Το Μικρό Αισιόδοξο Σενάριο.

    Όπως προείπαμε, και ορθά απ' ότι αποδείχθηκε, οι αγορές δεν πείστηκαν από τις ευρωπαϊκές οικονομικές καντρίλιες. Κανείς δεν εντυπωσιάστηκε από το νέο "μηχανισμό στήριξης" και βεβαίως κανείς δεν πείστηκε ότι τα βάσανα της Ευρωζώνης τελείωσαν εδώ.
     Μακροπρόθεσμα το δυσμενές σενάριο, του οποίου τις βασικές γραμμές έχουμε αναπτύξει μέσα από τα άρθρα μας, δεν φαίνεται να αλλάζει. Και μένουμε σ' αυτό.
     Βραχυπρόθεσμα όμως, οι εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων, από την επικοινωνιακή τους πλευρά, συνθέτουν ένα σκηνικό το οποίο επιτρέπει τη διατύπωση ορισμένων πιο αισιόδοξων απόψεων. Το "μικρό αισιόδοξο σενάριο" λοιπόν, που μπορεί να μας συντροφεύσει μέχρι τα τέλη του Δεκέμβρη, αρχίζει να αχνοφέγγει χωρίς όμως να έχει εκείνη τη δυναμική - μέχρι στιγμής πάντοτε - που να μας επιτρέπει να το επεκτείνουμε παραπέρα.
      Ποιες είναι οι ενδείξεις του "μικρού αισιόδοξου σεναρίου";

• To "moratorium" Παπανδρέου. Βεβαίως είναι απίθανο να ισχύσει σε "ετήσια" βάση, αλλά αποτελεί μια υπολογίσιμη βραχυπρόθεσμη κίνηση time-out προκειμένου οι "αφανείς" παίκτες του πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού σκηνικού να τοποθετηθούν κατάλληλα σε σχέση με τις επερχόμενες εξελίξεις. Στη φάση αυτή διακρίνουμε μια προσπάθεια της Κυβέρνησης να "συγχρονιστεί" με τους ρυθμούς κίνησης των άλλων πόλων που συνθέτουν τα ελληνικά κέντρα ισχύος.
  
• Η επικείμενη επίσκεψη του διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ελλάδα, η οποία προφανώς θα πρέπει να πραγματοποιηθεί σε ένα έστω και τεχνητά "στημένο" αισιόδοξο σκηνικό.
• Ο απαιτούμενος χρόνος που χρειάζονται οι αγορές ώστε να "χωνέψουν" το νέο μηχανισμό στήριξης, να αναδιατάξουν κεφάλαια και πόρους ώστε να προσανατολιστούν στον καινούριο τους "στόχο".
• Αντίστοιχα, η υλοποίηση των συμφωνηθέντων στις Βρυξέλλες θα πρέπει να "απεικονιστεί" τόσο στο οικονομικό όσο και στο επικοινωνιακό πεδίο. Η Ευρωζώνη παραμένει μια μεγάλη δύναμη, όσο κι αν έχουν μεταβληθεί οι σχεδιασμοί και οι στοχεύσεις της.

     
      Ναι λοιπόν, το αμέσως επόμενο διάστημα και μέχρι τα μέσα ή και τα τέλη του Δεκέμβρη αναμένουμε μια "στροφή" στο επικοινωνιακό - άρα και στα λοιπά - πεδίο, μια "μεταστροφή" επί το θετικότερον της ρητορικής τόσο των ημεδαπών όσο και των αλλοδαπών πολιτικών και άλλων παραγόντων. Ένα μικρό διάλειμμα πριν ξαναμπούμε στο γνωστό μελαγχολικό ρυθμό της επί μακρόν εγκατεστημένης κρίσης.
       Το ενδιαφέρον θα είναι ότι αρκετοί θα προσπαθήσουν να μας πείσουν ακόμη και ότι η κρίση - μετά και την "επιμήκυνση" - μπορεί και να αποτελεί ή θα αποτελέσει σύντομα παρελθόν. Επίσης, είναι σχεδόν βέβαιον ότι θα πείσουν και αρκετούς. Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική και πολύ σύντομα θα επανακάμψει δριμύτερη...