Η Μέρκελ, ο ESM και το Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο.

Μια περίεργη σύγκλιση γεγονότων έρχεται να μας υποβάλλει άλλες ιδέες και απόψεις σχετικά με την εξέλιξη των πραγμάτων για το Ελληνικό Ζήτημα και βεβαίως να μας διαφοροποιήσει την μέχρι σήμερα εικόνα της "ρουτίνας" (!) "δόση-έλεγχος Τρόικας-νέα δόση", με την οποία είχαμε μάθει να πορευόμαστε κατά τη "Μνημονιακή" διετία.

Τρία είναι τα βασικά στοιχεία που διαμορφώνουν τη νέα εικόνα:

Πρώτον:

Τα μεγέθη τόσο της δόσης αλλά όσο κυρίως των απαιτούμενων μέτρων που αναγκαιούν ώστε το χρέος να τεθεί σε βιώσιμη τροχιά είναι τεράστια για την Ελληνική Οικονομία. Όχι βεβαίως απαγορευτικά, στο πλαίσιο μιας ειλικρινούς προσπάθειας μεταρρυθμίσεων. Αλλά τεράστια. Πρακτικά, η  λήψη των συγκεκριμένων μέτρων συνθλίβει κάθε σκέψη επιστροφής σε προ-Μνημονίου καταστάσεις.

Δεύτερον:

Η ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού τομέα η οποία αναμένεται να πραγματοποιηθεί με την καταβολή της συγκεκριμένης δόσης, εξασφαλίζει στο ίδιο επίπεδο με το υπόλοιπο τραπεζικό σύστημα της Ευρωζώνης την παραμονή εντός ευρωσυστήματος. Βεβαίως το δίπολο "μέτρα-δόση" άρα και ανακεφαλαιοποίηση είναι σφιχτά συζευγμένα και συνεπώς είναι προφανές ότι το μέγεθος των μέτρων είναι ανάλογο της σπουδαιότητας του επιδιωκομένου αποτελέσματος: Πολύ σοβαρά μέτρα για μια εξαιρετικά απαραίτητη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης.

Τρίτον:

Η εσπευσμένη επίσκεψη της Γερμανίδας καγκελαρίου συμπίπτει με την έναρξη λειτουργίας του Ευρωπαϊκού Μόνιμου Μηχανισμού Σταθερότητας και βεβαίως όλη αυτή η σύμπτωση έρχεται να συμβεί σε μια χρονική συγκυρία που τα πραγματικά "μεγάλα" προβλήματα της Ευρωζώνης, η Ισπανία και το Βορειοευρωπαϊκό Τραπεζικό Σύστημα, απαιτούν σοβαρές - από άποψη κεφαλαίων - λύσεις.

Εν ολίγοις, πως βλέπουμε εμείς την εξέλιξη των πραγμάτων;

-Η κα Μέρκελ και συνολικά η Ευρωζώνη, προετοιμάζει μια συνολική λύση για το Ευρωπαϊκό πρόβλημα χρέους με σκοπό κυρίως να αντιμετωπίσει το Ισπανικό ζήτημα. Η Ισπανία, θυμίζω, είναι άλλης τάξεως θέμα καθώς τόσο όγκου όσο και επιρροής στον υπόλοιπο κόσμο δεν έχει καμία σχέση με τα Ελληνικά μεγέθη: Οι ισπανόφωνοι στις ΗΠΑ, η επιρροή και η σχέση της με τη Νότια Αμερική, η έκθεση της Γαλλίας και της Πορτογαλίας στο ισπανικό τραπεζικό σύστημα καθώς και η πολιτική της οργάνωση με τις ημι-ανεξάρτητες περιφέρειες είναι πράγματι (και σε αντίθεση με την μικρή Ελλάδα) να πυροδοτήσει τεράστιες εξελίξεις.

-Σκοπός λοιπόν, πιθανώς! - της επίσκεψης της κας Μέρκελ δεν είναι άλλος παρά να σκιαγραφήσει μια συνολική πρόταση περί ένταξης της Ελλάδας στον ESM, αφορμή για επί της ουσίας έναρξης λειτουργίας του και προφανώς την επίδειξη στις αγορές της αποφασιστικότητας της Ευρώπης να υποδεχτεί κάθε χώρα (διάβαζε Ισπανία) υπό την "προστασία" του.

-Η διαμόρφωση αυτής της πρότασης πιθανόν να έρχεται ώστε να δώσει μια πολιτική λύση στο αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί σχετικά με το τρέχον δανειακό πρόγραμμα. Η πρόταση εισόδου της Ελλάδας στον ESM ουσιαστικά αντικαθιστά την Τρόικα με έναν μόνιμο ευρωπαϊκό μηχανισμό, ο οποίος και καταδεικνύει τη δυνατότητα της Ευρώπης να διαχειριστεί τα του οίκου της.

-Βεβαίως, η είσοδος σε έναν τέτοιο οργανισμό σύμφυτο με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο (δηλαδή η οποιαδήποτε "απειλή" εξόδου από αυτόν συνεπάγεται αυτόματα και "απειλή" εξόδου από την ΕΕ αφού αποτελεί μέρος του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος) σηματοδοτεί μια εξαιρετικά σοβαρή μεταβολή για την ελληνική πραγματικότητα.

Στην ουσία, η ενδεχόμενη είσοδος της χώρας στον ESM επιλύει οριστικά το δίλημμα "μέτρα ή πολιτική διαπραγμάτευση" καθόσον η διαδικασία χρηματοδότησης της χώρας ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις μεταρρυθμιστικές απαιτήσεις και κάθε απόκλιση αυτομάτως εξομαλύνεται καθώς ο οργανισμός διαχειρίζεται συνολικά το ζήτημα.

Είναι επίσης πιθανόν, η πρόταση να συνοδευτεί με δύο επιπλέον δελεαστικές επί μέρους προτάσεις: την συμμετοχή του Επίσημου Τομέα (κεντρικών τραπεζών) σε ένα νέο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης (το οποίο λανθασμένα ονομάζεται "κούρεμα") του ελληνικού χρέους και βεβαίως με την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής ίσως και με την εφαρμογή δελεαστικότερων επιτοκίων, του τρέχοντος δανειακού προγράμματος της Τρόικας.

Πρακτικά, η ανωτέρω συνολική πρόταση για να έχει αποτέλεσμα θα πρέπει:

-Να υποβληθεί στην ελληνική πλευρά με τη λογική του "αυτό ή τίποτα". Εφόσον βεβαίως διαπιστωθεί κατόπιν και της εκθέσεως της Τρόικας, η αδυναμία της ελληνικής πλευράς να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις του δανειακού προγράμματος.

-Να ζητηθεί η συναίνεση της ελληνικής κοινωνίας, εφόσον ενδεχόμενη είσοδος στο Μόνιμο Μηχανισμό θα σημάνει την ανάγκη συναίνεσης σε ένα Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο, σε μια εντελώς διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων εκ μέρους της Ελλάδος σε ό,τι αφορά στο κοινωνικό κράτος, στην λειτουργία του κρατικού μηχανισμού, στη δομή της εθνικής οικονομίας.

Ας δούμε λοιπόν την επίσκεψη της καγκελαρίου και ταυτόχρονα τις εξελίξεις στο ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο, ώστε να επιβεβαιώσουμε ή να απορρίψουμε τις παραπάνω υποθέσεις.