Απ' αυτό το ιστολόγιο είχαμε προδιαγράψει αναλυτικά τις εξελίξεις που βιώνει σήμερα το πολιτικό μας σύστημα, από πολύ καιρό πριν. Το αποτέλεσμα των Εθνικών Εκλογών της 4ης Οκτωβρίου ήταν απολύτως αναμενόμενο, για όποιον έκανε τον κόπο να αναγνώσει τα κατά καιρούς άρθρα μας.
Συγχαρητήρια λοιπόν στον κ. Γιώργο Παπανδρέου και στο ΠΑΣΟΚ με τις πλέον θερμές ευχές όλων μας να επιτύχει στο έργο του και να ανταποκριθεί στις προσδοκίες όλων των Ελλήνων.
Εμείς όμως, πέρα από την απλή ανάγνωση της επικαιρότητας θα επιχειρήσουμε να εμβαθύνουμε περισσότερο στα πολιτικά τεκταινόμενα, σε μια προσπάθεια να αποτυπώσουμε τις επερχόμενες εξελίξεις, στο βαθμό που μας επιτρέπει η δυνατότητα να αναλύσουμε τα γεγονότα και τις τάσεις.
Μια επιφανειακή ανάλυση των γεγονότων λοιπόν, θα μας οδηγούσε στο βεβιασμένο συμπέρασμα ότι ο κ. Καραμανλής μέσα από ένα συνδυασμό - εξόφθαλμων - επικοινωνιακών και πολιτικών σφαλμάτων, επιταχυνόμενων μάλιστα μετά την ήττα στις Ευρωεκλογές, "κατόρθωσε", τουλάχιστον, τα παρακάτω:
-Να "παραδώσει" την εξουσία στο ΠΑΣΟΚ ένα εξάμηνο πριν το Μάρτιο του 2010, απογοητεύοντας ένα μεγάλο μέρος του σκληρού πυρήνα των οπαδών της Νέας Δημοκρατίας αλλά και αριθμό σημαντικών στελεχών του κόμματος.
-Να συρρικνώσει κοινοβουλευτικά και εκλογικά - σε ιστορικά χαμηλά - επίπεδα την κεντροδεξιά παράταξη, ορίζοντας μια εξαιρετικά χαμηλή αφετηρία για τις επόμενες αναμετρήσεις.
-Να αποδυναμώσει πολιτικά τον επόμενο Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, εφόσον αυτός ή αυτή (!) εκ των πραγμάτων θα πρέπει να αναλωθεί στην ανασυγκρότηση του κόμματος και όχι στην άσκηση ισχυρής αντιπολίτευσης που θα επέτρεπε την όσο το δυνατόν γρήγορη επάνοδο.
-Να οδηγηθεί ο ίδιος σε πολιτική "αποστρατεία".
-Να ισχυροποιήσει τον ιστορικό πολιτικό του αντίπαλο, σε βαθμό που και ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ εκτιμώ ότι δύσκολα θα φανταζόντουσαν.
Αυτά θα του έλεγε του κ. Καραμανλή-εάν ερωτάτο - με τα ίδια περίπου λόγια, οποιοσδήποτε πολίτης σε κάποιο καφενείο και θα ήταν εξόχως απλοϊκό να θεωρήσει κανείς ότι ένας πολιτικός ηγέτης και μάλιστα ο Πρωθυπουργός της χώρας δεν γνώριζε ή δεν είχε φανταστεί τις συνέπειες μιας εσπευσμένης εκλογικής αναμέτρησης υπό τις γνωστές πολιτικές και δημοσκοπικές - και εκλογικές όπως φυσιολογικά αποδείχθηκε - δυσμενείς γι' αυτόν και τη ΝΔ, συνθήκες. Τόσο "ρηχό" και εξωφρενικά απλοϊκό - και εγγενώς θνησιγενές - ήταν το πολιτικό σχέδιο του κ. Καραμανλή; Αν το δεχθούμε, τότε οποιαδήποτε συζήτηση περιττεύει. Αν όχι, τότε διαβάστε παρακάτω!
Για να το θέσουμε με ποδοσφαιρικούς όρους, δυο πράγματα δεν θα περίμενε κανείς να δει σε αυτόν τον κόσμο, ένα έτος πριν συμβούν: να δει πρωταθλήτρια Ευρώπης την Εθνική Ελλάδος το 2004 και τον κ. Παπανδρέου Πρωθυπουργό το 2009! Για την Εθνική Ελλάδος, δεν διαθέτω ιδιαίτερες τεχνικές ποδοσφαιρικές γνώσεις για να ερμηνεύσω το φαινόμενο. Για τα πολιτικά ζητήματα όμως ίσως διαβάσετε κάτι πιο ενδιαφέρον.
Αν προσέξουμε ιδιαίτερα, κάποια εμβόλιμα γεγονότα από την ημέρα που ο κ. Παπανδρέου δήλωσε ότι θα προκαλέσει πρόωρες εκλογές με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας το Μάρτιο του 2010 θα διαπιστώσουμε ότι ένα αόρατο πολιτικό "ρολόι" άρχισε να "τρέχει" ώστε να οδηγήσει τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ τάχιστα στην εξουσία. Δηλώσεις Καραμανλή για "κούραση", πολιτικά "ακραίοι" χειρισμοί σε θέματα που άπτονταν του ενδιαφέροντος της κοινής γνώμης, τόσο κοινοβουλευτικά όσο και εξωκοινοβουλευτικά, αδράνεια στην οργάνωση του ΝεοΔημοκρατικού κομματικού μηχανισμού ενόψει εκλογικών αναμετρήσεων, νομοθετήματα που κάθε άλλο προεκλογικά θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν (έκτακτη εισφορά, μηδενική αύξηση σε δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους κλπ), όλα υπό την ευθύνη και την εποπτεία του Πρωθυπουργού. Κατόπιν ενέσκηψε μια προεκλογική εκστρατεία για τις πρόωρες Εθνικές Εκλογές, βασισμένη σε ένα οικονομικό πρόγραμμα πρωτοφανούς "σκληρότητας" για τα ημέτερα ήθη και έθη. Το πρώτο ερώτημα που άμεσα προκύπτει είναι: σε ποιο εκλογικό σώμα απευθυνόταν ο κ. Καραμανλής; Στο τρέχον ή σε κάποιο "επόμενο" χρονικά και θεωρητικά "ωριμότερο" - υπό κάποιες άλλες συνθήκες και ποιες;- να συναινέσει στις προτάσεις του;
Το δεύτερο ερώτημα που προκύπτει είναι εκείνο που επίσης έγκαιρα είχαμε επισημάνει από το ιστολόγιό μας: Ο κ. Καραμανλής δεσμεύθηκε στην συνέντευξή του στη ΔΕΘ, αλλά και σε άλλες προηγούμενες και επόμενες εμφανίσεις του, να στηρίξει ανεπιφύλακτα την επανεκλογή του κ. Παπούλια. Προσέξτε: τον κ. Παπούλια ονομαστικά και μόνον αυτόν και επιπλέον η δέσμευση αφορά μόνον στον κ. Καραμανλή ως αρχηγό της ΝΔ. Εφόσον προκύψουν άλλα πρόσωπα στη μία ή και στις δύο περιπτώσεις, δεν υφίσταται δέσμευση; Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει από μόνο του κάτι μετά από το συγκεκριμένο εκλογικό αποτέλεσμα- ουδείς προκαλεί εκ νέου εκλογές μετά από ήττα με διαφορά 10% σε έξι μήνες - πιθανόν να αποκτήσει σημασία μόνον υπό άλλες περιστάσεις.
Το τρίτο ερώτημα, αφορά στον κ. Καραμανλή και στη σχέση του με τη Νέα Δημοκρατία: Μετά από ένα εκλογικό αποτέλεσμα όπου φαίνεται να απορρίπτονται συλλήβδην πρόσωπα, πολιτικές και προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας, θα ανέμενε κανείς τον κ. Καραμανλή να αποχωρεί άμεσα της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Βεβαίως, η αποχώρησή του από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας πιθανόν να σηματοδοτεί βαθμιαία μια τέτοια κίνηση. Όμως ούτε η πολιτική παράδοση, ούτε η ηλικία, ούτε άλλα στοιχεία μας προδιαθέτουν για κάτι τέτοιο, χωρίς να μπορούμε να το αποκλείσουμε βέβαια. Φαντάζεστε όμως τον κ. Καραμανλή - ως πρώην Πρωθυπουργό πλέον - να αγορεύει στη Βουλή από τα έδρανα της αντιπολίτευσης; Κάτι δεν κολλάει στην γενική εικόνα έτσι; Ακόμη ας προσέξουμε ότι προτίμησε να ηγηθεί ο ίδιος του κόμματός του, κατά την συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης στη νέα Κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου. Θα μπορούσε να παραιτηθεί άμεσα, να εκλέξει η κοινοβουλευτική ομάδα μεταβατικό αρχηγό και στη συνέχεια να δρομολογηθούν οι εσωκομματικές εξελίξεις.
Επιπλέον στοιχείο, αποτελεί η συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία υπό την οποία διατυπώνονται τα παραπάνω ερωτήματα. Με κυρίαρχο το στοιχείο της δεινής οικονομικής κρίσης, δυο πράγματα μπορούμε να αναφέρουμε, ως παρατηρήσεις, σχετικά μ' αυτό:
Η συνολική εικόνα του προεκλογικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ, αλλά και η γενικότερη πολιτική παρουσία του κ. Παπανδρέου μέχρι τώρα, δείχνει - τουλάχιστον στις δικές μας εκτιμήσεις - να κινείται σε πρωτότυπες, ενδιαφέρουσες αλλά συμβατικές, σε σχέση με την ιδιαίτερη οικονομική συγκυρία, προτάσεις. Υπογραμμίζω ότι σε καμιά περίπτωση δεν θεωρώ το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ ελλιπές, ασαφές ή προβληματικό. Απλά, αν το προβάλλει κανείς σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, δεν διαπιστώνει που αποκλίνει ώστε να αντιμετωπίσει μια πρωτοφανή - όπως λέγεται και γράφεται - οικονομική κρίση. Σίγουρα, είναι σχεδιασμένο ώστε να συγκρουσθεί με αρκετές από τις παθογένειες της ελληνικής οικονομικής και άλλης πραγματικότητας. Δεν μπορώ όμως να εντοπίσω το ακριβές σημείο, το οποίο να είναι ιδιάζον σε σχέση με την ιδιάζουσα ιστορική συγκυρία που βιώνουμε. Με απλά λόγια, το ίδιο πρόγραμμα θα μπορούσε κάλλιστα να προταθεί και το 2007 καθώς και σε άλλες εκλογικές αναμετρήσεις, χωρία βεβαίως αυτό να σημαίνει ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα δεν είναι επαρκές. Επικοινωνιακά - και όχι πολιτικά - η συνολική εικόνα του ΠΑΣΟΚ δεν δείχνει τίποτε άλλο από ένα κόμμα εξουσίας που κατόρθωσε να αναμετρηθεί επιτυχημένα με τον αντίπαλό του και να λάβει μια ισχυρή λαϊκή εντολή. Δεν δείχνει να σχεδιάζει "έκτακτες" λύσεις για μια "έκτακτη" κατάσταση. Αντίθετα, ο κ. Καραμανλής διεξήγαγε μια προεκλογική εκστρατεία με μια εξαιρετικά ιδιόμορφη πολιτικοοικονομική πρόταση - δεν κρίνω την ενδεχόμενη αποτελεσματικότητά της - η οποία δεν "ταιριάζει" με καμιά άλλη χρονική συγκυρία. Δεν θα μπορούσε -για παράδειγμα - να "κατέβει" με την ίδια οικονομική πρόταση το 2007. Η πρότασή του βεβαίως απορρίφθηκε και μάλιστα παταγωδώς! Εντούτοις, δεν μπορεί κανείς να μην του αναγνωρίσει ότι παρουσίασε μια ιδιάζουσα πρόταση για μια όλως ιδιάζουσα συγκυρία.
Τι συμπεραίνουμε από τα παραπάνω; Ότι όντως ήρθαν τα "πάνω- κάτω" για τον κ. Καραμανλή. Ο χρόνος όμως που θα διαρκέσει αυτή η κατάσταση - θα εξαρτηθεί και από τις απαντήσεις που ο χρόνος και η ζωή θα δώσουν στα ερωτήματα που τέθηκαν στο άρθρο μας. Τραγούδησε η "Χοντρή Κυρία" το βράδυ της 4ης Οκτωβρίου ή όχι ακόμη; Οψόμεθα!
Συγχαρητήρια λοιπόν στον κ. Γιώργο Παπανδρέου και στο ΠΑΣΟΚ με τις πλέον θερμές ευχές όλων μας να επιτύχει στο έργο του και να ανταποκριθεί στις προσδοκίες όλων των Ελλήνων.
Εμείς όμως, πέρα από την απλή ανάγνωση της επικαιρότητας θα επιχειρήσουμε να εμβαθύνουμε περισσότερο στα πολιτικά τεκταινόμενα, σε μια προσπάθεια να αποτυπώσουμε τις επερχόμενες εξελίξεις, στο βαθμό που μας επιτρέπει η δυνατότητα να αναλύσουμε τα γεγονότα και τις τάσεις.
Μια επιφανειακή ανάλυση των γεγονότων λοιπόν, θα μας οδηγούσε στο βεβιασμένο συμπέρασμα ότι ο κ. Καραμανλής μέσα από ένα συνδυασμό - εξόφθαλμων - επικοινωνιακών και πολιτικών σφαλμάτων, επιταχυνόμενων μάλιστα μετά την ήττα στις Ευρωεκλογές, "κατόρθωσε", τουλάχιστον, τα παρακάτω:
-Να "παραδώσει" την εξουσία στο ΠΑΣΟΚ ένα εξάμηνο πριν το Μάρτιο του 2010, απογοητεύοντας ένα μεγάλο μέρος του σκληρού πυρήνα των οπαδών της Νέας Δημοκρατίας αλλά και αριθμό σημαντικών στελεχών του κόμματος.
-Να συρρικνώσει κοινοβουλευτικά και εκλογικά - σε ιστορικά χαμηλά - επίπεδα την κεντροδεξιά παράταξη, ορίζοντας μια εξαιρετικά χαμηλή αφετηρία για τις επόμενες αναμετρήσεις.
-Να αποδυναμώσει πολιτικά τον επόμενο Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, εφόσον αυτός ή αυτή (!) εκ των πραγμάτων θα πρέπει να αναλωθεί στην ανασυγκρότηση του κόμματος και όχι στην άσκηση ισχυρής αντιπολίτευσης που θα επέτρεπε την όσο το δυνατόν γρήγορη επάνοδο.
-Να οδηγηθεί ο ίδιος σε πολιτική "αποστρατεία".
-Να ισχυροποιήσει τον ιστορικό πολιτικό του αντίπαλο, σε βαθμό που και ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ εκτιμώ ότι δύσκολα θα φανταζόντουσαν.
Αυτά θα του έλεγε του κ. Καραμανλή-εάν ερωτάτο - με τα ίδια περίπου λόγια, οποιοσδήποτε πολίτης σε κάποιο καφενείο και θα ήταν εξόχως απλοϊκό να θεωρήσει κανείς ότι ένας πολιτικός ηγέτης και μάλιστα ο Πρωθυπουργός της χώρας δεν γνώριζε ή δεν είχε φανταστεί τις συνέπειες μιας εσπευσμένης εκλογικής αναμέτρησης υπό τις γνωστές πολιτικές και δημοσκοπικές - και εκλογικές όπως φυσιολογικά αποδείχθηκε - δυσμενείς γι' αυτόν και τη ΝΔ, συνθήκες. Τόσο "ρηχό" και εξωφρενικά απλοϊκό - και εγγενώς θνησιγενές - ήταν το πολιτικό σχέδιο του κ. Καραμανλή; Αν το δεχθούμε, τότε οποιαδήποτε συζήτηση περιττεύει. Αν όχι, τότε διαβάστε παρακάτω!
Για να το θέσουμε με ποδοσφαιρικούς όρους, δυο πράγματα δεν θα περίμενε κανείς να δει σε αυτόν τον κόσμο, ένα έτος πριν συμβούν: να δει πρωταθλήτρια Ευρώπης την Εθνική Ελλάδος το 2004 και τον κ. Παπανδρέου Πρωθυπουργό το 2009! Για την Εθνική Ελλάδος, δεν διαθέτω ιδιαίτερες τεχνικές ποδοσφαιρικές γνώσεις για να ερμηνεύσω το φαινόμενο. Για τα πολιτικά ζητήματα όμως ίσως διαβάσετε κάτι πιο ενδιαφέρον.
Αν προσέξουμε ιδιαίτερα, κάποια εμβόλιμα γεγονότα από την ημέρα που ο κ. Παπανδρέου δήλωσε ότι θα προκαλέσει πρόωρες εκλογές με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας το Μάρτιο του 2010 θα διαπιστώσουμε ότι ένα αόρατο πολιτικό "ρολόι" άρχισε να "τρέχει" ώστε να οδηγήσει τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ τάχιστα στην εξουσία. Δηλώσεις Καραμανλή για "κούραση", πολιτικά "ακραίοι" χειρισμοί σε θέματα που άπτονταν του ενδιαφέροντος της κοινής γνώμης, τόσο κοινοβουλευτικά όσο και εξωκοινοβουλευτικά, αδράνεια στην οργάνωση του ΝεοΔημοκρατικού κομματικού μηχανισμού ενόψει εκλογικών αναμετρήσεων, νομοθετήματα που κάθε άλλο προεκλογικά θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν (έκτακτη εισφορά, μηδενική αύξηση σε δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους κλπ), όλα υπό την ευθύνη και την εποπτεία του Πρωθυπουργού. Κατόπιν ενέσκηψε μια προεκλογική εκστρατεία για τις πρόωρες Εθνικές Εκλογές, βασισμένη σε ένα οικονομικό πρόγραμμα πρωτοφανούς "σκληρότητας" για τα ημέτερα ήθη και έθη. Το πρώτο ερώτημα που άμεσα προκύπτει είναι: σε ποιο εκλογικό σώμα απευθυνόταν ο κ. Καραμανλής; Στο τρέχον ή σε κάποιο "επόμενο" χρονικά και θεωρητικά "ωριμότερο" - υπό κάποιες άλλες συνθήκες και ποιες;- να συναινέσει στις προτάσεις του;
Το δεύτερο ερώτημα που προκύπτει είναι εκείνο που επίσης έγκαιρα είχαμε επισημάνει από το ιστολόγιό μας: Ο κ. Καραμανλής δεσμεύθηκε στην συνέντευξή του στη ΔΕΘ, αλλά και σε άλλες προηγούμενες και επόμενες εμφανίσεις του, να στηρίξει ανεπιφύλακτα την επανεκλογή του κ. Παπούλια. Προσέξτε: τον κ. Παπούλια ονομαστικά και μόνον αυτόν και επιπλέον η δέσμευση αφορά μόνον στον κ. Καραμανλή ως αρχηγό της ΝΔ. Εφόσον προκύψουν άλλα πρόσωπα στη μία ή και στις δύο περιπτώσεις, δεν υφίσταται δέσμευση; Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει από μόνο του κάτι μετά από το συγκεκριμένο εκλογικό αποτέλεσμα- ουδείς προκαλεί εκ νέου εκλογές μετά από ήττα με διαφορά 10% σε έξι μήνες - πιθανόν να αποκτήσει σημασία μόνον υπό άλλες περιστάσεις.
Το τρίτο ερώτημα, αφορά στον κ. Καραμανλή και στη σχέση του με τη Νέα Δημοκρατία: Μετά από ένα εκλογικό αποτέλεσμα όπου φαίνεται να απορρίπτονται συλλήβδην πρόσωπα, πολιτικές και προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας, θα ανέμενε κανείς τον κ. Καραμανλή να αποχωρεί άμεσα της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Βεβαίως, η αποχώρησή του από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας πιθανόν να σηματοδοτεί βαθμιαία μια τέτοια κίνηση. Όμως ούτε η πολιτική παράδοση, ούτε η ηλικία, ούτε άλλα στοιχεία μας προδιαθέτουν για κάτι τέτοιο, χωρίς να μπορούμε να το αποκλείσουμε βέβαια. Φαντάζεστε όμως τον κ. Καραμανλή - ως πρώην Πρωθυπουργό πλέον - να αγορεύει στη Βουλή από τα έδρανα της αντιπολίτευσης; Κάτι δεν κολλάει στην γενική εικόνα έτσι; Ακόμη ας προσέξουμε ότι προτίμησε να ηγηθεί ο ίδιος του κόμματός του, κατά την συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης στη νέα Κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου. Θα μπορούσε να παραιτηθεί άμεσα, να εκλέξει η κοινοβουλευτική ομάδα μεταβατικό αρχηγό και στη συνέχεια να δρομολογηθούν οι εσωκομματικές εξελίξεις.
Επιπλέον στοιχείο, αποτελεί η συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία υπό την οποία διατυπώνονται τα παραπάνω ερωτήματα. Με κυρίαρχο το στοιχείο της δεινής οικονομικής κρίσης, δυο πράγματα μπορούμε να αναφέρουμε, ως παρατηρήσεις, σχετικά μ' αυτό:
Η συνολική εικόνα του προεκλογικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ, αλλά και η γενικότερη πολιτική παρουσία του κ. Παπανδρέου μέχρι τώρα, δείχνει - τουλάχιστον στις δικές μας εκτιμήσεις - να κινείται σε πρωτότυπες, ενδιαφέρουσες αλλά συμβατικές, σε σχέση με την ιδιαίτερη οικονομική συγκυρία, προτάσεις. Υπογραμμίζω ότι σε καμιά περίπτωση δεν θεωρώ το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ ελλιπές, ασαφές ή προβληματικό. Απλά, αν το προβάλλει κανείς σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, δεν διαπιστώνει που αποκλίνει ώστε να αντιμετωπίσει μια πρωτοφανή - όπως λέγεται και γράφεται - οικονομική κρίση. Σίγουρα, είναι σχεδιασμένο ώστε να συγκρουσθεί με αρκετές από τις παθογένειες της ελληνικής οικονομικής και άλλης πραγματικότητας. Δεν μπορώ όμως να εντοπίσω το ακριβές σημείο, το οποίο να είναι ιδιάζον σε σχέση με την ιδιάζουσα ιστορική συγκυρία που βιώνουμε. Με απλά λόγια, το ίδιο πρόγραμμα θα μπορούσε κάλλιστα να προταθεί και το 2007 καθώς και σε άλλες εκλογικές αναμετρήσεις, χωρία βεβαίως αυτό να σημαίνει ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα δεν είναι επαρκές. Επικοινωνιακά - και όχι πολιτικά - η συνολική εικόνα του ΠΑΣΟΚ δεν δείχνει τίποτε άλλο από ένα κόμμα εξουσίας που κατόρθωσε να αναμετρηθεί επιτυχημένα με τον αντίπαλό του και να λάβει μια ισχυρή λαϊκή εντολή. Δεν δείχνει να σχεδιάζει "έκτακτες" λύσεις για μια "έκτακτη" κατάσταση. Αντίθετα, ο κ. Καραμανλής διεξήγαγε μια προεκλογική εκστρατεία με μια εξαιρετικά ιδιόμορφη πολιτικοοικονομική πρόταση - δεν κρίνω την ενδεχόμενη αποτελεσματικότητά της - η οποία δεν "ταιριάζει" με καμιά άλλη χρονική συγκυρία. Δεν θα μπορούσε -για παράδειγμα - να "κατέβει" με την ίδια οικονομική πρόταση το 2007. Η πρότασή του βεβαίως απορρίφθηκε και μάλιστα παταγωδώς! Εντούτοις, δεν μπορεί κανείς να μην του αναγνωρίσει ότι παρουσίασε μια ιδιάζουσα πρόταση για μια όλως ιδιάζουσα συγκυρία.
Τι συμπεραίνουμε από τα παραπάνω; Ότι όντως ήρθαν τα "πάνω- κάτω" για τον κ. Καραμανλή. Ο χρόνος όμως που θα διαρκέσει αυτή η κατάσταση - θα εξαρτηθεί και από τις απαντήσεις που ο χρόνος και η ζωή θα δώσουν στα ερωτήματα που τέθηκαν στο άρθρο μας. Τραγούδησε η "Χοντρή Κυρία" το βράδυ της 4ης Οκτωβρίου ή όχι ακόμη; Οψόμεθα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου