Αλέξη, Πάτα το Κουμπί!

Το μήνημα των εκλογών; Η ετυμηγορία του εκλογικού σώματος;

Αντι-μνημόνιο. Ξερά, ορθά, κοφτά.

Ούτε κόμματα έπαιξαν ρόλο, ούτε ιδεολογίες, ούτε ο Σαμαράς, ούτε ο Βενιζέλος ούτε ο Τσίπρας ούτε καν η Χρυσή Αυγή. Η κοινωνία μέσω των πρόσφατων εκλογών δεν απάντησε στο ερώτημα που της τέθηκε σχετικά με το ποια Κυβέρνηση θέλει. Απάντησε στο ερώτημα που η ίδια έθεσε στον εαυτό της: Θέλω το Μνημόνιο; Όχι.

Αυτό ήταν. 

Από αυτή την αφετηρία, όλα εξηγούνται. Και οι συσχετισμοί που αποδόθηκαν στα κόμματα και δεν μπορεί να σχηματιστεί Κυβέρνηση και η στάση των κομμάτων και η όψιμη Τσιπρομανία.

Η κοινωνία μίλησε: Είτε το θέλετε αγαπητά κόμματα και πολιτικοί μου, είτε όχι σας μοιράζω έτσι τις έδρες που αναγκαστικά θα με οδηγήσετε εκτός Μνημονίου.

Όσοι μετρήσαμε αυτές τις εκλογές με βάση την εκλογική επιρροή των κομμάτων κάναμε ένα τεράστιο και μεγαλειώδες λάθος. Η κοινωνία δεν επέλεξε κόμματα αλλά έδειξε ολοφάνερα που θέλει να πάει.

Και τώρα;

Τώρα έρχεται ένα άλλο πρόβλημα στη συζήτηση. Ποιος θα πατήσει το κουμπί; Ποιος θα ενεργοποιήσει το μηχανισμό που θα οδηγήσει τη χώρα μακρυά από το Μνημόνιο; 

Εδώ οι πολιτικοί μας αποφάσισαν να βάλουν το "μικρό" στη δύσκολη θέση. 

Να στο πω αλλιώς: Αμφιβάλλεις ότι υπό άλλες συνθήκες ο Σαμαράς με το Βενιζέλο ή και όποιον άλλον δε θα προχωρούσαν στη συγκρότηση Κυβέρνησης; Εξάλλου μια χαρά το έκαναν μόλις λίγες ημέρες πριν. 

Όμως κάποιος έπρεπε να πατήσει το κουμπί: το κουμπί που διακόπτει τη διανειακή σύμβαση, το κουμπί που προκαλεί την τρομακτική μεταβολή των μέχρι τώρα δεδομένων.

Και βρήκαν τον Αλέξη. Ενθουσιώδης, αριστερός, αρχηγός ενός συνασπισμού τάσεων και ρευμάτων. Ο καταλληλότερος να φορτωθεί και τις συνέπειες μιας τέτοιας κίνησης - που μην ξεχνάμε είναι η απόφαση του λαού - αλλά και ταυτόχρονα εγκλωβισμένος στις θέσεις του. Τι να πει ο Αλέξης; Πως αλλάζει θέση και ξαφνικά γίνεται Μνημονιακός; 

Εξάλλου καθόλου τυχαία δεν ήταν η επιλογή να προχωρήσει η χώρα σε εκλογές στην - κατά τα φαινόμενα - πιο σημαντική φάση της νέας δανειακής σύμβασης: 11,5 δις μέτρων στον ήδη επιβαρυμένο λαό δεν ήταν και το πιο εύκολο πράγμα.

Κι έτσι οδηγήθηκε η κατάσταση στο τελικό στάδιο: ποιος θα πατήσει το κουμπί της εξόδου; 

Μην ξεχνάτε ότι το εκλογικό σώμα είχε όλο το χρόνο να αντιληφθεί τι σημαίνει Μνημόνιο, γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική πηγή χρηματοδότησης και τι συνέπειες έχει αυτό για τη χώρα. Δεν ήταν ένα εκλογικό αποτέλεσμα ευκαιριακό ή ληφθέν υπό πλημμελή πληροφόρηση.

Εκατοντάδες ξένοι και Έλληνες εξήγησαν επί δύο χρόνια τις συνέπειες διακοής της χρηματοδότησης.

Κι ο κυρίαρχος λαός αποφάσισε. Δεν έχει σημασία αν συμφωνεί κανείς ή όχι. Αποφάσισε.

Πάτα λοιπόν το κουμπί Αλέξη. Αυτό πρέσβευες ως ιδεολογία, αυτό προετοιμάστηκες να κάνεις, αυτό διαλαλείς ότι επιθυμείς και έχεις ως πολιτική πρόταση. 

Και πάνω από όλα, αυτό αποφάσισε ο λαός.

Κι όσες φορές και να ερωτηθεί, πάλι την ίδια απάντηση θα δώσει.

Δυστυχώς.