Οι πολιτικές "συνήθειες" στη χώρα μας αλλάζουν, μαζί με το κλίμα. Αντί να απολαμβάνουμε τα "μπάνια του λαού"- τη θερινή έκφραση της ενιαύσιας ελληνικής ραστώνης-παρακολουθούμε τις επικοινωνιακές κινήσεις της Κυβέρνησης, δια των οποίων προσπαθεί να δημιουργήσει κατά το δυνατόν ευνοϊκότερες προϋποθέσεις ώστε να εισέλθει, σε ένα, ως αναμένεται, καυτό Φθινόπωρο.
Η θλιβερή επανάληψη -που ευχόμαστε να μην φθάσει στον ίδιο βαθμό - της πύρινης καταστροφής, σε συνδυασμό με τις ευρύτερες εξελίξεις στα πολιτικά δρώμενα, δεν επιτρέπουν στο κυβερνών κόμμα και κατά συνέπεια ούτε και στην αντιπολίτευση, να δραπετεύσουν από τις τηλεοπτικές οθόνες αλλά και -οψίμως- από τα πληκτρολόγια και τα μόνιτορ!
Πολιτικό αναμένεται και το φετινό καλοκαίρι, αφού η Κυβέρνηση - και πριν κάνουν την εμφάνισή τους ισχυρότερα επικοινωνιακά γεγονότα όπως μια μεγαλύτερης έκτασης πυρκαγιά ή η έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων - φρόντισε να εκπέμψει δύο πολύ ενδιαφέροντα μηνύματα, που μάλλον είναι ενδεικτικά της στρατηγικής που πρόκειται να ακολουθήσει στο εγγύς μέλλον η Νέα Δημοκρατία.
Πρώτον, μάλλον εγκαταλείπει την ιδέα του "μεσαίου χώρου" αφού δίνει πολύ καθαρά - και σε χρόνο επιλεγμένο με πολύ μεγάλη προσοχή - το μήνυμα ότι προτίθεται να μετακινηθεί από τις "ήπιες μεταρρυθμίσεις" σε ευθείες συγκρούσεις με κοινωνικές ομάδες με σχετικά μεγάλη επιρροή στο εκλογικό σώμα, τις συνδικαλιστικές ενώσεις των κρατικών εταιρειών. Η τροπολογία για τις ΔΕΚΟ έρχεται εκτός πολιτικού προγράμματος, άρα ως επικοινωνιακό εργαλείο, για να διαμορφώσει μια νέα εικόνα του κυβερνώντος κόμματος. Την εικόνα του κόμματος- ή ορθότερα του αρχηγού αυτού - που "τιμωρεί" τους, υποτίθεται, πλέον προνομιούχους εργαζόμενους. Αφού αδυνατεί - λόγω της οικονομικής συγκυρίας - να βελτιώσει την οικονομική κατάσταση του συνόλου, εμφανίζεται ως εκείνη που θα αποκαταστήσει την "αδικία". Σε συνδυασμό με τις - αναμενόμενες - εξαγγελίες του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ που θα αφορούν σε στοχευμένες παροχές προς τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα, η Νέα Δημοκρατία και ο αρχηγός της μάλλον προωθούν ένα καινούριο επικοινωνιακό μοντέλο. Αυτό το νέο μοντέλο απευθύνεται στη νέα κοινωνική πλειοψηφία των μη-προνομιούχων αφού ο περίφημος "μεσαίος χώρος" απέδωσε ό,τι είχε να αποδώσει και αποδομήθηκε πρώτα οικονομικά και μετά πολιτικά. Οι όροι του παιχνιδιού αλλάζουν, όμως σε αυτό το παιχνίδι η Νέα Δημοκρατία έχει να αντιμετωπίσει δυσμενέστερους όρους. Τα χαμηλότερα εισοδήματα δεν είναι ο προνομιακός της χώρος και επιπλέον θα πρέπει να μεταβάλλει εκτός της στρατηγικής και την τακτική της γιατί αυτό το target group συνομιλεί πολιτικά με όρους πόλωσης. Επ' αυτού, το πρακτικό μέρος της ανάλυσής μας θα εκφραζόταν σε απτά πολιτικά γεγονότα από έναν ανασχηματισμό, όπου τις θέσεις "μετριοπαθών" και "μεσαιο-χωρίτικων" Υπουργών, θα καταλάμβαναν πιο "σκληρά" κομματικά στελέχη, του πλέον "βαθυκύανου" χρώματος!. Μια τέτοια εξέλιξη θα επιβεβαίωνε απολύτως τις εκτιμήσεις μας σε αυτό το άρθρο.
Δεύτερον, η αντικατάσταση του διαφωνούντος κ. Μανώλη εκπέμπει προς όλους - μέσα κι έξω από τη ΝΔ - το μήνυμα της απαίτησης περί πλήρους συμμόρφωσης στις κομματικές επιλογές. Πρόκειται για ένδειξη που αφενός καταδεικνύει τη σπουδαιότητα του εγχειρήματος για τη ΝΔ και αφετέρου αποτελεί πρόκληση προς οιονδήποτε εσωκομματικό αντιφρονούντα να "ταράξει τα νερά". Είναι σαφές ότι η ΝΔ θα προτιμούσε μια ελεγχόμενη εσωκομματική αντιπολίτευση, όπου θα απεδίδετο σε συγκεκριμένα πρόσωπα - και όχι σε πολιτικές- η ευθύνη της απώλειας της εξουσίας και η προκήρυξη πρόωρων εκλογών, αντί να συρθεί προς αυτές εξαιτίας ενός δυσμενούς αποτελέσματος στις Ευρωεκλογές ή ακόμη και στις δημοσκοπήσεις.
Η θλιβερή επανάληψη -που ευχόμαστε να μην φθάσει στον ίδιο βαθμό - της πύρινης καταστροφής, σε συνδυασμό με τις ευρύτερες εξελίξεις στα πολιτικά δρώμενα, δεν επιτρέπουν στο κυβερνών κόμμα και κατά συνέπεια ούτε και στην αντιπολίτευση, να δραπετεύσουν από τις τηλεοπτικές οθόνες αλλά και -οψίμως- από τα πληκτρολόγια και τα μόνιτορ!
Πολιτικό αναμένεται και το φετινό καλοκαίρι, αφού η Κυβέρνηση - και πριν κάνουν την εμφάνισή τους ισχυρότερα επικοινωνιακά γεγονότα όπως μια μεγαλύτερης έκτασης πυρκαγιά ή η έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων - φρόντισε να εκπέμψει δύο πολύ ενδιαφέροντα μηνύματα, που μάλλον είναι ενδεικτικά της στρατηγικής που πρόκειται να ακολουθήσει στο εγγύς μέλλον η Νέα Δημοκρατία.
Πρώτον, μάλλον εγκαταλείπει την ιδέα του "μεσαίου χώρου" αφού δίνει πολύ καθαρά - και σε χρόνο επιλεγμένο με πολύ μεγάλη προσοχή - το μήνυμα ότι προτίθεται να μετακινηθεί από τις "ήπιες μεταρρυθμίσεις" σε ευθείες συγκρούσεις με κοινωνικές ομάδες με σχετικά μεγάλη επιρροή στο εκλογικό σώμα, τις συνδικαλιστικές ενώσεις των κρατικών εταιρειών. Η τροπολογία για τις ΔΕΚΟ έρχεται εκτός πολιτικού προγράμματος, άρα ως επικοινωνιακό εργαλείο, για να διαμορφώσει μια νέα εικόνα του κυβερνώντος κόμματος. Την εικόνα του κόμματος- ή ορθότερα του αρχηγού αυτού - που "τιμωρεί" τους, υποτίθεται, πλέον προνομιούχους εργαζόμενους. Αφού αδυνατεί - λόγω της οικονομικής συγκυρίας - να βελτιώσει την οικονομική κατάσταση του συνόλου, εμφανίζεται ως εκείνη που θα αποκαταστήσει την "αδικία". Σε συνδυασμό με τις - αναμενόμενες - εξαγγελίες του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ που θα αφορούν σε στοχευμένες παροχές προς τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα, η Νέα Δημοκρατία και ο αρχηγός της μάλλον προωθούν ένα καινούριο επικοινωνιακό μοντέλο. Αυτό το νέο μοντέλο απευθύνεται στη νέα κοινωνική πλειοψηφία των μη-προνομιούχων αφού ο περίφημος "μεσαίος χώρος" απέδωσε ό,τι είχε να αποδώσει και αποδομήθηκε πρώτα οικονομικά και μετά πολιτικά. Οι όροι του παιχνιδιού αλλάζουν, όμως σε αυτό το παιχνίδι η Νέα Δημοκρατία έχει να αντιμετωπίσει δυσμενέστερους όρους. Τα χαμηλότερα εισοδήματα δεν είναι ο προνομιακός της χώρος και επιπλέον θα πρέπει να μεταβάλλει εκτός της στρατηγικής και την τακτική της γιατί αυτό το target group συνομιλεί πολιτικά με όρους πόλωσης. Επ' αυτού, το πρακτικό μέρος της ανάλυσής μας θα εκφραζόταν σε απτά πολιτικά γεγονότα από έναν ανασχηματισμό, όπου τις θέσεις "μετριοπαθών" και "μεσαιο-χωρίτικων" Υπουργών, θα καταλάμβαναν πιο "σκληρά" κομματικά στελέχη, του πλέον "βαθυκύανου" χρώματος!. Μια τέτοια εξέλιξη θα επιβεβαίωνε απολύτως τις εκτιμήσεις μας σε αυτό το άρθρο.
Δεύτερον, η αντικατάσταση του διαφωνούντος κ. Μανώλη εκπέμπει προς όλους - μέσα κι έξω από τη ΝΔ - το μήνυμα της απαίτησης περί πλήρους συμμόρφωσης στις κομματικές επιλογές. Πρόκειται για ένδειξη που αφενός καταδεικνύει τη σπουδαιότητα του εγχειρήματος για τη ΝΔ και αφετέρου αποτελεί πρόκληση προς οιονδήποτε εσωκομματικό αντιφρονούντα να "ταράξει τα νερά". Είναι σαφές ότι η ΝΔ θα προτιμούσε μια ελεγχόμενη εσωκομματική αντιπολίτευση, όπου θα απεδίδετο σε συγκεκριμένα πρόσωπα - και όχι σε πολιτικές- η ευθύνη της απώλειας της εξουσίας και η προκήρυξη πρόωρων εκλογών, αντί να συρθεί προς αυτές εξαιτίας ενός δυσμενούς αποτελέσματος στις Ευρωεκλογές ή ακόμη και στις δημοσκοπήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου