Κολοκοτρώνης VS Πάγκαλος: Όταν η Ιστορία Εκδικείται...!

Διαβάζω από εδώ:

"Στην ομιλία του στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, δεν έμεινε μόνο στο παρόν, αλλά είχε έναν "καλό" λόγο να πει και για το παρελθόν των Ελλήνων.

Χαρακτήρισε τους Έλληνες που έκαναν την επανάσταση του 1821, ένα "μάτσο αγράμματους και αδαείς χωριάτες, οι οποίοι γι' αυτό το λόγο (επειδή ήταν αγράμματοι) αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα σχίσμα από την οθωμανική αυτοκρατορία.

Τέλος, δήλωσε ότι οι νεοέλληνες έχουν την ψευδαίσθηση ότι είναι άμεσοι απόγονοι του Περικλή, κάτι που σύμφωνα με την εφημερίδα είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στο ακροατήριο."

Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι πως ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης έχει ήδη απαντήσει στον κ. Αντιπρόεδρο, Θεόδωρο επίσης!

Δεν με πιστεύεις; Αντιγράφω από την περίφημη ομιλία του Στρατηγού στην Πνύκα:

"Η τρίτη τάξη, οι έμποροι και οι προκομμένοι, το καλύτερο μέρος των πολιτών, μην υποφέρνοντες τον ζυγό έφευγαν, και οι γραμματισμένοι επήραν και έφευγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των, και έτσι ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής, εκατήντησεν εις αθλίαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε κάθε ήμερα χειρότερα· διότι, αν ευρίσκετο μεταξύ του λαού κανείς με ολίγην μάθηση, τον ελάμβανε ο κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, ή εσύρετο από τον έμπορο της Ευρώπης ως βοηθός του ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί μην υποφέροντες την τυραννίαν του Τούρκου και βλέποντας τες δόξες και τες ηδονές οπού ανελάμβαναν αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγίνοντο Μουσουλμάνοι. Καί τοιουτοτρόπως κάθε ήμερα ο λαός ελίγνευε καί επτώχαινε.

Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετάφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία, και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς οπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποίαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας ήλθεν εις το νου να τους μιμηθούμε και να γίνουμε ευτυχέστεροι."

Και προσθέτει ταπεινά ο Στρατηγός:

"Εγώ, παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξ αιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και δια τούτο σας ζητώ συγχώρηση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοι σας"

Θα τον συγχωρέσετε κ. Αντιπρόεδρε;