Που αρχίζει το η αλήθεια και που σταματά το ψέμα ή η αφέλεια όσων με ευκολία κατεβάζουν το μολύβι από το αυτί και αρχίζουν να γράφουν πάνω στο χαρτί νούμερα, προσπαθώντας να αποδείξουν αν η μεταβίβαση ενός κρατικού περιουσιακού στοιχείου σε ιδιώτες ή η αποτίμηση μιας πηγής εσόδων ή ακόμη και η επιλογή συγκεκριμένων μέτρων είναι σωστή κίνηση, λανθασμένη κίνηση ή ακόμη και σκάνδαλο;
Όμηροι, κράτος και κοινωνία, πολίτες και πολιτικοί, σε μια λανθάνουσα αριστερή κουλτούρα που έχει εμποτίσει πολύ βαθειά ακόμη και επαιρόμενους "φιλελεύθερους" στη χώρα μας, συχνά αδυνατούμε να αντιληφθούμε που κρύβεται η πραγματικότητα.
Η πραγματικότητα δεν είναι καλή ή κακή όμως. Δεν είναι σωστή ή λάθος. Είναι εκεί και μας περιμένει να την αντιμετωπίσουμε.
Ποιο στοιχείο μας λείπει, λοιπόν, ώστε να έχουμε επαφή με τον πραγματικό κόσμο ο οποίος ζει, κινείται και συναλλάσσεται με όρους καπιταλιστικούς κι ας μη μας φοβίζουν οι λέξεις. Παγκοσμίως ο κομμουνισμός, ως οικονομική αντίληψη των πραγμάτων, πέθανε. Ωραίο περιτύλιγμα, όμορφες λεξούλες περί αταξικής κοινωνίας και κοινωνικού κράτους αλλά ...μας τελείωσε! Απορρίφθηκε ακόμη και από λαούς και κοινωνίες και χώρες που τον επεδίωξαν και με πολύ κόπο και αίμα τον εξέθρεψαν, τον επέβαλλαν σε εαυτούς και αλλήλους και τελικώς κατέδειξαν τη βαρβαρότητα να υπόσχεται η νομενκλατούρα οικονομικούς και κοινωνικούς παραδείσους μόνο και μόνο για να καρπώνεται η ίδια και η κομματική ελίτ τα προνόμια και τον άνετο τρόπο ζωής εις βάρος του λαού.
Το στοιχείο που μας λείπει είναι η έννοια της αξίας σε κίνδυνο.
Μιας βασικής έννοιας του καπιταλισμού, που συνδέεται με το ρίσκο, την ανάληψη κινδύνου και τη συνακόλουθη αποκόμιση του κέρδους ή την αποδοχή της ζημίας.
Ας δούμε τα πράγματα απλά, όπως είναι στη φύση τους.
Σε μια κοινωνία "αριστερών καταβολών", ας υποθέσουμε ότι έχεις στην τσέπη σου 100.000 ευρώ. Όσο έχεις ακόμα ευρώ, βεβαίως!
Επειδή η σκέψη σου είναι αριστερή - ακόμη κι αν δεν το ξέρεις!- εσύ μετράς και ξαναμετράς τα λεφτά σου και σου βγαίνουν 100.000 ευρώ. Ούτε παραπάνω, ούτε παρακάτω. Χαμογελάς ευτυχισμένος και χαϊδεύες το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό στην τσέπη σου!
Έρχεται λοιπόν κάποιος - κακός, πολύ κακός άνθρωπος! - και σου προτείνει μια φαινομενικά παράλογη συναλλαγή: Να του "πουλήσεις" τα 100.000 ευρώ σου έναντι αντιτίμου 93.831 ευρώ ακριβώς!
Επειδή ακριβώς είσαι αριστερών πεποιθήσεων, ακόμη κι αν δεν το ξέρεις όπως είπαμε, τον πλακώνεις στο ξύλο επειδή ήρθε ο αχρείος ή να σου κάνει πλάκα με τα λεφτά σου ή να σε κλέψει. Μετά βεβαίως τον καταγγέλλεις ως περιφερόμενο απατεώνα που πίνει το αίμα του λαού κλπ. κλπ. Κλείσε και κανά δρόμο, κάνε και καμιά διαμαρτυρία ή απεργία.
Αν την ίδια ακριβώς κατάσταση την εξετάσουμε όχι με το αριστερό υπερήφανο φρόνημα αλλά στο φως της πραγματικότητας, του καπιταλισμού και την έννοια της αξίας σε κίνδυνο, τότε τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Έρχεται και πάλι λοιπόν ο "παλαβός" και "κακός" έμπορος και σου εξηγεί την πρότασή του.
Εσύ φίλε μου έχεις 100.000 ευρώ στην τσέπη σου. Μπράβο! Όμως δεν ξέρεις τον κίνδυνο που έχει μέσα του αυτό το ποσό. Κατά συνέπεια, δεν ξέρεις πόσα ακριβώς έχεις κι άσε με να σου εξηγήσω:
Επειδή στον πραγματικό κόσμο, έρχεται το κράτος και σου λέει ότι ο φόρος για τα εκατό χιλιάρικα είναι 45%, μόλις πας να τα δηλώσεις αυτά τα λεφτάκια θα μείνεις με 55.000 στο χέρι. Σωστά; Σωστά! Πάμε παραπέρα. Γιατί τα δήλωσες; Για να αγοράσεις καλούδια με ΦΠΑ 23%. Τι σου μένει σε πραγματική αγοραστική δύναμη; Μόνο 42350! Αυτά έχεις στην πραγματικότητα! Αν δηλαδή θες να βγεις από το σπίτι σου και να χρησιμοποιήσεις τα χρήματά σου, αμέσως αυτά από 100.000 έγιναν 42350!
Τι σου λέω εγώ τώρα;
Πούλησέ μου τα 100.000 έναντι ποσού 93831. Τα παίρνεις, βγαίνεις από το σπίτι σου και πας στην εφορία. Ο συντελεστής είναι 40%. Σου αφήνει λοιπόν η εφορία στο χέρι 56298,7 ακριβώς! Μετά πας να αγοράσεις τα ίδια καλούδια με πριν και ΦΠΑ 23% και πάλι. Πόση είναι η αγοραστική σου δύναμη τώρα; 43350! Ένα ολόκληρο χιλιάρικο παραπάνω! Τι σου έδωσα εγώ λοιπόν;
Χίλια ευρώ παραπάνω από ότι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ έχεις!
Ναι, το ξέρω, ο φόρος κι ΦΠΑ κι όλα τα κακά πραγματάκια δεν είναι καπιταλστικά και φιλελεύθερα. Είναι όμως πραγματικότητα. Και ακριβώς αυτός είναι ο πυρήνας της Δυτικής σκέψης: η αποτίμηση της πραγματικότητας. Η προσαρμογή και η διαχείριση αυτού του πραγματικού κόσμου.
Άπλωσε τώρα τον τρόπο σκέψης του μικρού μας παραδείγματος σε ολόκληρο το φάσμα των ειδήσεων που καλύπτουν την επικαιρότητα.
Από πωλήσεις τραπεζών, τα "ισοδύναμα μέτρα" του Σαμαρά, την Τρόικα, τους δανειστές, τις περικοπές, τα ποσά που ακούγονται δεξιά κι αριστερά περί δημόσιας περιουσίας, αξιοποίησης, αποκρατικοποίησης και ρώτησε τον εαυτό σου:
Για κάθε ποσό που μου λένε, γιατί στο καλό δε μου λένε και τον κίνδυνο που αυτό κρύβει μέσα του; Γιατί ε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου