Νέο Μνημόνιο: Τριπολιτσά ή Μεσολόγγι;

Στο εθνικό ιστορικό αρχετυπικό ασυνείδητο λειτουργούν δύο κυρίαρχοι πόλοι ως σύμβολα απόκρισης και ψυχολογικής ένδυσης οψέποτε η ύπαρξη του έθνους διακυβεύεται, προσβάλλεται ή απειλείται.
Το ένα είναι το "Μεσολόγγι". 

Οι πολιορκημένοι Έλληνες, καθημαγμένοι από την ανέχεια, πολιορκούμενοι σθεναρά από βαρβάρους μη έχοντες άλλη διέξοδο αποφασίζουν να περατώσουν την πολιορκία γνωρίζοντες εξ' αρχής ότι η προσπάθεια θα είναι μεν απέλπιδα, μπορεί όμως να καταλήξει στη διάσωση ελαχίστων αλλά και στην εις τους αιώνας ανάμνηση και δόξα της επιλογής τους. Εταίρα λύση στην κατάσταση "Μεσολόγγι" δεν υπάρχει. Η αναμονή εντός της πολιορκούμενης πόλης οδηγεί τους πάντες εις τον όλεθρον μετά βεβαιότητος. Τουλάχιστον η ηρωική έξοδος δύναται να καταγραφεί στην ιστορική μνήμη, καθοδηγώντας τις επόμενες γενιές. Εξετάζοντας συμβολικά το ζήτημα, η Ελλάς σήμερα βρίσκεται εν πολιορκία, μη έχουσα άλλη βιώσιμη επιλογή εκ το επαχθούς Μνημονίου εντούτοις εξετάζει - ως έθνος - τη λύση του "Μεσολογγίου", ήτοι τη λύση της απέλπιδος εξόδου εκ των Ευρωπαϊκών τειχών, υπό το βάρος της βαριάς λιτότητας και της βαναύσου προσβολής της εθνικής αξιοπρέπειας. 

Υπάρχει όμως και η "Τριπολιτσά"

Εδώ, οι Έλληνες ταπεινωμένοι και υπόδουλοι επί αιώνες υπό τον Οθωμανικό ζυγό, προβαίνουν σε μια ανόσια πράξη - στη σφαγή χιλιάδων Τούρκων και Εβραίων στην Τρίπολη - γιατί όπως αναφέρει κι ο ιστορικός Κωστής Παπαγιώργης "αυτό που θεωρήθηκε εθνική ντροπή ήταν στην πραγματικότητα μια εθνική ανάσταση - έστω και ανόσια. Μόνο με την άλωση της Τριπολιτσάς οι ραγιάδες μυήθηκαν στο βαθύτερο νόημα του πολέμου που είχαν κηρύξει. Δεν υπήρχε πλέον κανένα περιθώριο συμβιβασμού ανάμεσα στους δύο λαούς. Ο πόλεμος θα έφτανε μέχρις εσχάτων. Μέσα στην πρωτάκουστη αιματοχυσία και στο λύθρο οι επαναστάτες έπαιρναν ουσιαστικά το αληθινό πολεμικό βάπτισμα. Και βέβαια δεν χρειάζεται να δικαιολογούμε τις μαύρες σκηνές που εκτυλίχθησαν στους δρόμους και στα σπίτια της πρωτεύουσας με το μένος αιώνων κατά του τυράννου. Οι Μοραΐτες μετρούσαν μόλις έναν αιώνα σκλαβιάς. Είχαν όμως αναγκή μια κατάσταση απόλυτου ασυδοσίας για να ανακτήσουν την φυλετική τους αυτοπεποίθεση. Και την ανέκτησαν με μια αθεμιτουργία που δεν βρήκε ποτέ τον υμνητή της. Το νεοσύστατο κράτος είχε ανάγκη την προβολή ηρωϊκών θυσιών γι'αυτό το Μεσολόγγι απέβη εθνικό σύμβολο ενω η Τρίπολη αποσιωπήθηκε".

Στην κατάσταση "Τριπολιτσά" το έθνος αποφασίζει να επιλέξει έναν δρόμο ευθείας αντιπαράθεσης με τον αντίπαλο, ένα δρόμο επιθετικής δράσης, ένα δρόμο έγερσης και συνέγερσης, αρνείται να υποταχθεί σε κανόνες και Μνημόνια εντάσσει σε μια μανιώδη - πολεμική - δράση τις δυνάμεις του και κυριαρχεί, γίνεται το ίδιο κατακτητής και κατατροπώνει τον εχθρό του.

Ποιο σύμβολο θα κυριαρχήσει στο εθνικό θυμικό; Θα αποδεχθεί μοιρολατρικά η ελληνική κοινωνία την κατάσταση πολιορκίας - οικονομικής και ψυχολογικής - και εν καιρώ θα αποφασίσει την απέλπιδα και καταστροφική έξοδο από το "στρατόπεδο του ευρώ" ή θα συνεγερθεί, θα "θυμώσει" και θα επιτεθεί χωρίς "οικονομικό έλεος" - διάβαζε παίρνοντας στα χέρια τα σιδηρά όπλα του φιλελευθερισμού - χωρίς τη συνείδηση του "ευρωπαϊκού εταίρου" και θα μετατρέψει τις οικονομίες του Βορά σε παρανάλωμα, αξιοποιώντας τους τεράστιους θησαυρούς που κρύβει η Ελληνική Οικονομία;