Τι γίνεται πατριώτες και πατριώτισσες; Καιρό έχουμε να τα πούμε, μεσολάβησαν διάφορα, πολιτικά και μη, όχι όμως ενδιαφέροντα. Τα περισσότερα αναμενόμενα. Η ελληνική πολιτική σκηνή δεν βρίσκεται ακόμη σε "σημείο βρασμού" αλλά πλησιάζει προς τα εκεί, ενώ για τα οικονομικά - για Κίνες, Κατάρ και άλλα - τα έχουμε γράψει προ πολλού. Άμα θες να τα κάνεις μια επανάληψη άντε πίσω στο Μάιο σ' αυτό το ποστ: "Πλησιάζοντας στο Σημείο Μηδέν" ή και πιο πίσω. Όχι παίζουμε!
Απ' την άλλη ο Γιώργης συνεχίζει το ίδιο βιολί. Από βράβευση σε φόρουμ κι από διάλεξη σε θινκ-τανκ. Μεσογειακή δίαιτα, "κάρτες του πολίτη" και το ΠΑΣΟΚ να μεταλλάσσεται από "κίνημα λαού" σε "κίνημα των αποδείξεων". Άλλες εποχές κι άλλα ήθη αφού από το "ιδιώνυμο αδίκημα" της ποινικοποίησης των κομμουνιστικών ιδεών του 1929 περνάμε σιγά-σιγά στο "ιδιώνυμο αδίκημα" της ποινικοποίησης της οικονομικής δραστηριότητας του 2010. Το αστικό κράτος αλλάζει τους εχθρούς του κι όπως το 1929 θεωρούσε ως απειλή την κομμουνιστική ιδεολογία, σήμερα θεωρεί ως απειλή τον "υψηλόμισθο δημόσιο υπάλληλο", τον φοροφυγά "ψιλικατζή" ή την κερδοφόρα επιχείρηση. Ποινικοποιεί ιδεολογικά την κατοχή "πόρσε καγιέν", την πισίνα, τη βίλα κι όλα τα "στάτους σύμπολς" της τελευταίας τριακονταετίας.
Ξεχωρίζω την "κάρτα του πολίτη" απ' όλο αυτό το συρφετό νεοπασοκοροϊκανικών μέτρων, οικονομικής και ηθικής συμπεριφοράς, αφού εφόσον υλοποιηθεί θα αποτελεί το εισιτήριο εισόδου στη νέα -μεταΔΝΤ- "νομιμότητα". Έχεις "κάρτα"; Καταγράφεις τις συναλλαγές σου με τον περιπτερά, τον μπακάλη, τον μανάβη και τον μπάρμαν; Είσαι ΟΚ! Βοηθάς την πάσχουσα οικονομία και ταυτόχρονα απενοχοποιείσαι. Πας περήφανος με την κάρτα σου στην τοπική Εφορία, έτοιμος να ελεγχθείς και να αποδείξεις ότι εσύ δεν είσαι με τους "άλλους". Τους κακούς που κρύβουν εισοδήματα, δαπάνες και γενικώς δεν συμμερίζονται εμπράκτως τις νέες απόψεις. Βεβαίως, εμμέσως πλην σαφώς, αυτή η διαδικασία ισοδυναμεί με τη συλλογή όχι, μόνον, αποδείξεων λιανικής αλλά και αποδείξεων "αθωότητας" από το επαχθές στίγμα ενοχής του φοροφυγά.
Αυτή η ιδιότυπη θεωρία συνενοχής ή συμμετοχής του πολίτη στο δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας, όχι ως παθητικού αποδέκτη των δυσμενών συνεπειών του, αλλά και ως εν δυνάμει συνεργού ομού μετά των πολιτικών, απεικονίζεται ακόμη και στις πρόσφατες δηλώσεις του κ. Πάγκαλου ("μαζί τα φάγαμε"!). Όλα αυτά μάλλον ξεκινούν από το ένστικτο αυτοσυντήρησης του κεντρικού διαχειριστή της αστικής δημοκρατίας δηλαδή του πολιτικού κόσμου. Είπαμε: Το αστικό κράτος αποφάσισε να "τιμωρήσει" τους "εχθρούς" του και να καλέσει τους "φίλους" του να του αποδείξουν τη "φιλία" τους κι αυτό το εκφράζει μέσω των κεντρικών του εκφραστών. Η ειρωνεία - και ταυτόχρονα το ενδιαφέρον - είναι πως οι νυν "εχθροί" είναι οι πρώην "Ηρακλείς" του συστήματος. Ποιος θα περίμενε - για παράδειγμα - το Κράτος να μειώσει σημαντικά τις απολαβές των υπαλλήλων του; Βέβαια, ακόμη και σήμερα η φορολογία αυξάνεται στα ύψη προκειμένου να διατηρηθούν σταθερές οι δαπάνες του δημοσίου - οι μισθοί και οι συντάξεις δηλαδή - αλλά είμαστε ακόμη στην αρχή. Όταν κι αυτή η τακτική αποτύχει στην πράξη, ώστε να απενοχοποιηθεί και ο πολιτικός κόσμος προτάσσοντας το "κάναμε ότι μπορούσαμε", τότε αναγκαστικά το Κράτος θα δείξει την "έξοδο" σε χιλιάδες υπαλλήλους του, επιφέροντας το τελειωτικό πλήγμα στους άλλοτε "συμμάχους" του.
Πριν λοιπόν την καταιγίδα που έρχεται, ο πολίτης θα έχει την κάρτα του. Θα έχει στα χέρια του την απόδειξη ότι δεν κλέβει την Εφορία, δεν κλέβει το ασφαλιστικό του ταμείο, δεν υπερσυνταγογραφεί και γενικώς τελεί υπό την νέα -εννοιολογικά διευρυμένη- νομιμότητα. Άρα δεν θα συναποτελεί κι αυτός μέλος της "συμμορίας" των υπευθύνων για ό,τι μέλλεται. Το ερώτημα που προκύπτει - για να ελαφρύνουμε και λίγο το κλίμα - είναι: Ο πολιτικός, ο έταιρος κατά Πάγκαλο, συναυτουργός του χαλασμού θα έχει μια παρόμοια κάρτα αθωότητας; Θα θεσπιστεί δηλαδή μια αντίστοιχη "Κάρτα του Πολιτικού" η οποία υποχρεωτικώς θα κατέχεται από όποιον ασχολείται με τα κοινά; Και θα μου πεις τι θα περιέχει αυτή η κάρτα; Μα τα πάντα όλα! Σε ποιες δημόσιες θέσεις υπηρέτησε, με ποιες απολαβές, το ύψος και το είδος της περιουσίας που κατέχει, το πόθεν έσχες του, τις εκλογικές του δαπάνες και γενικώς οτιδήποτε χρειαζούμενο όχι για να αποδείξει κανείς την ενοχή του πολιτικού, αλλά όπως ακριβώς συμβαίνει και με τον πολίτη: να αποδεικνύει ο πολιτικός εν παντί τόπω και χρόνω την αθωότητά του. Καλείται για παράδειγμα σε τηλεοπτικό πάνελ και κατηγορείται για διαφθορά; Τσακ, θα τοποθετεί την "καρτούλα του πολιτικού" σε κατάλληλη συσκευή και θα βλέπει το πανελλήνιο επί τόπου του λόγου το αληθές! Θες και κάτι παραπάνω; Θα μπορούσε η κάρτα να περιέχει και την πολιτική του αποτελεσματικότητα. Πόσο ήταν το έλλειμμα, ας πούμε, όταν παρέλαβες το Υπουργείο κύριέ μου και πόσο όταν το παρέδωσες; Πόσοι ήταν οι υπάλληλοι όταν παρέλαβες και πόσοι όταν παρέδωσες; Όλα στην κάρτα! Επιπλέον, θα μπορούσε - προς διευκόλυνση όλων μας- να περιέχει αυτή η κάρτα δηλώσεις του πολιτικού, θέσεις που κατά καιρούς έχει εκφράσει, δημόσιες εμφανίσεις του ή ακόμη - θεός φυλάξοι! - και προεκλογικές του ομιλίες. Θες να συγκρίνεις τι λέει τώρα και τι έλεγε παλαιότερα; Του λες να βάλει την καρτούλα του πολιτικού στο κατάλληλο μηχάνημα, κάτι σαν πολιτική ταμειακή το φαντάζομαι, και τα 'χεις όλα μπροστά σου!
"Κάρτα του Πολιτικού" λοιπόν! Συμφωνείς ή όχι;
Απ' την άλλη ο Γιώργης συνεχίζει το ίδιο βιολί. Από βράβευση σε φόρουμ κι από διάλεξη σε θινκ-τανκ. Μεσογειακή δίαιτα, "κάρτες του πολίτη" και το ΠΑΣΟΚ να μεταλλάσσεται από "κίνημα λαού" σε "κίνημα των αποδείξεων". Άλλες εποχές κι άλλα ήθη αφού από το "ιδιώνυμο αδίκημα" της ποινικοποίησης των κομμουνιστικών ιδεών του 1929 περνάμε σιγά-σιγά στο "ιδιώνυμο αδίκημα" της ποινικοποίησης της οικονομικής δραστηριότητας του 2010. Το αστικό κράτος αλλάζει τους εχθρούς του κι όπως το 1929 θεωρούσε ως απειλή την κομμουνιστική ιδεολογία, σήμερα θεωρεί ως απειλή τον "υψηλόμισθο δημόσιο υπάλληλο", τον φοροφυγά "ψιλικατζή" ή την κερδοφόρα επιχείρηση. Ποινικοποιεί ιδεολογικά την κατοχή "πόρσε καγιέν", την πισίνα, τη βίλα κι όλα τα "στάτους σύμπολς" της τελευταίας τριακονταετίας.
Ξεχωρίζω την "κάρτα του πολίτη" απ' όλο αυτό το συρφετό νεοπασοκοροϊκανικών μέτρων, οικονομικής και ηθικής συμπεριφοράς, αφού εφόσον υλοποιηθεί θα αποτελεί το εισιτήριο εισόδου στη νέα -μεταΔΝΤ- "νομιμότητα". Έχεις "κάρτα"; Καταγράφεις τις συναλλαγές σου με τον περιπτερά, τον μπακάλη, τον μανάβη και τον μπάρμαν; Είσαι ΟΚ! Βοηθάς την πάσχουσα οικονομία και ταυτόχρονα απενοχοποιείσαι. Πας περήφανος με την κάρτα σου στην τοπική Εφορία, έτοιμος να ελεγχθείς και να αποδείξεις ότι εσύ δεν είσαι με τους "άλλους". Τους κακούς που κρύβουν εισοδήματα, δαπάνες και γενικώς δεν συμμερίζονται εμπράκτως τις νέες απόψεις. Βεβαίως, εμμέσως πλην σαφώς, αυτή η διαδικασία ισοδυναμεί με τη συλλογή όχι, μόνον, αποδείξεων λιανικής αλλά και αποδείξεων "αθωότητας" από το επαχθές στίγμα ενοχής του φοροφυγά.
Αυτή η ιδιότυπη θεωρία συνενοχής ή συμμετοχής του πολίτη στο δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας, όχι ως παθητικού αποδέκτη των δυσμενών συνεπειών του, αλλά και ως εν δυνάμει συνεργού ομού μετά των πολιτικών, απεικονίζεται ακόμη και στις πρόσφατες δηλώσεις του κ. Πάγκαλου ("μαζί τα φάγαμε"!). Όλα αυτά μάλλον ξεκινούν από το ένστικτο αυτοσυντήρησης του κεντρικού διαχειριστή της αστικής δημοκρατίας δηλαδή του πολιτικού κόσμου. Είπαμε: Το αστικό κράτος αποφάσισε να "τιμωρήσει" τους "εχθρούς" του και να καλέσει τους "φίλους" του να του αποδείξουν τη "φιλία" τους κι αυτό το εκφράζει μέσω των κεντρικών του εκφραστών. Η ειρωνεία - και ταυτόχρονα το ενδιαφέρον - είναι πως οι νυν "εχθροί" είναι οι πρώην "Ηρακλείς" του συστήματος. Ποιος θα περίμενε - για παράδειγμα - το Κράτος να μειώσει σημαντικά τις απολαβές των υπαλλήλων του; Βέβαια, ακόμη και σήμερα η φορολογία αυξάνεται στα ύψη προκειμένου να διατηρηθούν σταθερές οι δαπάνες του δημοσίου - οι μισθοί και οι συντάξεις δηλαδή - αλλά είμαστε ακόμη στην αρχή. Όταν κι αυτή η τακτική αποτύχει στην πράξη, ώστε να απενοχοποιηθεί και ο πολιτικός κόσμος προτάσσοντας το "κάναμε ότι μπορούσαμε", τότε αναγκαστικά το Κράτος θα δείξει την "έξοδο" σε χιλιάδες υπαλλήλους του, επιφέροντας το τελειωτικό πλήγμα στους άλλοτε "συμμάχους" του.
Πριν λοιπόν την καταιγίδα που έρχεται, ο πολίτης θα έχει την κάρτα του. Θα έχει στα χέρια του την απόδειξη ότι δεν κλέβει την Εφορία, δεν κλέβει το ασφαλιστικό του ταμείο, δεν υπερσυνταγογραφεί και γενικώς τελεί υπό την νέα -εννοιολογικά διευρυμένη- νομιμότητα. Άρα δεν θα συναποτελεί κι αυτός μέλος της "συμμορίας" των υπευθύνων για ό,τι μέλλεται. Το ερώτημα που προκύπτει - για να ελαφρύνουμε και λίγο το κλίμα - είναι: Ο πολιτικός, ο έταιρος κατά Πάγκαλο, συναυτουργός του χαλασμού θα έχει μια παρόμοια κάρτα αθωότητας; Θα θεσπιστεί δηλαδή μια αντίστοιχη "Κάρτα του Πολιτικού" η οποία υποχρεωτικώς θα κατέχεται από όποιον ασχολείται με τα κοινά; Και θα μου πεις τι θα περιέχει αυτή η κάρτα; Μα τα πάντα όλα! Σε ποιες δημόσιες θέσεις υπηρέτησε, με ποιες απολαβές, το ύψος και το είδος της περιουσίας που κατέχει, το πόθεν έσχες του, τις εκλογικές του δαπάνες και γενικώς οτιδήποτε χρειαζούμενο όχι για να αποδείξει κανείς την ενοχή του πολιτικού, αλλά όπως ακριβώς συμβαίνει και με τον πολίτη: να αποδεικνύει ο πολιτικός εν παντί τόπω και χρόνω την αθωότητά του. Καλείται για παράδειγμα σε τηλεοπτικό πάνελ και κατηγορείται για διαφθορά; Τσακ, θα τοποθετεί την "καρτούλα του πολιτικού" σε κατάλληλη συσκευή και θα βλέπει το πανελλήνιο επί τόπου του λόγου το αληθές! Θες και κάτι παραπάνω; Θα μπορούσε η κάρτα να περιέχει και την πολιτική του αποτελεσματικότητα. Πόσο ήταν το έλλειμμα, ας πούμε, όταν παρέλαβες το Υπουργείο κύριέ μου και πόσο όταν το παρέδωσες; Πόσοι ήταν οι υπάλληλοι όταν παρέλαβες και πόσοι όταν παρέδωσες; Όλα στην κάρτα! Επιπλέον, θα μπορούσε - προς διευκόλυνση όλων μας- να περιέχει αυτή η κάρτα δηλώσεις του πολιτικού, θέσεις που κατά καιρούς έχει εκφράσει, δημόσιες εμφανίσεις του ή ακόμη - θεός φυλάξοι! - και προεκλογικές του ομιλίες. Θες να συγκρίνεις τι λέει τώρα και τι έλεγε παλαιότερα; Του λες να βάλει την καρτούλα του πολιτικού στο κατάλληλο μηχάνημα, κάτι σαν πολιτική ταμειακή το φαντάζομαι, και τα 'χεις όλα μπροστά σου!
"Κάρτα του Πολιτικού" λοιπόν! Συμφωνείς ή όχι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου