Από τη συζήτηση στη Βουλή σχετικά με το ζήτημα της απόδοσης της Ελληνικής ιθαγένειας στους μετανάστες, διαπιστώνουμε - με μεγάλη απογοήτευση είναι αλήθεια - ότι η Κυβέρνηση και συγκεκριμένα ο Πρωθυπουργός κινείται μάλλον στην κατεύθυνση του μετασχηματισμού του δημοσιονομικού παιγνίου σε πολιτικό παίγνιο.
Η εκ μέρους του κ. Παπανδρέου επίκληση του πατριωτισμού των Ελλήνων, στην προσπάθεια αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης παράλληλα με την παρουσίαση μιας ιδιότυπης "ποσοτικοποίησης" της ελληνικότητας - αν μείνεις στην Ελλάδα ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και μάθεις παπαγαλία(!?) κάποια κεφάλαια ιστορίας ή πατριδογνωσίας που λέγαμε παλαιότερα, γίνεσαι Έλληνας - απλώς δεν χαρακτηρίζεται από πολιτική συνεκτικότητα και παραπέμπει σε σενάρια της "επόμενης ημέρας". Αν πραγματικά θέλεις να ενεργοποιηθούν εθνικά αντανακλαστικά δεν αμφισβητείς την ίδια στιγμή την εθνική ταυτότητα εκείνου που καλείς να ανταποκριθεί σε ένα τέτοιο κάλεσμα. Εκτός κι αν στοχεύεις σε κάτι άλλο. Αλλά τι;
Είναι προφανές ότι η Κυβέρνηση αντιλαμβανόμενη την δεινή οικονομική θέση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, κατέβαλε σε πολλά επίπεδα προσπάθεια δημιουργίας κλίματος συναίνεσης στην Ευρωζώνη προκειμένου να επιτύχει - χωρίς όμως να το διατυμπανίσει και ορθώς έπραξε σε αυτό το σημείο ώστε να μην επισημοποιήσει την έντονη ανάγκη για ζεστό χρήμα - την χρηματοδότηση του χρέους μέσω της εκδόσεως Ευρω-ομολόγου, της βέλτιστης οικονομικά αλλά και πολιτικά λύσης στο οξύ πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετωπίζει, τόσο σε δημοσιονομικό επίπεδο όσο και δευτερογενώς σε επίπεδο αγοράς.
Αυτό που διαφαίνεται και μάλλον θα το δούμε κατά την επικείμενη σύνοδο κορυφής, είναι η απόρριψη - ή η μη υιοθέτηση αν θέλετε - ενός σχεδίου άμεσης οικονομικής βοήθειας ούτε προς την Ελλάδα αλλά ούτε και προς τις άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, με μοναδικό αντίδωρο από πλευράς του Γαλλογερμανικού άξονα την πολιτική στήριξη και τον ανέξοδο έπαινο - ίσως και με ολίγη αυστηρότητα ως προς την τήρηση - επί του υποβληθέντος Προγράμματος Σταθερότητας. Η Κυβέρνηση Παπανδρέου τον τελευταίο καιρό προετοίμαζε και επένδυε στην έκδοση του Ευρω-ομολόγου και μέσω της εσπευσμένης ανακοίνωσης "θατσερικών" μέτρων από τον Πρωθυπουργό και επικοινωνιακά με τη διαρκή υπόμνηση περί "επιθέσεων συνολικά στο ευρώ", προκειμένου να "δημιουργήσει κλίμα" αλλά και να διαθέτει τα απαραίτητα διαπραγματευτικά χαρτιά ώστε να αποφύγει την περιχαράκωση των Ευρωπαίων πίσω από το τρέχον γραφειοκρατικό συμβατικό καθεστώς της Ένωσης. Ενδεχομένως να είχε προεξοφλήσει και την επιτυχία ενός τέτοιου εγχειρήματος βασιζόμενη στην απλοϊκή σκέψη ή στον ευσεβή πόθο περί της Ευρώπης που δεν θα αφήσει να επεκταθεί το "ελληνικό πρόβλημα" και θα προστρέξει να παράξει την απαιτούμενη ρευστότητα. Ίσως και η εμφάνιση στο διεθνή τύπο του Ισπανικού ή του Πορτογαλικού οικονομικού προβλήματος να ενίσχυσε μια τέτοια λανθασμένη - κατά την άποψή μας - πεποίθηση. Γιατί όμως τέτοια ανάγκη για έκδοση Ευρω-ομολόγου;
Το ζήτημα για την Κυβέρνηση σε κάθε περίπτωση είναι να διατηρήσει την πολιτική της εξουσία, εμφανιζόμενη προς το εκλογικό σώμα ως αυτοβούλως και εκ σχεδίου λαβούσα τα όποια μέτρα - όσο σκληρά κι αν είναι αυτά - ενώ επ' ουδενί θα επιθυμούσε τρίτο παράγοντα (πχ το ΔΝΤ) να εμφανισθεί ως ο επιβάλλον τη δική του, σαφώς σκληρότερη, δημοσιονομική ατζέντα (επ' αυτού βλέπε προηγούμενο άρθρο μας). Το Ευρω-ομόλογο θα επέτρεπε την άντληση ρευστότητας χωρίς να θίγεται ευθέως η κυβερνητική εξουσία, ενώ η εξωτερική επιρροή θα περιορίζετο σε έλεγχο, έστω και στενό, της εφαρμογής του Προγράμματος Σταθερότητας και όχι στην επιβολή συγκεκριμένων μέτρων. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο συγκεκριμένος στόχος όντως αποτελεί και επιδίωξη κάθε πολίτη της χώρας μας και αλίμονο εάν η δημοκρατικά εκλεγμένη Κυβέρνησή μας οδηγηθεί να υπάγει έστω και ελάχιστο μέρος της εξουσίας της σε εξωτερικούς οικονομικούς θεσμούς.
Παρά ταύτα όμως και ενόψει του ενδεχομένου -και κατά τη δική μας εκτίμηση εξαιρετικά πιθανού - απόρριψης της έκδοσης Ευρω-ομολόγου, διαφαίνεται στο πολιτικό πεδίο η εφαρμογή ενός εναλλακτικού σχεδίου - ενός πολιτικού plan B - όπου το ΠΑΣΟΚ προσβλέπει στη διεύρυνση της εκλογικής του βάσης στο χώρο των προς πολιτογράφηση μεταναστών, προκειμένου να κεφαλαιοποιήσει έγκαιρα πολιτικά οφέλη, διαβλέπον την ταχεία εκλογική και δημοσκοπική φθορά που αναμφίβολα θα υποστεί το Κίνημα στην περίπτωση που ο κ. Παπανδρέου, έχοντας ήδη ανακοινώσει σκληρά μέτρα, επιστρέψει από τη σύνοδο κορυφής έχοντας στις βαλίτσες του μόνο καλά λόγια και όχι το πολυπόθητο Ευρω-ομόλογο. Ο δρόμος προς τις Δημοτικές Εκλογές, χωρίς τους πολιτογραφηθέντες μετανάστες , θα είναι τραχύς σε μια τέτοια περίπτωση, ενώ η άσκηση πραγματικής πολιτικής θα καταστεί εξαιρετικά δύσκολη αφού ισχύει πάντοτε το "Δει δη χρημάτων και άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων". Κι ενώ σε αμιγώς μικροπολιτικό επίπεδο μια τέτοια κίνηση είναι θεμιτή, δυστυχώς στον κυκεώνα που διέρχεται η χώρα, η σύμπλεξη του θέματος της πολιτογράφησης των μεταναστών στον καμβά της τρέχουσας οικονομικής δυσπραγίας μόνο αρνητικά αποτελέσματα δύναται να επιφέρει. Η αναγκαία κοινωνική συναίνεση προς εφαρμογή του Προγράμματος Σταθερότητας δύσκολα θα επιτευχθεί, υπό τέτοιες συνθήκες, με σοβαρό και ορατό το ενδεχόμενο αντί η Κυβέρνηση να εισπράξει Ευρω-ομόλογα από την Ευρωζώνη, να δεχθεί "ευρω-βρωμόλογα" από ημεδαπούς και Ευρωπαίους εξαιτίας των πολιτικών της ακροβασιών. Είθε να διαψευσθούμε!
Η εκ μέρους του κ. Παπανδρέου επίκληση του πατριωτισμού των Ελλήνων, στην προσπάθεια αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης παράλληλα με την παρουσίαση μιας ιδιότυπης "ποσοτικοποίησης" της ελληνικότητας - αν μείνεις στην Ελλάδα ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και μάθεις παπαγαλία(!?) κάποια κεφάλαια ιστορίας ή πατριδογνωσίας που λέγαμε παλαιότερα, γίνεσαι Έλληνας - απλώς δεν χαρακτηρίζεται από πολιτική συνεκτικότητα και παραπέμπει σε σενάρια της "επόμενης ημέρας". Αν πραγματικά θέλεις να ενεργοποιηθούν εθνικά αντανακλαστικά δεν αμφισβητείς την ίδια στιγμή την εθνική ταυτότητα εκείνου που καλείς να ανταποκριθεί σε ένα τέτοιο κάλεσμα. Εκτός κι αν στοχεύεις σε κάτι άλλο. Αλλά τι;
Είναι προφανές ότι η Κυβέρνηση αντιλαμβανόμενη την δεινή οικονομική θέση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, κατέβαλε σε πολλά επίπεδα προσπάθεια δημιουργίας κλίματος συναίνεσης στην Ευρωζώνη προκειμένου να επιτύχει - χωρίς όμως να το διατυμπανίσει και ορθώς έπραξε σε αυτό το σημείο ώστε να μην επισημοποιήσει την έντονη ανάγκη για ζεστό χρήμα - την χρηματοδότηση του χρέους μέσω της εκδόσεως Ευρω-ομολόγου, της βέλτιστης οικονομικά αλλά και πολιτικά λύσης στο οξύ πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετωπίζει, τόσο σε δημοσιονομικό επίπεδο όσο και δευτερογενώς σε επίπεδο αγοράς.
Αυτό που διαφαίνεται και μάλλον θα το δούμε κατά την επικείμενη σύνοδο κορυφής, είναι η απόρριψη - ή η μη υιοθέτηση αν θέλετε - ενός σχεδίου άμεσης οικονομικής βοήθειας ούτε προς την Ελλάδα αλλά ούτε και προς τις άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, με μοναδικό αντίδωρο από πλευράς του Γαλλογερμανικού άξονα την πολιτική στήριξη και τον ανέξοδο έπαινο - ίσως και με ολίγη αυστηρότητα ως προς την τήρηση - επί του υποβληθέντος Προγράμματος Σταθερότητας. Η Κυβέρνηση Παπανδρέου τον τελευταίο καιρό προετοίμαζε και επένδυε στην έκδοση του Ευρω-ομολόγου και μέσω της εσπευσμένης ανακοίνωσης "θατσερικών" μέτρων από τον Πρωθυπουργό και επικοινωνιακά με τη διαρκή υπόμνηση περί "επιθέσεων συνολικά στο ευρώ", προκειμένου να "δημιουργήσει κλίμα" αλλά και να διαθέτει τα απαραίτητα διαπραγματευτικά χαρτιά ώστε να αποφύγει την περιχαράκωση των Ευρωπαίων πίσω από το τρέχον γραφειοκρατικό συμβατικό καθεστώς της Ένωσης. Ενδεχομένως να είχε προεξοφλήσει και την επιτυχία ενός τέτοιου εγχειρήματος βασιζόμενη στην απλοϊκή σκέψη ή στον ευσεβή πόθο περί της Ευρώπης που δεν θα αφήσει να επεκταθεί το "ελληνικό πρόβλημα" και θα προστρέξει να παράξει την απαιτούμενη ρευστότητα. Ίσως και η εμφάνιση στο διεθνή τύπο του Ισπανικού ή του Πορτογαλικού οικονομικού προβλήματος να ενίσχυσε μια τέτοια λανθασμένη - κατά την άποψή μας - πεποίθηση. Γιατί όμως τέτοια ανάγκη για έκδοση Ευρω-ομολόγου;
Το ζήτημα για την Κυβέρνηση σε κάθε περίπτωση είναι να διατηρήσει την πολιτική της εξουσία, εμφανιζόμενη προς το εκλογικό σώμα ως αυτοβούλως και εκ σχεδίου λαβούσα τα όποια μέτρα - όσο σκληρά κι αν είναι αυτά - ενώ επ' ουδενί θα επιθυμούσε τρίτο παράγοντα (πχ το ΔΝΤ) να εμφανισθεί ως ο επιβάλλον τη δική του, σαφώς σκληρότερη, δημοσιονομική ατζέντα (επ' αυτού βλέπε προηγούμενο άρθρο μας). Το Ευρω-ομόλογο θα επέτρεπε την άντληση ρευστότητας χωρίς να θίγεται ευθέως η κυβερνητική εξουσία, ενώ η εξωτερική επιρροή θα περιορίζετο σε έλεγχο, έστω και στενό, της εφαρμογής του Προγράμματος Σταθερότητας και όχι στην επιβολή συγκεκριμένων μέτρων. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο συγκεκριμένος στόχος όντως αποτελεί και επιδίωξη κάθε πολίτη της χώρας μας και αλίμονο εάν η δημοκρατικά εκλεγμένη Κυβέρνησή μας οδηγηθεί να υπάγει έστω και ελάχιστο μέρος της εξουσίας της σε εξωτερικούς οικονομικούς θεσμούς.
Παρά ταύτα όμως και ενόψει του ενδεχομένου -και κατά τη δική μας εκτίμηση εξαιρετικά πιθανού - απόρριψης της έκδοσης Ευρω-ομολόγου, διαφαίνεται στο πολιτικό πεδίο η εφαρμογή ενός εναλλακτικού σχεδίου - ενός πολιτικού plan B - όπου το ΠΑΣΟΚ προσβλέπει στη διεύρυνση της εκλογικής του βάσης στο χώρο των προς πολιτογράφηση μεταναστών, προκειμένου να κεφαλαιοποιήσει έγκαιρα πολιτικά οφέλη, διαβλέπον την ταχεία εκλογική και δημοσκοπική φθορά που αναμφίβολα θα υποστεί το Κίνημα στην περίπτωση που ο κ. Παπανδρέου, έχοντας ήδη ανακοινώσει σκληρά μέτρα, επιστρέψει από τη σύνοδο κορυφής έχοντας στις βαλίτσες του μόνο καλά λόγια και όχι το πολυπόθητο Ευρω-ομόλογο. Ο δρόμος προς τις Δημοτικές Εκλογές, χωρίς τους πολιτογραφηθέντες μετανάστες , θα είναι τραχύς σε μια τέτοια περίπτωση, ενώ η άσκηση πραγματικής πολιτικής θα καταστεί εξαιρετικά δύσκολη αφού ισχύει πάντοτε το "Δει δη χρημάτων και άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων". Κι ενώ σε αμιγώς μικροπολιτικό επίπεδο μια τέτοια κίνηση είναι θεμιτή, δυστυχώς στον κυκεώνα που διέρχεται η χώρα, η σύμπλεξη του θέματος της πολιτογράφησης των μεταναστών στον καμβά της τρέχουσας οικονομικής δυσπραγίας μόνο αρνητικά αποτελέσματα δύναται να επιφέρει. Η αναγκαία κοινωνική συναίνεση προς εφαρμογή του Προγράμματος Σταθερότητας δύσκολα θα επιτευχθεί, υπό τέτοιες συνθήκες, με σοβαρό και ορατό το ενδεχόμενο αντί η Κυβέρνηση να εισπράξει Ευρω-ομόλογα από την Ευρωζώνη, να δεχθεί "ευρω-βρωμόλογα" από ημεδαπούς και Ευρωπαίους εξαιτίας των πολιτικών της ακροβασιών. Είθε να διαψευσθούμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου