18 Σεπ 2007

Ευάγγελος Φθίνων (;)

Η ανάλυση των πολιτικών εξελίξεων, τα παράγωγά της και τα εργαλεία που χρησιμοποιεί δεν αποτελούν κτήμα ολίγων και εκλεκτών. Εντούτοις, σε ορισμένες περιστάσεις είναι απαραίτητο και για την οικονομία του διαλόγου, η σκέψεις να κωδικοποιούνται και να προσφέρονται όχι υπό μορφήν ρέοντος λόγου αλλά στην πιο μοντέρνα έκδοσή τους αυτή των keypoints. Εύστοχα λοιπόν μας ρωτά, αναφερόμενος στο προηγούμενο άρθρο μας, εις εκ των σχολιαστών μας: "εντάξει μας είπες λοιπόν κάτι καινούριο;".
Ιδού λοιπόν, συνεπτυγμένα στα κυριότερα σημεία, τα αποτελέσματα της ανάλυσής μας όπως αναφέρθηκαν στο προηγούμενο άρθρο μας, εμπεριέχοντας και ψήγματα από προηγούμενες αναλύσεις:
- Ο κ. Βενιζέλος κινήθηκε με "επικοινωνιακή βία" το βράδυ των εκλογών. Έριξε μια "βόμβα" της οποίας τα θραύσματα έπληξαν και τον ίδιο.
- Το κυρίαρχο στοιχείο της αντιπαράθεσης, κατά τον ίδιο τον κ. Βενιζέλο, δεν είναι άλλο από την προσπάθεια ανάδειξής του ως αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, διαδεχόμενος τον κ. Παπανδρέου. Θέση μας είναι πως πρόκειται για μια αντιπαράθεση πολύ πιο σύνθετη όπου πραγματικός αντίπαλος του κ. Βενιζέλου δεν είναι απλώς ένας ανεπαρκής αρχηγός αλλά ένα σύστημα πολιτικής ισχύος, με βαθιές ρίζες στο ελληνικόν πολιτικοκοινωνικό χώρο, με κέντρο το σύμβολο "Παπανδρέου".
- Ο κ. Βενιζέλος αυτοβούλως εισήλθε σε μια μακρά ατραπό προσωπικής επικοινωνιακής φθοράς. Στο τέλος αυτού του δρόμου, και εφόσον αναδειχθεί νικητής, τον περιμένει η αντιπαράθεση με το "λαμπερό" και κατά τεκμήριο άφθαρτο επικοινωνιακό προφίλ του κ. Καραμανλή.
- Συνεκτιμώντας τα παραπάνω, θεωρούμε πως είτε είχε επίγνωση είτε όχι ο κ. Βενιζέλος, εμπλέχθηκε σε έναν εξαιρετικά δυσμενή για τον ίδιο αγώνα τριβής και φθοράς, καταθέτοντας ως ένδειξη ισχύος την αποδοχή που διαθέτει από μια μεγάλη μερίδα των οπαδών του ΠΑΣΟΚ. Εντούτοις, οι επερχόμενες εξελίξεις θα έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό τους αυτό που, εκ των πραγμάτων, τοποθετούμε εμβληματικά στους τίτλους των δύο τελευταίων άρθρων μας και δεν είναι άλλο από το ερωτηματικό!

Αυτά προσφέρουμε ως απόψεις στους αναγνώστες μας, θεωρώντας ότι δεν αποτελούν την τρέχουσα τάση του συρμού, τουλάχιστον όπως αυτή καταγράφεται από τα ΜΜΕ. Υπό αυτήν την έννοια τα παρουσιάζουμε και εφόσον για τον οποιονδήποτε -ανώνυμο ή μη- αναγνώστη μας είναι γνωστά και τετριμμένα τότε απλά αθροίστε τα με εκείνα που ήδη γνωρίζετε ως ενισχυτικά αυτών.

Στην επικαιρότητα τώρα, ήδη η αντιπαράθεση μεταξύ των δύο πολιτικών ανδρών λειτουργεί ως σημείο αναφοράς για το σύνολο του κόμματος. Οι αντίπαλοι αθροίζουν δυνάμεις και προετοιμάζονται για μια τελική και όπως διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις, εξαιρετικά σφοδρή σύγκρουση. Δεν έχει νόημα να αναλύσουμε την επικοινωνιακή εικόνα του ΠΑΣΟΚ σε αυτή τη φάση. Απλά θα αναφέρουμε δύο σημεία που κατά την άποψή μας θα έχουν βαρύνουσα σημασία:
- Το στοίχημα του ΠΑΣΟΚ σχετικά με την ετοιμότητά του ή μη να συγκροτήσει ενιαίο αντιπολιτευτικό λόγο με την έναρξη των εργασιών της Βουλής την 26η Σεπτεμβρίου. Εκεί, όπου η Κυβέρνηση θα καταθέσει τις προγραμματικές της δηλώσεις ώστε να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης, το ΠΑΣΟΚ είτε θα εμφανισθεί ως ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση είτε θα αποδοθούν ευθύνες-στο επικοινωνιακό επίπεδο- σε κάποιον εκ των δύο μονομάχων για την ηγεσία του κινήματος, στην περίπτωση που κάτι τέτοιο δεν συμβεί.
- Η τελική στάση και οι πολιτικές κινήσεις του opinion maker του κινήματος Μίμη Ανδρουλάκη. Η επιρροή του κ. Ανδρουλάκη στα ΜΜΕ είναι σημαντική ο ίδιος συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στην παραγωγή πολιτικών ιδεών στο ΠΑΣΟΚ τις οποίες και με ελκυστική μεθοδολογία προβάλλει, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί σημείο αναφοράς - θετικής ή αρνητικής- για τους οπαδούς του κόμματος. Η στάση του - η οποία καταγράφεται μάλλον υπέρ του κ. Βενιζέλου επί του παρόντος-εκτιμάμε ότι θα επηρεάσει ουσιωδώς όχι το αποτέλεσμα αλλά την τελική εικόνα της αντιπαράθεσης.


Technorati Tags: , , , ,

ScribeFire.

4 σχόλια:

e-politis είπε...

εμπρος στον αντι-βενιζελισμο

Ανώνυμος είπε...

O BENIZELOS THA XASEI KAI XANONTAS THA KANEI MAGA TON GIORGAKI ;)

deGreece είπε...

Πάντα εκτιμώ την ψύχραιμη ανάλυσή σας.
Τώρα για τον Βενιζέλο, κάποιες πρώτες παρατηρήσεις:
- Χρησιμοποιεί 'αριστερή' φρασεολογία με επίκληση κατά βάση της αντίθεσής του στο αρ.16, μια κατ' εξοχήν συντηρητική θέση του καθηγητικού κατεστημένου. Κατά τα άλλα είναι δεμένος στο άρμα των οικονομικών μεγαλοπαραγόντων που επιθυμούν την ομαλή πορεία των συμφερόντων τους. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι ο Παπανδρέου είναι 'αντικαθεστωτικός', ενδεχομένως πιο 'απρόβλεπτος'.
- Η πολιτική προσωπικότητά του και η αλαζονική εικόνα του είναι απεχθής στην κρίσιμη μάζα των κεντροαριστερών (και αυτό που λέμε 'διανοούμενων') ψηφοφόρων που αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΝ. Αντίθετα ο Σημίτης υπήρξε εξαιρετικά συμπαθής σε αυτήν την ομάδα, κάτι που του εξασφάλισε την τελική του επικράτηση.
- Ο τρόπος του έχει αφήσει στο επίπεδο της κοινής γνώμης πολλές αρνητικές εντυπώσεις, όσο κι αν προσπαθεί με τον λόγο του να τις απαλύνει. Έτσι, εκτός από αλαζών, φαίνεται και υποκριτής. Αυτός ο ‘ηθικός’ παράγοντας είναι πολύ σημαντικός στην πολιτική επικοινωνία, νομίζω.

Giannis Dramountanis είπε...

Τα πολιτικά αίτια της ήττας και η διαδοχή στο ΠΑΣΟΚ
http://politicalvigilance.blogspot.com/2007/09/blog-post_20.html