Έλληνες Για το Μνημόνιο: Ένα Κατοπτρικό Διαδικτυακό Πείραμα!

Η δημιουργία "γενόσημων" κομμάτων, πολιτικών σχηματισμών δηλαδή που ισχυρίζονται ότι περιέχουν την ίδια δραστική ουσία με το "κανονικό" κόμμα, φαίνεται πως θα αποτελέσει μια μικρή μόδα στο εξής.

Κόμματα που δημιουργούνται για να υπηρετήσουν τη συγκεκριμένη συγκυρία, όχι βέβαια ότι δεν τα έχουμε ξαναδεί - θυμίζω ότι η Πολιτική Άνοιξη είχε ιδρυθεί εν μέσω των τότε επίκαιρων γεγονότων για τη Μακεδονία και μετά ο χρόνος της παρήλθε - αλλά είναι ενδιαφέρον πως και το Μνημόνιο αρχίζει να αποτελεί εκτός από οικονομικό σημείο αμφισβήτησης και εφαλτήριο εκπλήρωσης πολιτικών φιλοδοξιών.

Δεν έχει σημασία αν είσαι πραγματικά υπέρ ή κατά του Μνημονίου. Απλώς παίρνεις μια θέση - όποια σου αρέσει, ανεξάρτητα αν έχεις να καταθέσεις μια βιώσιμη εναλλακτική - και στη συνέχεια με τη χρήση επιχειρημάτων που κινούνται μεταξύ "μαγκιάς"  και "εθνικο-φιλελευθερισμού" με ολίγη από κινηματογραφικές φιγούρες (Ζορμπάς, Παπαφλέσσας, Σουλιώτες ή γιατί όχι και σκηνές από "Υπολοχαγό Νατάσα") αφήνεις το facebook, το twitter, τα blogs να κάνουν τη δουλειά τους.

Δημοκρατικό και καθόλου μεμπτό.

Γιατί λοιπόν και η κατοπτρική άποψη να μην είναι κι αυτή ενδιαφέρουσα;

Δηλαδή, γιατί οι "Έλληνες για το Μνημόνιο"  με τα ίδια διαδικτυακά μέσα, να μην μπορούν να εκφράσουν με ανάλογους όρους την πολιτική τους θέση; Γιατί δηλαδή να μην μπορεί κάποιος να εκφράσει την άποψη πως το Μνημόνιο πρέπει να αποτελέσει το κυρίαρχο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό πρόγραμμα της χώρας για τα επόμενα χρόνια, όχι γιατί είναι το καλύτερο δυνατό αλλά γιατί απλούστατα είναι το μόνο πρόγραμμα που έχει πιθανότητα να εφαρμοστεί.

Γιατί θα θεωρούσαμε το Μνημόνιο ως πολιτική πρόταση;

• Μια μοναδική ευκαιρία να προχωρήσουν στη χώρα μας μεταρρυθμίσεις που αν τις εμπιστευόμασταν στους πολιτικούς ή στον κρατικό μηχανισμό δε θα γίνουν ποτέ.
• Στην εφαρμογή του δεν λαμβάνεται υπόψη το πολιτικό κόστος και η πελατειακή σχέση που έχει οδηγήσει την ελληνική κοινωνία στη δραματική υποτέλεια απέναντι σε κομματικά και συνδικαλιστικά συμφέροντα.
• Υποστηρίζεται με ένα μεγάλο δανειακό πρόγραμμα με "πραγματικά" ποσά κι όχι με ανούσιες και παραπλανητικές υποσχέσεις του "λεφτά υπάρχουν" ή του "Ζαππείου".
• Απομακρύνει το ενδεχόμενο της επικράτησης στη χώρα επικίνδυνων μειοψηφιών, αφού στην περίπτωση κατάρρευσης του κοινωνικού ιστού θα οδηγηθούμε στο χάος και στην αναρχία.
• Ενισχύει τους δεσμούς της χώρας με τον Ευρωπαϊκό χώρο και άρα μας απομακρύνει από επικίνδυνες και επιζήμιες περιπλανήσεις σε γεωπολιτικούς χώρους ασταθείς και εκρηκτικούς.
• Εφόσον εφαρμοστεί πλήρως, οδηγεί στη δημιουργία συνθηκών ανοικτής οικονομίας, μακρυά από μοντέλα προστατευτισμού, κλειστών επαγγελμάτων, προνομιακών σχέσεων και μονιμότητας δημοσίων υπαλλήλων. Εξορθολογίζει την οικονομία και πολλαπλασιάζει τις ευκαιρίες για τους νέους ανθρώπους.
• Μεταφέρει ποσά από τη γενιά που καρπώθηκε το μεταπολιτευτικό πλούτο και τις ευρωπαϊκές εισροές - μέσω των περικοπών των συντάξεων και των άλλων προνομίων - προς τη νέα γενιά, για πρώτη φορά, ανατρέποντας τους κλασσικούς και παγιωμένους συσχετισμούς όπου κάθε γενιά φόρτωνε την επόμενη με χρέος και βάρη.

Δεν ισχυριζόμαστε βεβαίως ότι αποτελεί μια τελική και ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση. Εντούτοις, έχει το δυναμικό να αποτελέσει μια βιώσιμη, ισχυρή και αξιόπιστη - ίσως την πιο αξιόπιστη πρόταση που κατατέθηκε μεταπολεμικά - πολιτική πλατφόρμα προκειμένου να οικοδομηθεί μια Ελλάδα σύγχρονη, ευρωπαϊκή και αποκομμένη από τα λάθη του παρελθόντος.

Με την Ευρώπη, Για την Ευρώπη!