10 Ιουλ 2008

Μπαϊρακτάρης VS Grand Resort: Κέρδη και Ζημίες!

Τώρα που η σκόνη του περίφημου "σκανδάλου Siemens" μάλλον κατακάθεται, μπορούμε -συνεπικουρούμενοι και από πρόσφατα δημοσκοπικά δεδομένα - να εκτιμήσουμε την τρέχουσα δυναμική των πολιτικών μας πραγμάτων.

Επειδή πρέπει να δικαιολογήσουμε και τον τίτλο του σημερινού μας άρθρου, αξίζει να θυμηθούμε ότι σημειολογικά, η κεντρική πρόταση εξουσίας του κ. Καραμανλή προβλήθηκε με το περιτύλιγμα της ηθικής υπεροχής και της κάθαρσης. Θα ανέμενε κανείς ότι η παρούσα συγκυρία έπρεπε να αποτελεί την κατακλείδα της δικαίωσης αυτής της επιλογής, απέναντι στο βασικό του αντίπαλο - στον αγώνα διεκδίκησης του πρωθυπουργικού θώκου -τον κ. Παπανδρέου.

Όμως και όπως εγκαίρως είχαμε καταγράψει, η διαμορφωθείσα κατάσταση δεν εξελίχθηκε όπως αναμένετο. Το επικοινωνιακό επιτελείο της Κυβέρνησης, προώθησε και επένδυσε στην προβολή της εικόνας του "καταλληλότερου Πρωθυπουργού" στη βάση της ηθικής υπεροχής, αδιαφορώντας κατά το πλείστον για το κυρίαρχο ζητούμενο ευρέων κοινωνικών ομάδων, που δεν είναι άλλο από την ποιότητα της καθημερινότητας. Έτσι, επιτυγχάνετο μεν η κατίσχυση του κ. Καραμανλή στο δημοσκοπικό πεδίο, χωρίς όμως το απαιτούμενο βάθος και πλάτος πολιτικών χαρακτηριστικών που τεχνικά επιβάλλεται να συνδέονται με το προφίλ δημοφιλών πολιτικών προσώπων. Ως εκ τούτου, η αποσύνθεση- εξαιτίας της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας- του πυρήνα του εκλογικού σώματος που στήριξε τον κ. Καραμανλή -και παλαιότερα τον κ. Σημίτη-και ονομάσθηκε "μεσαίος χώρος" αυτόματα αδυνάτισε την επικοινωνιακή υπεροχή του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας.

Από την άλλη, ο κ. Παπανδρέου, διαχειρίσθηκε ορθά τις πολιτικές εξελίξεις, έχοντας επενδύσει - από την ανάληψη των καθηκόντων του - σε νεότερες ηλικιακές ομάδες, διαμορφώνοντας ένα προοδευτικό/μοντέρνο προφίλ, αποστασιοποιούμενος τόσο από το κόμμα του- και το παρελθόν του -όσο και ενίοτε από την τρέχουσα επικαιρότητα. Ελκυστική εικόνα για τα προοδευτικά και λιγότερο "πολιτικά" στρώματα. Αυτή η στρατηγική επιλογή μάλλον δείχνει σημάδια ωριμότητας και δυνατότητας να αποδώσει στο εγγύς μέλλον. Ας θυμηθούμε τις εμφανίσεις του κ. Παπανδρέου, το 2004, με το λάπτοπ ανά χείρας ανάμεσα σε νέους ανθρώπους. Εκείνοι οι 16άρηδες είναι πλέον 20 ετών!

Συνοπτικά, η πολιτική του "Grand Resort", του κ. Παπανδρέου, χαλαρές δομές/διεθνιστικός προσανατολισμός/προτάσεις για σύγχρονα ζητήματα (οικολογία, διαδίκτυο κλπ), μάλλον ταιριάζει καλύτερα στην παρούσα δυναμική. Αντίθετα, η πολιτική "Μπαϊρακτάρη", ηθική υπεροχή/μεταρύθμιση (θολή όπως αποδεικνύεται)/επανίδρυση του κράτους, μάλλον ξεπεράστηκε από τις εξελίξεις, χωρίς όμως οι εμπνευστές της να έχουν επεξεργαστεί και εφαρμόσει εναλλακτική πρόταση ικανή να απαντήσει στην επικαιρότητα.

Ήδη, εμφανίζονται αιωρούμενα τμήματα του εκλογικού σώματος - οι οπαδοί του "κανέναν από τους δύο"- διαθέτοντα επαρκή δυναμική ώστε να αντιστρέψουν τη σχετική πολιτική ισχύ των δύο μονομάχων. Οι δημοσκοπήσεις του Σεπτεμβρίου μάλλον θα είναι καυτές!

Στο επόμενο άρθρο εξετάζουμε με ψυχραιμία -όσο μπορεί να ισχύσει αυτή σε 40 βαθμούς υπό σκιάν!- σενάρια εκλογικών εξελίξεων.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Σε ανακάλυψα από το σταχυολογιο.
Ενδιαφέρουσες οι απόψεις σου με καλό λόγο. Απόλαυσα το ποστ, συγνώμη, άρθρο, για τους μπλόγκερς... Σχετικά,όμως, με την επικοινωνιακή τακτική του Γιώργου, αν ήσουν ΕΣΥ αρχηγός τι θα έκανες για να τονώσεις το ηγετικό σου προφίλ, θα το έπαιζες Λαγονήσι; Περίεργη προσέγγιση.
Συγχρητήρια, αν και ποσώς σε ενδιαφέρει. Κέρδισες! μια θέση στο G-Reader μου. Καλή συνέχεια. Λαέρτης