Αν αναλύσει κανείς σοβαρά τις πολιτικές εξελίξεις από τις Ευρωεκλογές και μετά, θα διαπιστώσει ότι οι ζυμώσεις στο εκλογικό σώμα ελάχιστο αντίκτυπο είχαν στο πραγματικό πολιτικό σκηνικό. Πέραν της συζήτησης που έχει αναπτυχθεί γύρω από διάφορα ζητήματα, την πρόκληση πρόωρων εκλογών από το ΠΑΣΟΚ επ' αφορμή της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, τον υποτίθεται επικείμενο ή αναμενόμενο ανασχηματισμό, μια ελαφρά "κινητικότητα" στο θέμα των παράνομων μεταναστών και της δημόσιας τάξης ή την προκύψασα ...γρίπη(!) οι πραγματικές πολιτικές κινήσεις και εξελίξεις ήταν ελάχιστες έως μηδενικές. Ακόμη και στο χώρο της ανανεωτικής αριστεράς και παρά το εκλογικό "σοκ" που υπέστη στην πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση, ουδέν το αξιοσημείωτο, πέραν των ρητορικών αντεγκλήσεων. Όλα αναβάλλονται ή προγραμματίζονται για το εγγύς ή απώτερο μέλλον. Βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού, θα αντιτείνει κάποιος και είναι συνήθης για τα ελληνικά δεδομένα η αδράνεια των πραγμάτων, πολιτικών και μη.
Βέβαια, μια σειρά κινήσεων της Κυβέρνησης θα μπορούσε να παραπέμψει σε σενάρια εκλογών - όπως για παράδειγμα η εσπευσμένη ψήφιση νόμου για τις δημοσκοπήσεις - εντούτοις η ακινησία της πολιτικής αρένας μας επιτρέπει να διατυπώσουμε δύο εκτιμήσεις:
Πρώτον, πόσο πιθανή είναι η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες το Φθινόπωρο, με το ίδιο Κυβερνητικό σχήμα χωρίς κάποιες έστω και υποτυπώδεις μεταβολές ώστε να δικαιολογηθεί μια έστω και κατ' επίφαση αλλαγή πολιτικής εκ μέρους του κυβερνώντος κόμματος; Χωρίς καμία αλλαγή στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας; Η ίδια διάταξη δυνάμεων που δεν κατάφερε να κερδίσει στις Ευρωεκλογές ή έστω να χάσει με μικρή διαφορά από το ΠΑΣΟΚ, είναι δυνατόν να έχει καλύτερα αποτελέσματα σε τρεις μήνες από τώρα, με δεδομένη την μεσολάβηση μιας "αδρανούς" επικοινωνιακά θερινής περιόδου; Πολύ δύσκολο, εκτός κι αν μεσολαβήσει κάποιο απρόβλεπτο γεγονός.
Δεύτερον, αν υποθέσουμε ότι ο Πρωθυπουργός προχωρά σε ένα συνήθη -αλλά ήδη προεξοφλημένο επικοινωνιακά από την κοινή γνώμη-ανασχηματισμό, προκειμένου να εξομαλύνει ενδοκομματικές τριβές, διατίθεται ο απαραίτητος πολιτικός χρόνος ώστε να "τρέξει" το νέο κυβερνητικό σχήμα να πράξει αποτελέσματα και με αυτά να πάει σε πρόωρες εκλογές; Μάλλον βεβιασμένη κίνηση άνευ ουσίας.
Επιπλέον, η "αιφνιδιαστική" προκήρυξη πρόωρων εκλογών εν μέσω θέρους ήδη χρησιμοποιήθηκε τον Αύγουστο του 2007, το ΠΑΣΟΚ δύσκολα θα αιφνιδιαστεί δεύτερη φορά και επιπλέον προέρχεται από μια εκλογική επιτυχία, με όλες τις ακόλουθες δημοσκοπήσεις να του δίνουν το προβάδισμα και κατά συνέπεια να ακυρώνεται η οποιαδήποτε προσπάθεια επανάληψης ενός τέτοιου σεναρίου. Για τα σενάρια μιας "παρένθεσης ΠΑΣΟΚ" με προσδοκία για μια δεύτερη ευκαιρία το Μάρτιο του 2010- στην περίπτωση ήττας του κ. Καραμανλή σε ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές- έχουμε ήδη αναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο μας εδώ.
Αν εμβαθύνουμε ωστόσο στα εκλογικά δεδομένα, θα διαπιστώσουμε ορισμένα χαρακτηριστικά στοιχεία που ενδεχομένως προοιωνίζουν εξελίξεις.
Θα διαπιστώσουμε ότι το εκλογικό σώμα διακρίνεται πλέον από αυξημένη κινητικότητα και τάση έκφρασης της "ψήφου διαμαρτυρίας" σε "θεματική ψήφο". Οι πολίτες εμφανίζονται να απομακρύνονται με μεγαλύτερη ευκολία από την "παραδοσιακή" κομματική ψήφο και εδώ ας συγκρατηθεί το "απομακρύνονται" σε αντιδιαστολή με το "επιλέγουν". Παράλληλα, τόσο η αύξηση των ποσοστών του ΛΑΟΣ όσο και η παρουσία των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ κάνουν αισθητή μια τάση "θεματικοποίησης" της ψήφου, υπό την έννοια ότι μέρος του εκλογικού σώματος έκανε τις επιλογές του με βάση συγκεκριμένα προβλήματα (περιβάλλον, δημόσια ασφάλεια, λαθρομετανάστευση) που απαιτεί να του επιλύσει το "δικομματικό" σύστημα εξουσίας. Συνοψίζοντας, υπολογίσιμο τμήμα του εκλογικού σώματος είτε απείχε είτε ψήφισε με τέτοιο τρόπο ώστε να προβάλλει συγκεκριμένα ζητήματα. Σε κάθε περίπτωση δεν ψήφισε "δημοψηφισματικά" ή στενά κομματικά.
Ο συγκερασμός των παραπάνω με ορισμένες από τις κινήσεις που ακολούθησαν από πλευράς Κυβέρνησης (νομοσχέδιο για περιβαλλοντικά τέλη κυκλοφορίας και το αυτοκίνητο αλλά και την "ακαριαία" - ασυνήθης για τα δεδομένα της Νέας Δημοκρατίας(!)- αντίδραση σε ζητήματα λαθρομετανάστευσης και δημόσιας ασφάλειας που ακολούθησε αμέσως μετά τις Ευρωεκλογές) μπορεί να μας οδηγήσει στη στρατηγική που ίσως ακολουθήσει το κυβερνών κόμμα.
Η προσέλκυση της "θεματικής" ψήφου θα προσέδιδε στη Νέα Δημοκρατία εκλογικό πλεονέκτημα για δύο λόγους: Πρώτον, θα της επιτρέψει να διαφοροποιηθεί σημαντικά από τη μέχρι τώρα αρνητική της εικόνα. Ο εμπλουτισμός με έντονα τα στοιχεία εκείνων των πολιτικών που οι πολίτες προέκριναν και θεωρούν ότι πρέπει να επιλυθούν ή έστω να απασχολήσουν το κυβερνητικό έργο, θα επανασυνδέσει τη Νέα Δημοκρατία με τον παλμό του εκλογικού σώματος, ο οποίος από το Φθινόπωρο του 2008 είχε διακοπεί με αποτέλεσμα τα ποσοστά του κόμματος να υστερούν μόνιμα του ΠΑΣΟΚ. Δεύτερον, θα κεφαλαιοποιήσει εκλογικά τον παράγοντα "κυβερνησιμότητα", εξαναγκάζοντας το ΠΑΣΟΚ να μεταθέσει την επιχειρηματολογία του και την αντιπολιτευτική τακτική του από τη "σκανδαλολογία" και την "προεδρολογία" στην πραγματική πολιτική, αναδεικνύοντας ή εξειδικεύοντας προγραμματικές του θέσεις τις οποίες θα κληθεί να υπερασπιστεί ως "όλον ΠΑΣΟΚ".
Επίσης, η υιοθέτηση από την πλευρά του κυβερνώντος κόμματος όχι φυσικά του προγράμματος ή της ατζέντας των κομμάτων της ελάσσονας αντιπολίτευσης, αλλά της ατζέντας που διαμόρφωσε η "περιφέρεια" του εκλογικού αποτελέσματος θα ακύρωνε τόσο την επιχειρηματολογία του ΛΑΟΣ περί "συνιδιοκτησίας της πολυκατοικίας" - ή την εμφάνισή του ως θεματοφύλακα της "δεξιάς ψήφου"- ενώ θα απομάκρυνε και το ενδεχόμενο μιας ευρύτερης "πράσινης συμμαχίας" ΠΑΣΟΚ-ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ στην περίπτωση υλοποίησης σεναρίων "μη-αυτοδυναμίας" του ΠΑΣΟΚ σε επερχόμενες εθνικές εκλογές.
Μετά την πολιτική "αχρηστία" του μεσαίου χώρου, για τον οποίο εκτιμούμε ότι έχει εξαντληθεί η χρησιμότητά του εξαιτίας της μακράς δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας, ίσως θα ήταν χρήσιμη η αξιποίηση της θεματικής ψήφου από τα μεγάλα κόμματα, όπως αυτή εκφράσθηκε στην πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση, προκειμένου να ξανατεθεί σε κίνηση η πολιτική σκηνή.
Ιδιαίτερα όμως για τη Νέα Δημοκρατία -και εφόσον δεν μείνουμε στο "ανιαρό" σενάριο της διαφαινόμενης εκλογικής ήττας - ίσως αποτελεί και μονόδρομο. Η συγκρότηση μιας κυβέρνησης -σε επικείμενο ανασχηματισμό- με εμφανή τα χαρακτηριστικά της περιβαλλοντικης ευαισθησίας, αξιοποιώντας και τη δημιουργία του προαναγγελθέντος Υπουργείου Περιβάλλοντος, της έμφασης στη δημόσια τάξη ή στη διαφάνεια με ενδεχόμενη αξιοποίηση πολιτικού προσωπικού ακόμη και του ευρύτερου πολιτικού σκηνικού σε "ουδέτερες" θέσεις, επικοινωνιακά αποτελεί μια συνιστώμενη συνταγή. Λέτε να δούμε την "Πράσινη" Νέα Δημοκρατία;
Βέβαια, μια σειρά κινήσεων της Κυβέρνησης θα μπορούσε να παραπέμψει σε σενάρια εκλογών - όπως για παράδειγμα η εσπευσμένη ψήφιση νόμου για τις δημοσκοπήσεις - εντούτοις η ακινησία της πολιτικής αρένας μας επιτρέπει να διατυπώσουμε δύο εκτιμήσεις:
Πρώτον, πόσο πιθανή είναι η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες το Φθινόπωρο, με το ίδιο Κυβερνητικό σχήμα χωρίς κάποιες έστω και υποτυπώδεις μεταβολές ώστε να δικαιολογηθεί μια έστω και κατ' επίφαση αλλαγή πολιτικής εκ μέρους του κυβερνώντος κόμματος; Χωρίς καμία αλλαγή στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας; Η ίδια διάταξη δυνάμεων που δεν κατάφερε να κερδίσει στις Ευρωεκλογές ή έστω να χάσει με μικρή διαφορά από το ΠΑΣΟΚ, είναι δυνατόν να έχει καλύτερα αποτελέσματα σε τρεις μήνες από τώρα, με δεδομένη την μεσολάβηση μιας "αδρανούς" επικοινωνιακά θερινής περιόδου; Πολύ δύσκολο, εκτός κι αν μεσολαβήσει κάποιο απρόβλεπτο γεγονός.
Δεύτερον, αν υποθέσουμε ότι ο Πρωθυπουργός προχωρά σε ένα συνήθη -αλλά ήδη προεξοφλημένο επικοινωνιακά από την κοινή γνώμη-ανασχηματισμό, προκειμένου να εξομαλύνει ενδοκομματικές τριβές, διατίθεται ο απαραίτητος πολιτικός χρόνος ώστε να "τρέξει" το νέο κυβερνητικό σχήμα να πράξει αποτελέσματα και με αυτά να πάει σε πρόωρες εκλογές; Μάλλον βεβιασμένη κίνηση άνευ ουσίας.
Επιπλέον, η "αιφνιδιαστική" προκήρυξη πρόωρων εκλογών εν μέσω θέρους ήδη χρησιμοποιήθηκε τον Αύγουστο του 2007, το ΠΑΣΟΚ δύσκολα θα αιφνιδιαστεί δεύτερη φορά και επιπλέον προέρχεται από μια εκλογική επιτυχία, με όλες τις ακόλουθες δημοσκοπήσεις να του δίνουν το προβάδισμα και κατά συνέπεια να ακυρώνεται η οποιαδήποτε προσπάθεια επανάληψης ενός τέτοιου σεναρίου. Για τα σενάρια μιας "παρένθεσης ΠΑΣΟΚ" με προσδοκία για μια δεύτερη ευκαιρία το Μάρτιο του 2010- στην περίπτωση ήττας του κ. Καραμανλή σε ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές- έχουμε ήδη αναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο μας εδώ.
Αν εμβαθύνουμε ωστόσο στα εκλογικά δεδομένα, θα διαπιστώσουμε ορισμένα χαρακτηριστικά στοιχεία που ενδεχομένως προοιωνίζουν εξελίξεις.
Θα διαπιστώσουμε ότι το εκλογικό σώμα διακρίνεται πλέον από αυξημένη κινητικότητα και τάση έκφρασης της "ψήφου διαμαρτυρίας" σε "θεματική ψήφο". Οι πολίτες εμφανίζονται να απομακρύνονται με μεγαλύτερη ευκολία από την "παραδοσιακή" κομματική ψήφο και εδώ ας συγκρατηθεί το "απομακρύνονται" σε αντιδιαστολή με το "επιλέγουν". Παράλληλα, τόσο η αύξηση των ποσοστών του ΛΑΟΣ όσο και η παρουσία των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ κάνουν αισθητή μια τάση "θεματικοποίησης" της ψήφου, υπό την έννοια ότι μέρος του εκλογικού σώματος έκανε τις επιλογές του με βάση συγκεκριμένα προβλήματα (περιβάλλον, δημόσια ασφάλεια, λαθρομετανάστευση) που απαιτεί να του επιλύσει το "δικομματικό" σύστημα εξουσίας. Συνοψίζοντας, υπολογίσιμο τμήμα του εκλογικού σώματος είτε απείχε είτε ψήφισε με τέτοιο τρόπο ώστε να προβάλλει συγκεκριμένα ζητήματα. Σε κάθε περίπτωση δεν ψήφισε "δημοψηφισματικά" ή στενά κομματικά.
Ο συγκερασμός των παραπάνω με ορισμένες από τις κινήσεις που ακολούθησαν από πλευράς Κυβέρνησης (νομοσχέδιο για περιβαλλοντικά τέλη κυκλοφορίας και το αυτοκίνητο αλλά και την "ακαριαία" - ασυνήθης για τα δεδομένα της Νέας Δημοκρατίας(!)- αντίδραση σε ζητήματα λαθρομετανάστευσης και δημόσιας ασφάλειας που ακολούθησε αμέσως μετά τις Ευρωεκλογές) μπορεί να μας οδηγήσει στη στρατηγική που ίσως ακολουθήσει το κυβερνών κόμμα.
Η προσέλκυση της "θεματικής" ψήφου θα προσέδιδε στη Νέα Δημοκρατία εκλογικό πλεονέκτημα για δύο λόγους: Πρώτον, θα της επιτρέψει να διαφοροποιηθεί σημαντικά από τη μέχρι τώρα αρνητική της εικόνα. Ο εμπλουτισμός με έντονα τα στοιχεία εκείνων των πολιτικών που οι πολίτες προέκριναν και θεωρούν ότι πρέπει να επιλυθούν ή έστω να απασχολήσουν το κυβερνητικό έργο, θα επανασυνδέσει τη Νέα Δημοκρατία με τον παλμό του εκλογικού σώματος, ο οποίος από το Φθινόπωρο του 2008 είχε διακοπεί με αποτέλεσμα τα ποσοστά του κόμματος να υστερούν μόνιμα του ΠΑΣΟΚ. Δεύτερον, θα κεφαλαιοποιήσει εκλογικά τον παράγοντα "κυβερνησιμότητα", εξαναγκάζοντας το ΠΑΣΟΚ να μεταθέσει την επιχειρηματολογία του και την αντιπολιτευτική τακτική του από τη "σκανδαλολογία" και την "προεδρολογία" στην πραγματική πολιτική, αναδεικνύοντας ή εξειδικεύοντας προγραμματικές του θέσεις τις οποίες θα κληθεί να υπερασπιστεί ως "όλον ΠΑΣΟΚ".
Επίσης, η υιοθέτηση από την πλευρά του κυβερνώντος κόμματος όχι φυσικά του προγράμματος ή της ατζέντας των κομμάτων της ελάσσονας αντιπολίτευσης, αλλά της ατζέντας που διαμόρφωσε η "περιφέρεια" του εκλογικού αποτελέσματος θα ακύρωνε τόσο την επιχειρηματολογία του ΛΑΟΣ περί "συνιδιοκτησίας της πολυκατοικίας" - ή την εμφάνισή του ως θεματοφύλακα της "δεξιάς ψήφου"- ενώ θα απομάκρυνε και το ενδεχόμενο μιας ευρύτερης "πράσινης συμμαχίας" ΠΑΣΟΚ-ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ στην περίπτωση υλοποίησης σεναρίων "μη-αυτοδυναμίας" του ΠΑΣΟΚ σε επερχόμενες εθνικές εκλογές.
Μετά την πολιτική "αχρηστία" του μεσαίου χώρου, για τον οποίο εκτιμούμε ότι έχει εξαντληθεί η χρησιμότητά του εξαιτίας της μακράς δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας, ίσως θα ήταν χρήσιμη η αξιποίηση της θεματικής ψήφου από τα μεγάλα κόμματα, όπως αυτή εκφράσθηκε στην πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση, προκειμένου να ξανατεθεί σε κίνηση η πολιτική σκηνή.
Ιδιαίτερα όμως για τη Νέα Δημοκρατία -και εφόσον δεν μείνουμε στο "ανιαρό" σενάριο της διαφαινόμενης εκλογικής ήττας - ίσως αποτελεί και μονόδρομο. Η συγκρότηση μιας κυβέρνησης -σε επικείμενο ανασχηματισμό- με εμφανή τα χαρακτηριστικά της περιβαλλοντικης ευαισθησίας, αξιοποιώντας και τη δημιουργία του προαναγγελθέντος Υπουργείου Περιβάλλοντος, της έμφασης στη δημόσια τάξη ή στη διαφάνεια με ενδεχόμενη αξιοποίηση πολιτικού προσωπικού ακόμη και του ευρύτερου πολιτικού σκηνικού σε "ουδέτερες" θέσεις, επικοινωνιακά αποτελεί μια συνιστώμενη συνταγή. Λέτε να δούμε την "Πράσινη" Νέα Δημοκρατία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου