Σε προηγούμενο άρθρο μας, καταγράψαμε τα θετικά της διακυβέρνησης Σαμαρά. Και είχαμε επισημάνει πως είτε αυτά επιτεύχθηκαν από τροϊκανή πίεση είτε από αδυναμία ή αβελτηρία της Κυβέρνησης να προστατεύσει αποτελεσματικά τα καλά και συμφέροντα του κρατισμού, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο ικανοποιητικό.
Το κλείσιμο της ΕΡΤ, η ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ και του ΟΠΑΠ, η προληπτική επιστράτευση των εκπαιδευτικών την περίοδο των Πανελληνίων εξετάσεων είναι μερικά.
Και είχαμε επίσης επισημάνει ότι κάπου εδώ ολοκληρώνεται η δυναμική της παρούσας Κυβέρνησης. Δεν έχει κάτι άλλο να προσφέρει και η όποια επιπλέον προσπάθεια μόνο αρνητικά θα προσάγει.
Αρνητικά όχι μόνο στην οικονομία αλλά και στην πολιτική ισχύ της Κυβέρνησης.
Και φτάσαμε στη ΔΕΘ και στην ομιλία του Πρωθυπουργού.
Η πλήρης -μέχρις προσβολής της κοινής νοημοσύνης αλλά και της δυσμενούς κατάστασης της ελληνικής κοινωνίας - και προφανώς εσκεμμένη αγνόηση της πραγματικότητας, αντανακλά ακριβώς την αδυναμία της παρούσας Κυβέρνησης να προχωρήσει. Ό,τι είχε να δώσει το έδωσε.
Βεβαίως το φαινόμενο δεν είναι άγνωστο στη δική μας πολιτική ιστορία. Θα θυμάστε τον Γ. Παπανδρέου ή τον Κ. Καραμανλή όταν οι Κυβερνήσεις τους κατέρρεαν, πόσο σίγουροι εμφανίζονταν για την επιτυχία τους ή για την απήχηση των θέσεών τους, όταν όλα γύρω τους απλά τους έδειχναν την έξοδο...
Για άλλη μια φορά, δυστυχώς, η ειλικρίνεια και η αλήθεια θυσιάζονται στο βωμό της πολιτικής επιβίωσης ή της απόσεισης των ευθυνών.
Ναι, οι κατ' όνομα κι όχι κατ' αντικείμενο ελληνικές αμυντικές "βιομηχανίες" θα έχουν την πορεία που έχει προδιαγράψει η Τρόικα ενώ οι παλληκαρισμοί Σαμαρά αποτελούν "άσφαιρα" ψηφοθηρικά φληναφήματα.
Όχι, κανένα μέρος κανενός εικονικού πλεονάσματος δεν πρόκειται να διανεμηθεί σε διάφορους "μικρο-". Το όποιο λογιστικό πλεόνασμα προκύπτει από μη επαναλαμβανόμενα έσοδα (φορολογικά επί εικονικών ή εικαζομένων εισοδημάτων), σχηματίστηκε περιστασιακά και προφανώς δεν επηρεάζει ούτε κατά κεραία την πορεία του οικονομικού προγράμματος. Πρόσφατες είναι οι -ειλικρινείς σε αυτή την περίπτωση - δηλώσεις του ΥΠΟΙΚ ότι "δεν είναι ώρα για φοροελαφρύνσεις".
Και αυτά δεν αποτελούν παρά μόνο την έναρξη μιας νέας φάσης του περίφημου Μνημονίου, την οποία εγκαινίασαν οι προβλέψεις του Ευρωπαίου Κεντρικού Τραπεζίτη: Νέο Μνημόνιο ισοδυναμεί με νέα μέτρα και νέους όρους.
Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Είμαστε - και δε θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε - στον πρόλογο, στην αρχή μιας πολυετούς πορείας της ελληνικής οικονομίας, κατά την οποία στην πρώτη φάση υπήρξε μια βαθιά υποτίμηση εισοδημάτων με κύριο σκοπό την προσαρμογή περισσότερο της κοινωνίας και λιγότερο της οικονομίας ενώ ακολουθούν τα πραγματικά οικονομικά μέτρα.
Τα μέτρα εκείνα που θα "κάψουν τα καράβια" της επιστροφής στην εποχή της τεχνητής ευμάρειας του ακατάσχετου δανεισμού και των άφρονων προεκλογικών παροχών.
Πρόκειται για μια μακρά και επίπονη διαδικασία, της οποίας τη φύση και τις πρώτες ενδείξεις θα έχουμε προσεχώς.
Το νέο Μνημόνιο που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η Ελληνική κοινωνία μετά τις Γερμανικές εκλογές και την εγκατάσταση της νέας Κυβέρνησης στο Βερολίνο, σε τίποτα δε θα μοιάζει με τα προηγούμενα.
Οι σαρωτικές και κάθετες αλλαγές που θα κληθεί να εφαρμόσει η -όποια- Ελληνική Κυβέρνηση θα σοκάρουν. Αλλά θα είναι χρήσιμες.
Κι αν ο κ. Σαμαράς προκαλεί τον ελληνικό λαό σε μια οικονομικά φαντασίωση, όπου οι Έλληνες πολιτικοί θα επικαλούνται τις γνωστές κουραστικές και επιζήμιες δικαιολογίες περί "κούρασης του λαού", περί "εθνικών λόγων" για να διατηρηθούν εν λειτουργία τα πολυδάπανα κομματικά "μαγαζιά" του Δημοσίου, μόνο κακό κάνει αφού ο ηγέτης οφείλει να προετοιμάζει.
Ο κ. Γεωργιάδης παρότρυνε σήμερα έναν διαμαρτυρόμενο πολίτη να προσέλθει στον "πραγματικό κόσμο". Σοφή συμβουλή αλλά απευθυνόμενη σε λάθος κοινό. Ο πολίτης βιώνει την πραγματικότητα.
Θα ήταν απείρως πιο χρήσιμο αν απευθυνόταν στον Πρωθυπουργό.
"Αδελφέ, έλα στην πραγματικότητα!" Θα ήταν ωφέλιμο για όλους!
