Ο Νεο-Εθνικο-Νομισματισμός και το Αριστερο-Δεξιό Αντι-Μνημόνιο!

Αυτό ήταν! Το γράψαμε και το μυθιστορηματάκι - δεν ξέρω αν σ' άρεσε, εμένα πάλι μ' άρεσε πολύ - και θα κυκλοφορήσει δωρεάν και σε pdf για τις γιορτές, βελτιωμένο και πλήρες. Πληροφορίες εντός και σε λίγο! 

Σχετικά με τα τρέχοντα τώρα. 

Φαίνεται ότι έχουμε μπει για τα καλά στο στάδιο της "Κατάθλιψης" που περιγράφαμε εδώ και τα χαρακτηριστικά αυτού του σταδίου διαπερνούν κάθετα ολόκληρη την κοινωνική λειτουργική δομή. 


Κατά τα άλλα ουδέν νεώτερον, αφού και καινούρια μέτρα υπάρχουν στον ορίζοντα και η brand-new Κυβερνησάρα μας μόνο ως πολιτικός σάκος του μποξ χρησιμεύει στο πολιτικό μας κατεστημένο.


Η τάση λοιπόν στην κοινωνία διαφαίνεται άκρως παθογόνα. Εντείνεται ένας νεο-εθνικο-νομισματισμός, μια αλλοτρίωση της ορθής οικονομικής και πολιτικής πρακτικής, που αναβιβάζει την έννοια του εθνικού νομίσματος ως τη θαυματουργή φιλοσοφική λίθο που θα αναζωογονήσει τη θανούσα ελληνική οικονομία.
Το ενδιαφέρον είναι ότι σε αυτή την τάση ευθυγραμμίζονται ετερόκλητες πολιτικές δυνάμεις που κινούνται στα πολιτικά άκρα, δεξιά και αριστερά, προπομπός ίσως μιας ευρύτερης μαζικής άρνησης της πραγματικότητας.


Εκείνο που κεντρίζει όμως ιδιαίτερα το πολιτικό μας αισθητήριο είναι μια αποστροφή του κ. Πρωθυπουργού δανεισμένη από τον Τζ. Κένεντι και πολύ τετριμμένη, αφού επαναλαμβάνεται οψέποτε η εκάστοτε πολιτική ηγεσία δεν διαθέτει ούτε άποψη, ούτε ισχύ, ούτε βούληση, ούτε ικανότητα. "Ρωτήστε τι μπορείτε να κάνετε εσείς για την Πατρίδα σας"! Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς; Μπορούμε να σας υπενθυμίσουμε το καθήκον σας. Όχι ότι δεν τα ξέρουν αλλά αφού μας κάνουν πλάκα υποκρινόμενοι ότι αυτοί έκαναν ό,τι μπορούσαν ή κάνουν ό,τι μπορούν, ας κάνουμε τον κόπο -ως προσφορά προς την Πατρίδα - να τους υπενθυμίσουμε το ελάχιστο καθήκον τους.

• Γιατί - ας πούμε - δεν απολύθηκαν όσοι διορίστηκαν στο Δημόσιο εκτός ΑΣΕΠ, κάνοντας χρήση των νόμων που αφορούσαν συνεργάτες και συγγενείς βουλευτών και πολιτικών, αντί να οδηγηθούν στην εφεδρεία οι ολίγες χιλιάδες δημοσίων υπαλλήλων; Το οικονομικό αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο - στην πραγματικότητα μηδενικό αφού δεν συρρικνώνεται δραστικά το Δημόσιο - αλλά το ηθικό αποτέλεσμα στην κοινωνία τεράστιο. Γιατί δεν το κάνετε για την Πατρίδα κ. Πρωθυπουργέ;
• Διαβάζουμε για την αστοχία στην είσπραξη των εσόδων. Γιατί κ. Πρωθυπουργέ δεν συνδέετε το ύψος των απολαβών των αρμοδίων οργάνων και των αρμοδίων προς την είσπραξη των δημοσίων εσόδων υπαλλήλων με το ύψος των ποσών που κατορθώνουν να εισπράττουν; Γιατί οι υπάλληλοι της Χ ΔΟΥ ή της Υ εισπρακτικής υπηρεσίας να πληρώνονται ακέραιο το μισθό τους ενώ δεν κατορθώνουν να εισπράξουν, όπως τον ίδιο μισθό θα εισπράξουν κι εκείνοι που πράττουν το καθήκον τους; Γιατί δε θεσμοθετείτε την διαφοροποίηση, την ανταμοιβή και τον ανταγωνισμό; Πρώτη φορά το ακούτε;
• Ακόμη καλύτερα, γιατί δε διασυνδέετε τις απολαβές των υπαλλήλων ή των λειτουργών του Δημοσίου σε όλους τους τομείς με το βαθμό ικανοποίησης που απολαμβάνουν από τους πολίτες που εξυπηρετούν; Γιατί να αμείβεται το ίδιο ένας γιατρός ή ένας δάσκαλος που οι ίδιοι οι πολίτες θα βαθμολογούν τις υπηρεσίες του με υψηλό βαθμό από έναν που δεν εισπράττει την ίδια βαθμολογία;

Και παρακαλώ μη μου πει κανείς ότι δε γίνεται. Σε βήματα, για να το καταλάβουν όλοι οι καρεκλοκένταυροι:


Ο Λάθος Τρόπος:
Ανεξάρτητα που και πόσο εργάζεται ο εφοριακός, ο δάσκαλος, ο γιατρός, ο νοσοκόμος, πληρώνεται τον ίδιο μισθό, είτε εξυπηρετεί έναν είτε εκατό φορολογούμενους, μαθητές, ασθενείς και επίσης ανεξάρτητα αν τους εξυπηρετεί καλά, μέτρια ή καθόλου.


Ο Σωστός Τρόπος:
Σε κάθε μονάδα του Δημοσίου, ιατρική, σχολική, οικονομική ή άλλη, αποδίδεται ένα ελάχιστο ποσό λειτουργίας από τον κρατικό προϋπολογισμό. Στο ποσό αυτό συμπεριλαμβάνεται και η μισθοδοσία. Αν η συγκεκριμένη μονάδα αποκτήσει περισσότερους πελάτες-πολίτες καθιστάμενη πιο φιλική, πιο αποδοτική πιο λειτουργική και κατορθώσει να προσελκύσει κόσμο, τότε θα απολαμβάνει μεγαλύτερο ποσό χρηματοδότησης. Είναι στην ευχέρεια του προϊσταμένου της μονάδας να χρησιμοποιήσει αυτό το ποσό κάνοντας τον προγραμματισμό του, για βελτίωση των μισθών του προσωπικού. για πρόσληψη υπαλλήλων ή για καινούριο εξοπλισμό, προκειμένου να προσελκύσει περισσότερους πελάτες-πολίτες και να απολάβει μεγαλύτερο ποσό από τον προϋπολογισμό. Αν οι πολίτες δεν την προτιμούν, η μονάδα κλείνει και οι υπάλληλοι απολύονται. Απλό.


Πάλι πρώτη φορά το ακούτε, οι κινούντες το δάχτυλο στους πολίτες;


Τα ξέρετε. Αυτά θέλω να κάνετε εσείς για την Πατρίδα κύριοι της Κυβέρνησης.


Να το κάνω πιο "λιανά"; Ένα πιο χειροπιαστό παράδειγμα:


Γιατί οι εφορίες δεν φροντίζουν να δημιουργήσουν ένα ανθρώπινο περιβάλλον που θα προσελκύσει τους πολίτες αντί να τους απωθεί; Το ισοδύναμο μιας ΔΟΥ είναι ένα υποκατάστημα τράπεζας. Γιατί οι πολίτες προτιμούν να πληρώσουν -ας πούμε - τα τέλη κυκλοφορίας στις τράπεζες κι όχι στις ΔΟΥ; Γιατί να μην εισπράττουν οι ΔΟΥ το ζεστό χρήμα; Μα γιατί κανείς δε θέλει να στηθεί στην ουρά από τα ξημερώματα για ένα χαρτάκι τελών κυκλοφορίας. Κανείς δε θέλει να χάσει το χρόνο του περνώντας από τρία διαφορετικά γραφεία μέχρι να φύγει με το σήμα των τελών. Οπότε προτιμά την τράπεζα. Και η τράπεζα θα αποκτήσει και τη ρευστότητα και με ένα ικανό υπάλληλο, έναν επιπλέον πελάτη. 


Ποιος προϊστάμενος ΔΟΥ προσπάθησε να ανταγωνιστεί ποτέ μια τράπεζα; 
Μπορεί; Ναι. Θέλει; Όχι! Θα έπρεπε να θέλει; Και πάλι όχι γιατί δεν έχει κίνητρο. 


Ποιος λοιπόν δεν δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες; 
Μήπως εκείνος που σήμερα ζητάει να ρωτήσουμε τι κάνουμε εμείς για την Πατρίδα. 
Μήπως κι αυτός είναι αιχμάλωτος του Αριστερο-Δέξιου μετώπου που τελικά τείνει να μας επιβάλλει το νεο-εθνικο-νομισματισμό ως όπιο για την παραπέρα εξαθλίωσή μας;