Ασφαλιστικό: Γιατί ο κ. Καραμανλής Ξαναμοιράζει την Τράπουλα;

Οι τελευταίες εξελίξεις που καταλαμβάνουν τις πρώτες θέσεις στα δελτία ειδήσεων σχετίζονται με το ζήτημα της κοινωνικής ασφάλισης, ενώ η Κυβέρνηση δείχνει να επιδιώκει την έντονη προβολή του θέματος. Επιφανειακά, η μεθοδολογία μοιάζει αυτοκαταστροφική, στον επικοινωνιακό τομέα. Έχει όμως αξία να αναλύσουμε και να συμπεράνουμε τις στοχεύσεις που επιδιώκει το κυβερνών κόμμα μέσω αυτών των επιλογών.
Συνολικά, το θέμα φαίνεται ότι έχει επιλεγεί από το κυβερνητικό επιτελείο ώστε να χρησιμοποιηθεί για την εξασφάλιση σημαντικών ωφελημάτων στο πεδίο της εικόνας και της επικοινωνιακής πολιτικής. Μάλιστα, τα οφέλη αυτά εκτιμώνται από την Κυβέρνηση ως ιδιαιτέρως σημαντικά, εφόσον οι αναμενόμενες "ζημίες"-όπως η δοκιμασία της συνοχής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ καθώς και η "τύχη Πολύδωρα" ή "Γιαννίτση" αν προτιμάτε, η οποία αναμφιβόλως επιφυλάσσεται για τους αρμόδιους υπουργούς-κρίνονται ως αποδεκτές. Ποια είναι όμως τα ωφελήματα που προσδοκά η κυβερνητική παράταξη;
Οπωσδήποτε η αποδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ, όπου η παρατεινόμενη εσωστρέφεια δεν επιτρέπει την αποδέσμευση του κ. Παπανδρέου ώστε να ασκηθεί συγκροτημένη και ισχυρή αντιπολίτευση, έχει ως συνέπεια την ανάδειξη - για μια ακόμη φορά - του ΣΥΡΙΖΑ ως του κυρίου φορέα άσκησης αντικυβερνητικής πολιτικής. Συνεπώς, καθίσταται φανερό ότι η κυβερνητική επικοινωνιακή πολιτική παγιώνεται στον άξονα ενίσχυσης του Συνασπισμού-έναντι οιουδήποτε αντιτίμου-προσφέροντάς του ένα προνομιακό ζήτημα για αντιπολίτευση. Η Κυβέρνηση τοποθετεί το θέμα του ασφαλιστικού στο επίκεντρο και στην κορυφή της ατζέντας, παραδίδοντας στο κόμμα της εναλλακτικής αριστεράς πεδίο δράσης, που όμως με τα τρέχοντα δεδομένα είναι πρακτικώς αδύνατον να διεκδικήσει την εξουσία. Ταυτόχρονα οι εξελίξεις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης περνούν σε δεύτερη προτεραιότητα για το μεγαλύτερο μέρος της κεντροαριστεράς, αποσύροντας από την επικαιρότητα πιθανές κινήσεις του κ. Παπανδρέου, οι οποίες-ενδεχομένως-να τον ενίσχυαν επικοινωνιακά.
Ο άλλος πόλος προς τον οποίο στοχεύει η κυβερνητική επιλογή βρίσκεται στα δεξιά της. Το κόμμα του ΛΑΟΣ -όντας προσανατολισμένο, εκ φύσεως, σε θέματα τύπου "βιβλίο ιστορίας-Σκοπιανό"-αδυνατεί να αντιπαραθέσει πειστική αντιπολίτευση σε αμιγώς κοινωνικά ζητήματα ή τουλάχιστον να ανταγωνιστεί "παραδοσιακές" δυνάμεις του χώρου. Ως εκ τούτου, πολύ δύσκολα θα κατορθώσει να διατηρήσει επικοινωνιακό πλεονέκτημα και εφόσον παραταθεί η παρούσα κατάσταση-κάτι που εκτιμάται ως εξαιρετικά πιθανό- μάλλον θα "υποφέρει" η εκλογική του δύναμη στις πρώτες δημοσκοπήσεις του 2008.
Ο τρίτος στόχος του κ. Καραμανλή δεν είναι άλλος από τον κ. Βενιζέλο. Ουσιαστικά τον προκαλεί - και είναι βέβαιο ότι το ίδιο θα πράξει και στο μέλλον - να κάνει και πάλι μια αυτόνομη εμφάνιση υπό τη φόρτιση των τελευταίων εξελίξεων στο ΠΑΣΟΚ, όπου κυριαρχούν τα μέλη της ομάδας του κ. Παπανδρέου. Αν ο κ. Βενιζέλος δεν παρέμβει, ουσιαστικά θα αποδέχεται την "υποταγή" του στην ηγετική ομάδα του κόμματός του, ενώ οι δηλώσεις του περί ρευμάτων θα μείνουν κενές περιεχομένου. Αν όμως κάνει την εμφάνισή του-κάτι που εκτιμάμε ως πιθανότερο-υπογραμμίζει την αυτόνομη παρουσία του στο πολιτικό φάσμα. Παρουσιάζεται η ευκαιρία στον κ. Βενιζέλο να διατυπώσει για μια ακόμη φορά θέσεις και απόψεις του, στο πλαίσιο της διαφοροποίησης που ο ίδιος εισήγαγε σε σχέση με το "όλον ΠΑΣΟΚ", ενώ θα δηλώσει "παρών" στο πολιτικό παίγνιο, όπου η τράπουλα δείχνει να ξαναμοιράζεται και μάλλον δεν θα προτιμήσει να μείνει ο ίδιος χωρίς χαρτιά.

Technorati Tags: ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΣΥΡΙΖΑ, Παπανδρέου, Βενιζέλος, Καραμανλής