Στο προηγούμενο άρθρο μας αναφερθήκαμε στη δημιουργία και εγκαθίδρυση της πολιτικής έννοιας του "μεσαίου χώρου" ως χρήσιμου εργαλείου διαχείρισης των κοινωνικών τάσεων, από την πλευρά των πολιτικών κομμάτων. Είναι ενδιαφέρον να εξετάσουμε τις περαιτέρω εξελίξεις σε αυτό το χώρο, εφόσον κατά την άποψή μας είναι εκείνος που κυριαρχεί στις εξελίξεις όχι εξαιτίας των πρωτοποριακών ιδεολογικών του θέσεων αλλά λόγω του "όγκου" που καταλαμβάνει στο πολιτικό σκηνικό.
Όπως έχουμε επαναλάβει, η βάση επί της οποίας εδράζεται ο "μεσαίος χώρος" είναι περισσότερο οικονομική και κοινωνική και σαφώς λιγότερο ιδεολογική. Κυρίαρχο λοιπόν στοιχείο που δρα καταλυτικά και καθοδηγεί τις εξελίξεις εντός της ευρείας αυτής ομάδας δεν είναι άλλο από εκείνο της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας καθώς και των μεγεθών που την αποτυπώνουν. Από σειρά στοιχείων που πρόσφατα είδαν το φως της δημοσιότητας, με προεξάρχοντα τα αποτελέσματα της έρευνας σχετικά με τα επίπεδα φτώχειας στις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και σύμφωνα με τις περισσότερες εκτιμήσεις εγχωρίων και αλλοδαπών οικονομικών οργανισμών, η οικονομική ανάπτυξη παγκοσμίως αλλά και στην Ελλάδα υφίσταται κόπωση. Η αύξηση στην τιμή του πετρελαίου, η επιβράδυνση στον τομέα των οικοδομών καθώς και η ισχυροποίηση του ευρώ έναντι του δολαρίου, έρχονται να περιορίσουν το επίπεδο διαβίωσης της ελληνικής οικογένειας καθώς και να διευρύνουν το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Ο "μεσαίος χώρος" βρίσκεται στην πρώτη φάση μιας σταδιακής αποδυνάμωσης με πολιτικές συνέπειες που θα αναφέρουμε συνοπτικά.
Τα πρώτα δείγματα αποδυνάμωσης του "μεσαίου χώρου" έκαναν την εμφάνισή τους στα αποτελέσματα της πρόσφατης εκλογικής αναμέτρησης. Τα δύο μεγάλα κόμματα-οι παραδοσιακοί διαχειριστές του "μεσαίου χώρου"- απώλεσαν ταυτόχρονα τουλάχιστον 6% της εκλογικής τους δύναμης. Αντίστοιχα, τα κόμματα της αριστεράς αλλά και το ΛΑΟΣ είτε ενίσχυσαν τις δυνάμεις τους είτε απέκτησαν κοινοβουλευτική παρουσία, ως εκφραστές της ψήφου διαμαρτυρίας η οποία διοχετεύθηκε προς αυτές τις κατευθύνσεις, απόρροια της διεύρυνσης της κοινωνικής ομάδας των μέσων εισοδημάτων που πλήττονται ιδιαίτερα.
Οι εξελίξεις αυτές κρύβουν δυναμική που εν δυνάμει μπορεί να οδηγήσει σε μείζονες ανατροπές στο ελληνικό πολιτικό φάσμα, εφόσον το δικομματικό σύστημα αποτύχει να δημιουργήσει ταχύτερους και αποτελεσματικότερους μηχανισμούς αναδιανομής του εισοδήματος. Υποσυνείδητα και εν είδη αντανακλαστικής κίνησης θα έλεγε κανείς, η κυβέρνηση προσπαθεί να κινηθεί αταβιστικά προς αυτήν την κατεύθυνση. Ιδρύει ταμείο κατά της φτώχειας, διανέμει - με πρωτοφανή ταχύτητα και σχετική αδεξιότητα- αποζημιώσεις σε πυρόπληκτους, συζητά για επίδομα θέρμανσης. Σαφώς και δεν πρόκειται για συγκροτημένο πρόγραμμα δράσης αλλά για αυθόρμητη αντίδραση απέναντι στον επερχόμενη απειλή διάλυσης του πιο συμπαγούς και ογκώδους κοινωνικού μορφώματος. Ομοίως, έχει προνοήσει στην εισροή ψήφων από το "μεσαίο χώρο" του εξωτερικού αφού δεν πρέπει να μας διαφύγει το γεγονός ότι από την προηγούμενη θητεία της έχει φροντίσει να θεσμοθετήσει το δικαίωμα ψήφου των ομογενών από την επόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Η αξιωματική αντιπολίτευση δε δείχνει να αντιλαμβάνεται για μια ακόμη φορά τη διαμόρφωση των νέων όρων υπό τους οποίους θα κληθεί να υποβάλλει την εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Το ΠΑΣΟΚ φαίνεται κορεσμένο και αδιάφορο να επεξεργαστεί έστω και υποτυπωδώς σχέδιο για την επόμενη μέρα του "μεσαίου χώρου". Ακόμη και το αντιπολιτευτικό έργο , επί του οποίου ενέχει θεσμική αρμοδιότητα, το έχει παραδώσει στην εσωκομματική αντιπολίτευση της ΝΔ. Ίσως οι κραδασμοί στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης το βγάλουν από τον πολιτικό λήθαργο που έχει περιπέσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου