Ίτε Παίδες Ελλήνων (Είτε Όχι)!

-Ρε συ Γιώργο, δε μου κλείνει το ρημάδι το Πρόγραμμα και η ώρα έχει πάει δέκα! Θα φωνάζει ο Πρόεδρος!
-Μμμμ...πόσα έβαλες έσοδα από φοροδιαφυγή;
-Μισό δις.
-Τι λε ρε! Μόνο μισό δις; Θα μας τρελάνεις; Βάλε κει πέρα ένα δύο δις να κλείσει να φύγουμε!

Κάπως έτσι αγαπητέ ψηφοφόρε φτιάχτηκε το πρόγραμμα σταθερότητας. Και θα μου πεις - με το δίκιο σου - και που το ξέρεις εσύ ρε ανώνυμε; Θα σου πω.
Πρώτον, διαβάζω το φραπέ. Βασικό και θα 'πρεπε να το ξέρεις.
Δεύτερον, άντε και σου λέω γω ότι κάνω λάθος και δεν είναι έτσι. Και το πρόγραμμα είναι και σούπερ και εντάξει και τσίλικο. Ποιος θα στα μαζέψει τα λεφτά που λέει μέσα; Ο Πάγκαλος ή ο Γερουλάνος; Ο υπάλληλος θα στα μαζέψει που μέχρι τώρα και με φουλ έξτρα επιδόματα σφύραγε αδιάφ(θ)ορος. Κόφτου κι ένα δέκα τα εκατό στα επιδόματα και πέστου να πάει να μαζέψει τ' ασυμμάζευτα. Ξέρεις τι λέει ο σοφός ινδιάνος; Άμα κόψεις τα πόδια του βατράχου, αυτός κουφαίνεται και δεν πηδάει! Με πιάνεις;
Τρίτον - και βασικότερον - υπάρχει και πλαν μπι! Εναλλακτικό σχέδιο ντε! Κι εδώ κρύβεται ένα λογικό σφάλμα που έτσι και το πιάσεις σου αποκαλύπτεται ολόγυμνη (μαζέψου...) η πλήρης κυβερνητική αδυναμία να βελτιώσει τα οικονομικά  πράγματα. Που είναι το κακό με το πλαν μπι; Κάτσε να στο βάλω στη διαβούλευση. Αν έχεις το καλύτερο πλαν έι, τι το θες το μπι; Ένα-μηδέν. Αν δεν ξέρεις που πάνε τα πράματα και δεν μπορείς να τα προβλέψεις καλά - στους δύσκολους καιρούς που ζούμε - τότε χρειάζεσαι και μπι και σι και ντι κι όχι μόνο το μπι. Δύο- μηδέν. Αν τα σχέδιά σου είναι σοβαρά και θες πραγματικά να τα εφαρμόσεις, πέστα μας. Έχουμε τρομάξει αρκετά ήδη. Αντέχουμε. Τρία-μηδέν. Σε κάθε περίπτωση, η ύπαρξη και η διαρροή περί ενός, σκληρότερου, πλαν μπι και η απόκρυψή του από τους άμεσα ενδιαφερόμενους -τα οικονομικά υποζύγια, εσένα κι εμένα λέω ντεεεεε - μάλλον δεν είναι ενθαρρυντική. Είδες τι ευγενικά το 'φερα ε;
-Ή παντρευόμαστε ή...
-Τι;
-Άστο καλύτερα, δε θες να ξέρεις.
Κατάλαβες; το "η..." είναι το πλαν μπι. Δεν είν' καλό. Όοοοοχι.
Άρα λοιπόν, που καταλήγουμε; Άστα. Κασσάνδρες, που θα λεγε κι ο Πρόεδρος.
Και τι θα γίνει;
Εδώ είναι τα δύσκολα. Τα σκούρα και τα χλωμά. Θα στα πω με δυο λόγια. Οι του ΠΑΣΟΚ - και οι της ΝΔ αλλά αυτοί είναι άλλη ιστορία - όταν αναλάβανε πιστέψανε στο εξής (παπαρδέλα) σενάριο: Γιατί τα οικονομικά είναι χάλια; Απάντηση: Γιατί λίγο η διεθνής κρίση λίγο η ΝεοΔημοκράτικη αδεξιότητα - έως και ανιδεότητα - στερέψανε την αγορά από ρευστό και έτσι δεν είχε το κράτος έσοδα, ψιλοχοντροζορίστηκαν οι επιχειρήσεις και αυξήθηκε και η ανεργία. Συνέπειες; Πτώση ΑΕΠ, αύξηση ελλείμματος, ανάγκη για μεγαλύτερο δανεισμό,  διόγκωση χρέους. Τι κάνουμε; Ε, μωρέ θα πάρουμε την εξουσία, θα κάνουμε έτσι λίγο ότι ζοριζόμαστε, μη μας πούνε κι οι Ευρωπαίοι μαμούχαλους, θα τα χώσουμε και στην προηγούμενη κυβέρνηση, εν τω μεταξύ θα βελτιωθεί η διεθνής κατάσταση, θα ξανατρέξει το ρευστό στην αγορά κι από δω παν κι άλλοι. Ξέρεις τι δεν υπολογίσανε; Τις πιστοληπτικές υποβαθμίσεις. Στα έχω πει για το παιχνίδι Γερμανο-Γάλλων βέρσους Αγγλο-Σαξώνων σε προηγούμενο άρθρο. Τι; Δεν τα διάβασες; Αμάν ρε συ! Κι έτσι λοιπόν βρεθήκανε οι δικοί μας κι εμείς μαζί στο μάτι του κυκλώνα. Χωρίς σχέδιο και άλλες δαντέλες. Η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας σε αναγκάζει να ζοριστείς πάαααααρα πολύ για να βγεις από την τρύπα. Να αναβαθμιστείς δηλαδή. Κι εσύ βρε μάτια μου δεν έχεις ούτε ένα οικονομικό εργαλείο, ούτε ένα παραγωγικό τομέα, ούτε μια οικονομική μηχανή που να δουλεύει σωστά ώστε να τη "βάλεις μπροστά" και να αρχίσει να παράγει χρήμα. Τόσο απλά.
Ξέρεις ποιο έργο βλέπουμε τώρα; Το ΠΑΣΟΚ να προσπαθεί να εφαρμόσει αφενός ό,τι μπορεί από αυτά που είχε έτοιμα από τον καιρό που ήταν αντιπολίτευση ("Καλλικράτη" και κάτι άλλα άσχετα) γιατί αυτά έμαθε αυτά θα κάνει και παράλληλα να προσπαθεί να ανταποκριθεί σε μια όλως έκτακτη - για το ίδιο αλλά όχι για τις αγορές - οικονομική κατάσταση. Έτσι εξηγείται το μπάχαλο και το ατσούμπαλο. Βάλε και λίγο παλαιο-νεο πασοκική διαμάχη, προσωπικές κόντρες κι ελληνική "λεβεντιά" κι είσαι μέσα.
Μέσα είσαι έτσι κι αλλιώς, μέχρι το λαιμό. Το ερώτημα όμως παραμένει. Τι θα γίνει;
Θα στο πω μαλακά: Ήπια πτώχευση. Άσε και τα Προγράμματα και τα χαζά. Αυτό θα ακούς από δω και μετά. Βλέπεις, αυτό το "ήπια" τα ζαχαρώνει όλα. Και άμα λάχει λειαίνει και τις κοινωνικές αντιδράσεις. Δεν είναι η καραμπάμ πτώχευση που σούρχεται ο δερβέναγας από το ΔΝΤ και σου μπαστακώνεται. Ταιριάζει και στην ψυχοσύνθεσή σου ρε παιδί μου.
-Που πάει αυτή η επιταγή μαντάμ;
-Για να ξοφλήσουμε τον καφετζή του Υπουργείου μίστερ Τζον.
-Νόου, υπουργκείο ντεν πίνει καφέντες, ντεν πληρώσει.
-Μάλιστα μίστερ Τζον. (που να σου κάτσει το τσάι στο λαιμό, !@$%φραγκε).
Γιατί αυτή είναι η ορίτζιναλ πτώχευση. Τώρα θα στην πούνε "ήπια". Θυμάσαι την ήπια προσαρμογή του άλλου; Ε, καμία σχέση. Τώρα ο δερβέναγας θα είναι Ευρωπαίος. Ε, άλλος αέρας!
-Μισες Ελεν, σας έκω μια ευρωπαϊκή οντιγκία μούρλια κι ολόφρεσκη!
-Αχ ναι; Πείτε μου μεσιέ Ζακ!
-Από σήμερα, φέρνετε καφεντάκι από σπίτι σας! Απέναντι καφενείο πρέπει κόπσει φέρνει καφέντες Υπουργκείο!
-Γιατί μεσιέ;
-Γιατί δεν έκει πιστοποίηση γκια "πράσινο ανάπτυξη" και ντεν ταιριάζει με πρόγκραμμα στατερότητας.
-Ο Μήτσος; Δεν έχει εεε; Καλώς μεσιέ Ζακ. (που να σου κάτσει το κρουασάν στο λαιμό, !@$%φραγκε).
Κατάλαβες τη διαφορά, έτσι; Όχι; Δατ μέικς του οβ αζ!