Ζητείται...

     Αφού ο Καραμανλής την έκανε άρον-άρον. Αφού ο Παπανδρέου ενώ νίκησε πανηγυρικά στις εκλογές, τώρα θέλει εκλογές και πάλι. Αφού ο Σαμαράς δεν ζητάει εκλογές. Μάλλον πρέπει να βάλουμε αγγελία. Κάνω εγώ λοιπόν το πρώτο βήμα.
" Αβάδιστη χώρα με κατοίκους ελαφρώς μεταχειρισμένους αλλά όχι πλήρως διεφθαρμένους, με αρχαίες περγαμηνές και ιστορία κομπλέ πάνω από 24 δερματόδετους τόμους, ατακτοποίητους ημιυπαίθριους και αυθαίρετα, ζητά αξιόλογο πολιτικό διεθνούς κύρους για τη θέση του Πρωθυπουργού. Ο κατάλληλος υποψήφιος θα πρέπει να ομιλεί στοιχειωδώς την ελληνική, όχι πάνω από ένα σαρδάμ ανά φράση, να έχει δυνατότητα ταξιδίων, υπό την προϋπόθεση ότι θα παραμένει στη χώρα και θα εργάζεται τον περισσότερο χρόνο, και γενικά να φέρεται ως ένας μέσος φυσιολογικός άνθρωπος διαθέτων την κοινή λογική, αλλά και βεβαίωση από την ενορία του. Θα προτιμηθούν υποψήφιοι που ξέρουν από σπρεντ, χρέη, ομόλογα και πως το τρίβουν το πιπέρι οι διεθνείς χρηματαγορές. Αποκλείονται οι υποψήφιοι που έχουν παιδιά, εγγόνια, δισέγγονα, αδερφοξάδερφα, κουνιάδους και μπατζανάκηδες καθώς και υποψήφιοι με ιδιαίτερα χόμπυ και ενασχολήσεις όπως τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, το κανό (και το καγιάκ) καθώς και το ποδήλατο. Η σύμβαση θα είναι τετραετής, ενώ αποκλείεται παράτασή της ή μονιμοποίηση. Παρέχεται ικανοποιητικός μισθός, εταιρικό αυτοκίνητο, εταιρικό τηλέφωνο και ελκυστικό πακέτο ασφάλισης σε μεγάλο ασφαλιστικό οργανισμό υπό την προϋπόθεση ότι ο υποψήφιος θα τον εξυγιάνει."
Εντάξει τώρα;