ να προσπαθεί να εδραιώσει την κοινοβουλευτική του παρουσία και ταυτόχρονα το ΠΑΣΟΚ (ή αν θέλετε το "νέο" ΠΑΣΟΚ) να επεξεργάζεται μια ευρύτερη συμμαχία της κεντροαριστεράς με σύμμαχο το ΣΥΝ. Η κυβέρνηση θα περιέλθει σε πραγματική αδυναμία να εφαρμόσει οποιαδήποτε υποψία μεταρρύθμισης, δέσμια της ισχνής πλειοψηφίας της και της ισχυρής και μαχητικής αντιπολίτευσης. Αν προσθέσουμε δε στο σκηνικό και την ευκαιριακή "ανίερη" συμμαχία ΣΥΝ-ΚΚΕ-ΛΑΟΣ στο πλαίσιο της αντι-παγκοσμιοποίησης και ενός ιδιότυπου εθνικισμού, το πολιτικό περιβάλλον θα μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ασφυκτικό. Συνεπώς ο πραγματικός πολιτικός αντίπαλος της ΝΔ, όπως εμφανίζεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις, δεν είναι παρά η πολιτική οντότητα που λέγεται "πεντακομματική Βουλή".

Εκτιμούμε λοιπόν ότι η τακτική της κυβέρνησης στο επόμενο και μέχρι τις εκλογές διάστημα θα στοχεύει στην εξουθένωση των "μικρών" κομμάτων, στη σκληρή επικοινωνιακή τακτική απέναντί τους αλλά και στην προσπάθεια λεηλάτησης του εκλογικού δυναμικού τους. Μια μακρά και επίπονη προεκλογική περίοδος θα καταπονήσει, μεταξύ άλλων και οικονομικά, τα μικρά κόμματα ενώ δεν είναι απίθανο να δούμε πρόσωπα-κλειδιά των κομμάτων αυτών να αποτελούν πολιτικό στόχο της επικοινωνιακής τακτικής της κυβέρνησης, ή ακόμη και να αντιπαρατίθενται, εντέχνως παρασυρόμενα, μεταξύ τους.  Προεξάρχουσα όμως τακτική δεν θα είναι άλλη παρά αυτή της έντονης πόλωσης, που σταδιακά αναμένεται να ενισχυθεί, προς όφελος της συσπείρωσης των μεγάλων κομμάτων και εις βάρος των μικρών. Εκείνοι που αναμένεται να κυριαρχήσουν-θετικά ή αρνητικά- στο εγγύς μέλλον στην επικοινωνιακή πολιτική αρένα λοιπόν δεν θα είναι άλλοι παρά ο κ. Αλαβάνος με τον κ. Καρατζαφέρη. Από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ δεν αναμένουμε προσπάθεια ανάπτυξης
οποιασδήποτε συνεργασίας στην παρούσα φάση αφού τα στελέχη του έχουν
ήδη δοκιμασθεί στον τομέα αυτόν και έχουν αποτύχει, κατά το παρελθόν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: