Δεν αποτέλεσαν έκπληξη, τουλάχιστον για εκείνους που παρακολουθούν το συγκεκριμένο ιστολόγιο,τα αποτελέσματα των πρόσφατων δημοσκοπήσεων. Η ΝΔ διατηρεί την πρωτοκαθεδρία, το ΠΑΣΟΚ ακολουθεί, ενώ στο χώρο των μικρότερων κομμάτων η κατάσταση, όπως ακριβώς την περιγράφαμε σε προηγούμενα άρθρα, παραμένει ασαφής, προσφέροντας χώρο για ποικίλους ελιγμούς και εφαρμογή επικοινωνιακών τακτικών που όπως θα δούμε παρακάτω, εκκινούν από το πλαίσιο που διαμορφώνει ο εν ισχύ εκλογικός νόμος.
Το κυβερνών κόμμα διατηρεί την πρώτη θέση σε όλους τους ποσοδείκτες που αφορούν στην εκλογική νίκη (παράσταση νίκης, καταλληλότερος πρωθυπουργός, εκλογική επιρροή κλπ). Ας εστιάσουμε στο θέμα της διαφοράς-ή "ψαλίδας"- μεταξύ του πρώτου και δεύτερου κόμματος. Απερίφραστα μπορούμε να πούμε ότι δεν αποτελεί γεγονός ιδιαίτερης σημασίας σε σχέση με την εκλογική επικράτηση. Η εξήγηση είναι απλή: ο εκλογικός νόμος προβλέπει την απόδοση 40 εδρών στο πρώτο κόμμα ανεξαρτήτως διαφοράς, προ οιασδήποτε άλλης περαιτέρω κατανομής. Συνεπώς, η ΝΔ είχε και έχει την "άνεση" να "δαπανά" τη διαφορά της, χωρίς να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την ποσοστιαία διαφορά της με το ΠΑΣΟΚ, εντούτοις δεν έχει την πολυτέλεια να απομακρυνθεί από το "μεσαίο χώρο" και να έρθει-έστω και για μια ψήφο!- δεύτερη.
Αντίθετα, όπως έχουμε ήδη εκτιμήσει, το ΠΑΣΟΚ παρουσιάζει μεν τάση ανόδου, σε ό,τι αφορά στην εκλογική του επιρροή, αλλά έτσι όπως καταγράφονται τα επιμέρους αποτελέσματα, εκείνο που "φρενάρει" το ρυθμό του είναι το επικοινωνιακό προφίλ του κ. Παπανδρέου. Σύμφωνα με όλους τους επιμέρους δείκτες, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεν έχει κερδίσει ακόμη την αποδοχή του εκλογικού ακροατηρίου και ιδιαίτερα εκείνου που πρόσκειται στην αξιωματική αντιπολίτευση. Μπαίνουμε στον πειρασμό να επαναλάβουμε εδώ αυτό που γράφαμε ήδη από τις 29 Μαΐου: "Αυτή η προβληματική επικοινωνιακή στρατηγική της αξιωματικής
αντιπολίτευσης εκτιμάμε ότι θα την δούμε να απεικονίζεται
κατά τις επόμενες δημοσκοπήσεις. Ίσως αποτελέσει και μια καλή
δικαιολογία για πιο ενεργή εμπλοκή του κ. Λαλιώτη στα επικοινωνιακά του
ΠΑΣΟΚ.". Ως προς το πρώτο σκέλος, τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων μας δικαιώνουν. Σχετικά με την πιο ενεργή εμπλοκή του κ. Λαλιώτη, αναμένουμε. Ωστόσο, δεν είναι άσχετη η εμπλοκή Ψωμιάδη στη δημόσια εικόνα της ΝΔ, ο οποίος και κάλλιστα μπορεί να παίξει το ρόλο αντι-Λαλιώτη, αφού διαθέτει όλα τα απαραίτητα-επικοινωνιακά και θεσμικά- προσόντα. Αυτό που εννοούμε με τον όρο αντι-Λαλιώτη γίνεται πλέον φανερό αν αναγνώσει κανείς την εισήγηση του κ. Ψωμιάδη στην πρόσφατη προσυνεδριακή εκδήλωση της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη.
Το ενδιαφέρον στοιχείο που προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις είναι οι τάσεις των μικρότερων κομμάτων και ιδιαίτερα των ΣΥΝ και ΛΑΟΣ. Ο εκλογικός νόμος, παράγει μια αντίφαση που αξίζει να προσέξει κανείς:το δεύτερο κόμμα πρέπει, προκειμένου να αυξήσει τον αριθμό των εδρών του, είτε να μειώσει τα ποσοστά του πρώτου είτε να πάρει ψήφους από τις εκλογικές δεξαμενές των μικρότερων κομμάτων. Όμως, όσο περισσότερο συμπιέζονται τα μικρότερα κόμματα και ιδιαίτερα όσα περισσότερα μένουν εκτός Βουλής, τόσο ενισχύεται η αυτοδυναμία του πρώτου! Σε αυτό το περίπλοκο πολιτικό περιβάλλον, το σενάριο που ευνοεί το ΠΑΣΟΚ είναι ο "τρίτος δρόμος" ήτοι ενίσχυση του ΣΥΝ και ΛΑΟΣ, είσοδος αυτών στη Βουλή, με αντίτιμο τη μείωση των εδρών του. Θεωρεί δε ότι είτε η ΝΔ θα περιπέσει σε ισχνή αυτοδυναμία, κάτω των 154 εδρών, είτε εκ των πραγμάτων θα οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές λόγω αδυναμίας εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας το 2010. Ούτως ή άλλως διαπιστώνει ότι η εκλογή άνω των 120 βουλευτών δεν είναι εφικτή. Στην περίπτωση που το ΠΑΣΟΚ εκλέξει άνω των 120, τότε η Κυβέρνηση θα έχει ημερομηνία λήξεως και το πολιτικό τοπίο θα αποκτήσει άλλο ενδιαφέρον. Σε κάθε περίπτωση οι θεωρητικοί χειρισμοί που πρέπει να γίνουν είναι τόσο περίπλοκοι και ευαίσθητοι-για παράδειγμα πόσο θα πρέπει, θεωρητικά, να ενισχυθούν σε ψήφους το ΛΑΟΣ ή ο ΣΥΝ ώστε να μπουν μεν στη Βουλή αλλά με όσο το δυνατόν λιγότερους βουλευτές, και άλλα παρόμοια ερωτήματα-που τελικά είναι αδύνατο να εφαρμοσθούν με τόση ακρίβεια στην κοινή γνώμη. Υφίσταται δε ο κίνδυνος να συσσωρευθεί αρνητική διάθεση απέναντι σε έντονη προσπάθεια χειραγώγησης, ώστε να υπάρξει θεαματική και απότομη αντιστροφή των τάσεων.
Ποια θα είναι η αντίδραση της ΝΔ σε αυτά τα σενάρια; Εκτιμάμε ότι η ορθότερη επιλογή είναι η κατά το δυνατόν επιμήκυνση της προεκλογικής περιόδου, μέχρι και τις αρχές του 2008, ώστε αφενός να "εξαντληθούν" τα μικρότερα κόμματα και αφετέρου να αποσβεστεί-μέχρι ακυρώσεως- η επίδραση της μονοθεματικής-λογω ομολόγων- επικοινωνιακής ατζέντας του ΠΑΣΟΚ.
Τα διλήμματα που πρέπει όμως να αντιμετωπίσει το πολιτικό σύστημα την επομένη των εκλογών εκτιμάμε ότι θα διαμορφώσουν νέα δεδομένα, με προεξάρχον τη διατήρηση του δικομματισμού (συνεργασία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) ή την είσοδο σε μια φάση όπου θα ευνοηθούν οι επιμέρους συνεργασίες (ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ, ΝΔ-ΛΑΟΣ).
Το κυβερνών κόμμα διατηρεί την πρώτη θέση σε όλους τους ποσοδείκτες που αφορούν στην εκλογική νίκη (παράσταση νίκης, καταλληλότερος πρωθυπουργός, εκλογική επιρροή κλπ). Ας εστιάσουμε στο θέμα της διαφοράς-ή "ψαλίδας"- μεταξύ του πρώτου και δεύτερου κόμματος. Απερίφραστα μπορούμε να πούμε ότι δεν αποτελεί γεγονός ιδιαίτερης σημασίας σε σχέση με την εκλογική επικράτηση. Η εξήγηση είναι απλή: ο εκλογικός νόμος προβλέπει την απόδοση 40 εδρών στο πρώτο κόμμα ανεξαρτήτως διαφοράς, προ οιασδήποτε άλλης περαιτέρω κατανομής. Συνεπώς, η ΝΔ είχε και έχει την "άνεση" να "δαπανά" τη διαφορά της, χωρίς να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την ποσοστιαία διαφορά της με το ΠΑΣΟΚ, εντούτοις δεν έχει την πολυτέλεια να απομακρυνθεί από το "μεσαίο χώρο" και να έρθει-έστω και για μια ψήφο!- δεύτερη.
Αντίθετα, όπως έχουμε ήδη εκτιμήσει, το ΠΑΣΟΚ παρουσιάζει μεν τάση ανόδου, σε ό,τι αφορά στην εκλογική του επιρροή, αλλά έτσι όπως καταγράφονται τα επιμέρους αποτελέσματα, εκείνο που "φρενάρει" το ρυθμό του είναι το επικοινωνιακό προφίλ του κ. Παπανδρέου. Σύμφωνα με όλους τους επιμέρους δείκτες, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεν έχει κερδίσει ακόμη την αποδοχή του εκλογικού ακροατηρίου και ιδιαίτερα εκείνου που πρόσκειται στην αξιωματική αντιπολίτευση. Μπαίνουμε στον πειρασμό να επαναλάβουμε εδώ αυτό που γράφαμε ήδη από τις 29 Μαΐου: "Αυτή η προβληματική επικοινωνιακή στρατηγική της αξιωματικής
αντιπολίτευσης εκτιμάμε ότι θα την δούμε να απεικονίζεται
κατά τις επόμενες δημοσκοπήσεις. Ίσως αποτελέσει και μια καλή
δικαιολογία για πιο ενεργή εμπλοκή του κ. Λαλιώτη στα επικοινωνιακά του
ΠΑΣΟΚ.". Ως προς το πρώτο σκέλος, τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων μας δικαιώνουν. Σχετικά με την πιο ενεργή εμπλοκή του κ. Λαλιώτη, αναμένουμε. Ωστόσο, δεν είναι άσχετη η εμπλοκή Ψωμιάδη στη δημόσια εικόνα της ΝΔ, ο οποίος και κάλλιστα μπορεί να παίξει το ρόλο αντι-Λαλιώτη, αφού διαθέτει όλα τα απαραίτητα-επικοινωνιακά και θεσμικά- προσόντα. Αυτό που εννοούμε με τον όρο αντι-Λαλιώτη γίνεται πλέον φανερό αν αναγνώσει κανείς την εισήγηση του κ. Ψωμιάδη στην πρόσφατη προσυνεδριακή εκδήλωση της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη.
Το ενδιαφέρον στοιχείο που προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις είναι οι τάσεις των μικρότερων κομμάτων και ιδιαίτερα των ΣΥΝ και ΛΑΟΣ. Ο εκλογικός νόμος, παράγει μια αντίφαση που αξίζει να προσέξει κανείς:το δεύτερο κόμμα πρέπει, προκειμένου να αυξήσει τον αριθμό των εδρών του, είτε να μειώσει τα ποσοστά του πρώτου είτε να πάρει ψήφους από τις εκλογικές δεξαμενές των μικρότερων κομμάτων. Όμως, όσο περισσότερο συμπιέζονται τα μικρότερα κόμματα και ιδιαίτερα όσα περισσότερα μένουν εκτός Βουλής, τόσο ενισχύεται η αυτοδυναμία του πρώτου! Σε αυτό το περίπλοκο πολιτικό περιβάλλον, το σενάριο που ευνοεί το ΠΑΣΟΚ είναι ο "τρίτος δρόμος" ήτοι ενίσχυση του ΣΥΝ και ΛΑΟΣ, είσοδος αυτών στη Βουλή, με αντίτιμο τη μείωση των εδρών του. Θεωρεί δε ότι είτε η ΝΔ θα περιπέσει σε ισχνή αυτοδυναμία, κάτω των 154 εδρών, είτε εκ των πραγμάτων θα οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές λόγω αδυναμίας εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας το 2010. Ούτως ή άλλως διαπιστώνει ότι η εκλογή άνω των 120 βουλευτών δεν είναι εφικτή. Στην περίπτωση που το ΠΑΣΟΚ εκλέξει άνω των 120, τότε η Κυβέρνηση θα έχει ημερομηνία λήξεως και το πολιτικό τοπίο θα αποκτήσει άλλο ενδιαφέρον. Σε κάθε περίπτωση οι θεωρητικοί χειρισμοί που πρέπει να γίνουν είναι τόσο περίπλοκοι και ευαίσθητοι-για παράδειγμα πόσο θα πρέπει, θεωρητικά, να ενισχυθούν σε ψήφους το ΛΑΟΣ ή ο ΣΥΝ ώστε να μπουν μεν στη Βουλή αλλά με όσο το δυνατόν λιγότερους βουλευτές, και άλλα παρόμοια ερωτήματα-που τελικά είναι αδύνατο να εφαρμοσθούν με τόση ακρίβεια στην κοινή γνώμη. Υφίσταται δε ο κίνδυνος να συσσωρευθεί αρνητική διάθεση απέναντι σε έντονη προσπάθεια χειραγώγησης, ώστε να υπάρξει θεαματική και απότομη αντιστροφή των τάσεων.
Ποια θα είναι η αντίδραση της ΝΔ σε αυτά τα σενάρια; Εκτιμάμε ότι η ορθότερη επιλογή είναι η κατά το δυνατόν επιμήκυνση της προεκλογικής περιόδου, μέχρι και τις αρχές του 2008, ώστε αφενός να "εξαντληθούν" τα μικρότερα κόμματα και αφετέρου να αποσβεστεί-μέχρι ακυρώσεως- η επίδραση της μονοθεματικής-λογω ομολόγων- επικοινωνιακής ατζέντας του ΠΑΣΟΚ.
Τα διλήμματα που πρέπει όμως να αντιμετωπίσει το πολιτικό σύστημα την επομένη των εκλογών εκτιμάμε ότι θα διαμορφώσουν νέα δεδομένα, με προεξάρχον τη διατήρηση του δικομματισμού (συνεργασία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) ή την είσοδο σε μια φάση όπου θα ευνοηθούν οι επιμέρους συνεργασίες (ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ, ΝΔ-ΛΑΟΣ).
Technorati Tags: αντιπολίτευση, εκλογές, κυβέρνηση, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, ΛΑΟΣ, δημοσκοπήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου