Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες οι πρόσφατες εξελίξεις στην πολιτική σκηνή της χώρας κατά το τελευταίο δίμηνο, αγαπητέ αναγνώστη, πάντοτε από την πλευρά της πολιτικής επικοινωνίας.
Δεν θα απαριθμήσουμε τα γεγονότα, είναι άλλωστε γνωστά. Αξίζει όμως να σημειώσουμε δύο ζητήματα, χρήσιμα για την ανάλυση που θα ακολουθήσει:
-Πρώτον: Ο Πρωθυπουργός διαφαίνεται να κινείται προς την κατεύθυνση της επιτάχυνσης του πολιτικού χρόνου, παρεμβαίνοντας τόσο εντός Κοινοβουλίου όσο και εκτός, τονίζοντας την προσωπική του εικόνα.
-Δεύτερον: Το ΠΑΣΟΚ και ειδικότερα ο αρχηγός του μάλλον υπαναχωρεί από την αρχική του θέση, της πρότασης περί πρόωρων εκλογών, όντας βεβαίως εγκλωβισμένος στην επιλογή του αυτή και επιπλέον, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δημοσκοπικά διατηρεί μεν την πρώτη θέση έχοντας όμως τερματίσει την επιταχυνόμενη ανοδική του πορεία.
Εν ολίγοις, ο κ. Καραμανλής εμφανίζεται μάλλον διατεθειμένος να αναλάβει πρωτοβουλίες -οι οποίες βεβαίως οδηγούν σε εκλογές- προκειμένου να επαναφέρει το κόμμα του στην πρωτοκαθεδρία, μέσω της στρατηγικής που θα ονομάζαμε "ρηγματώδη αντιστροφή" (cracking reverse strategy).
Το σχετικά αυξημένο ποσοστό των αναποφάσιστων ψηφοφόρων -προερχόμενων κατά μείζονα λόγο από το κυβερνών κόμμα- σε συνδυασμό με τη "διάχυση" απογοητευμένων οπαδών της Νέας Δημοκρατίας σε γειτονικούς της πολιτικούς σχηματισμούς καθώς και με τα χαμηλά επίπεδα συσπείρωσης οδήγησε το κόμμα του κ. Καραμανλή στη δεύτερη θέση και μάλιστα με ποσοστό πολύ μικρότερο σε σχέση με τη συνήθη εκλογική του δύναμη. Ψήφος διαμαρτυρίας και τιμωρίας συνάμα. Η στρατηγική της ρηγματώδους αντιστροφής προβλέπει την απότομη απόσπαση μεγάλου τμήματος των "περιπλανώμενων" ψηφοφόρων -όχι όμως του συνόλου- από τους χώρους όπου αυτοί "περιπλανώνται" αφήνοντας στη θέση τους "ρήγματα", δηλαδή σε πρώτη ανάγνωση "ανεξήγητα" δημοσκοπικά κενά. Ως δημοσκοπικό κενό (gap) ορίζεται η διαφορά από μέτρηση σε μέτρηση των ποσοστών ενός κόμματος όταν αυτή δεν υλοποιείται ομαλά και σταδιακά αλλά απότομα - ανάμεσα σε δύο διαδοχικές μετρήσεις - και χωρίς προηγούμενη ένδειξη ή άλλη προφανή αιτία. Η εφαρμογή αυτής της στρατηγικής απαιτεί τρεις προϋποθέσεις:
- Τον τερματισμό της ανόδου του πρώτου κόμματος. Στην περίπτωσή μας είναι μάλλον ορατή η εξάντληση των εκλογικών δεξαμενών του ΠΑΣΟΚ. Σε αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή το κόμμα του κ. Παπανδρέου συνεχίσει την ανοδική του πορεία αντλώντας εκλογική δύναμη από σχεδόν ολόκληρο το πολιτικό φάσμα τότε το εκλογικό παίγνιο έχει κριθεί οριστικά.
- Τη θεαματική μεταβολή στο επικοινωνιακό προφίλ του πολιτικού σχηματισμού που υιοθετεί τη "ρηγματώδη αντιστροφή". Παρατηρούμε τη ρητορική της Νέας Δημοκρατίας να μετακινείται στο χώρο της λαϊκής Δεξιάς ενώ σποραδικά δε διστάζει να "δανιστεί" την ήπια έκδοση του πολιτικού λεξιλογίου του ΛΑΟΣ. Στο πλαίσιο αυτό δε θα αποτελούσε έκπληξη μια σειρά κινήσεων του Πρωθυπουργού με σκοπό τη σχεδόν πλήρη -αλλά πάντοτε διαχειριστική - αποκοπή από σφάλματα του παρελθόντος (διαγραφή βουλευτών και στελεχών που επιβάρυναν το κλίμα, δυναμικές παρεμβάσεις με έντονο το προσωπικό και επικοινωνιακό στοιχείο σε "τρέχοντα" θέματα κλπ)
- Την άμεση - ακριβώς μετά την καταγραφή των πρώτων δημοσκοπικών ενδείξεων - προσφυγή στις κάλπες προκειμένου να "κεφαλαιοποιηθούν" τα εκλογικά κέρδη από την κίνηση της "ρηγματώδους αντιστροφής".
Εκτιμάμε ότι κατά τις επόμενες μετρήσεις της κοινής γνώμης θα καταγραφούν φαινόμενα που θα εντάσσονται στην ακολουθούμενη στρατηγική πολιτικής επικοινωνίας που περιγράψαμε:
-Μείωση των ποσοστών του ΛΑΟΣ, όχι όμως σε επίπεδα που δεν θα του επιτρέπουν να εισέλθει στο Κοινοβούλιο. Ομοίως αναμένεται να καταγραφεί και οριακή μείωση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ. Αμφότερα τα δύο "μπλοκ" ψηφοφόρων αναμένεται να αθροισθούν στα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας.
-Ραγδαία μείωση του ποσοστού των αναποφάσιστων ψηφοφόρων και ραγδαία αντίστοιχα αύξηση του ποσοστού του Κυβερνώντος κόμματος, προερχόμενη από τη δεξαμενή των αναποφάσιστων.
-Σχετικά μικρή ενίσχυση των ποσοστών του ΚΚΕ, συμπίεση του ΣΥΡΙΖΑ και "εξαφάνιση" των Οικολόγων. Τα δημοσκοπικά κενά αναγκαστικά θα κάνουν την εμφάνισή τους στο σύνολο των "παικτών" του πολιτικού σκηνικού, ως "αντίδραση" του εκλογικού σώματος στις πολιτικές κινήσεις του κόμματος που επιχειρεί τη "ρηγματώδη αντιστροφή".
-Ραγδαία ενίσχυση της συσπείρωσης της Νέας Δημοκρατίας σε συνδυασμό με αντίστοιχη αύξηση των ποσοστών "καταλληλότητας" του Πρωθυπουργού.
Καλή Ανάσταση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου