Είναι πλέον πασιφανές ότι διατελούμε σε καιρούς απόλυτης "τηλεοπτικής δημοκρατίας" και "πολιτικού μάρκετινγκ". Με αυτούς τους όρους πρέπει να ερμηνεύουμε το σύνολο των πολιτικών γεγονότων, αν επιθυμούμε να διαθέτουμε ρεαλιστικές εκτιμήσεις και απόψεις σχετικά με τα δημόσια δρώμενα.
Αναμφίβολα τα συνέδρια των δύο μεγάλων κομμάτων αποτέλεσαν επιτομή της επικοινωνιακής πολιτικής και ταυτόχρονα αποθέωση της δυναμικής της κυρίαρχης τηλεοπτικής εικόνας. Σκηνοθεσία, μοντάζ, ήχος, φωτισμός, εύληπτη συνθηματολογία, σημειολογικές αναφορές, μη λεκτική επικοινωνία (ελπίζω να παρακολουθήσατε το low five του Πρωθυπουργού, για παράδειγμα), όλα προσαρμοσμένα στις απαιτήσεις των εγχειριδίων της πολιτικής επικοινωνίας.
Από την πλευρά λοιπόν της ΝΔ καταγράψαμε την, αναμενόμενη για εμάς και για εσάς που μας διαβάζετε, ταχεία επιστροφή στον κώδικα επικοινωνίας και στη διαχείριση του "μεσαίου χώρου", μετά την αιφνιδιαστική "προειδοποιητική βολή" του κ. Καραμανλή προς στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και στενό συνεργάτη του κ. Παπανδρέου. Μηνύματα ενωτικά και ήπια, μηνύματα μεταρρυθμιστικά, δοσμένα με το "μοντερνο-λαϊκό" ύφος που έχουν επεξεργασθεί τα επιτελεία της Ρηγίλλης. Προσαρμοσμένη στα μέτρα των καιρών, κατά την άποψή μας, επικοινωνιακή τακτική που υπό τις άλλες παραμέτρους σταθερές, οδηγεί σε νίκη-μικρότερη ή μεγαλύτερη- της ΝΔ. Κατά τα λοιπά, το συνέδριο της ΝΔ ήταν όσο άνευρο και άτονο όσο απαιτούν οι, δια των δημοσκοπήσεων δηλωθείσες, κυρίαρχες τάσεις του εκλογικού σώματος.
Σχετικά με το χρόνο προκήρυξης των εκλογών, έχουμε αναλύσει το ζήτημα σε προηγούμενα άρθρα ενδελεχώς και στην παρούσα φάση δεν υπάρχει, και δεν υπήρξε από πλευράς Πρωθυπουργού, τίποτε νεότερο. Η μοναδική λογική επιλογή με τα τρέχοντα στοιχεία δεν είναι παρά εκλογές το 2008. Ο προϋπολογισμός αναμένεται να "αντέξει" στις πιέσεις των κοινωνικών ομάδων που κατά παράδοση εντείνουν τις προσπάθειές για παροχές προς αυτές το Φθινόπωρο, η μακρά προεκλογική περίοδος εξουθενώνει τους αντιπάλους, το τοπίο εν ολίγοις δεν έχει αλλάξει, αντίθετα φαίνεται μάλλον ευοίωνο για το κυβερνών κόμμα. Ωστόσο, τα προβεβλημένα στελέχη του κόμματος, έστω και τελείως ανεπαίσθητα, έστειλαν το μήνυμα πως μια ενδεχόμενη ήττα θα σημάνει την ώρα για εσωκομματικές ανακατατάξεις.
Αντίθετα, τα κόμματα της αντιπολίτευσης εμφανίζονται να ακολουθούν μια μάλλον αναχρονιστική επικοινωνιακή τακτική. Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΝ, αλλά και σε κάποιο βαθμό και το ΚΚΕ, απευθύνονται στην κοινωνία με εικόνες και όρους που έρχονται από το '89, χωρίς αυτό να δικαιολογείται επαρκώς τουλάχιστον από τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων που δημοσιεύονται. Η λανθασμένη αυτή επιλογή και μάλιστα σε συλλογικό(!) επίπεδο, αν δεν μεταβληθεί στο άμεσο μέλλον είναι πιθανό να επαναφέρει σενάρια συγκρότησης της επόμενης Βουλής με τρία κόμματα αντί για πέντε, ευνοώντας έτσι τα μέγιστα το κυβερνών κόμμα.
Το ΠΑΣΟΚ, μετά την μονοθεματική αντιπολιτευτική τακτική του στο θέμα των ομολόγων, συνεχίζει να αδρανεί σχετικά με την προβολή του προγραμματικού του πακέτου. (Η αδράνεια είναι χαρακτηριστικό του ΠΑΣΟΚ τελευταία). Πιθανόν ελπίζει σε μια διογκούμενη αντίδραση κοινωνικών ομάδων, από το Σεπτέμβρη και μετά, όπως οι συμβασιούχοι, οι τρίτεκνοι κλπ, ώστε να εκδηλώσει σε εκείνο το χρονικό σημείο "προγραμματική" αντιπολίτευση και εφόσον έχει πείσει για την αδυναμία της ΝΔ να χειριστεί τέτοια ζητήματα. Επιπλέον, θεωρεί ως δεδομένο ότι σε εκείνο περίπου το χρόνο θα οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές, υπό το βάρος και άλλων "παραδοσιακών" αντικυβερνητικών κινήσεων προερχόμενων από το χώρο της εκπαίδευσης, της υγείας κ.ά. Πολλά τα δεδομένα που πρέπει να επαληθευτούν για να επιτύχει αυτή η γραμμή σκέψης, οπότε ανάλογο και το ρίσκο για τον κ. Παπανδρέου. Ίσως να αποτελεί και την μοναδική δυνατότητά του, εφόσον αν το κόμμα του αποσυσπειρωθεί έστω και για λίγο, οι εσωκομματικές έριδες θα αναδυθούν με σφοδρότητα, οπότε και η "προεκλογική γυμναστική" είναι το μόνο αντίδοτο.
Αναμφίβολα τα συνέδρια των δύο μεγάλων κομμάτων αποτέλεσαν επιτομή της επικοινωνιακής πολιτικής και ταυτόχρονα αποθέωση της δυναμικής της κυρίαρχης τηλεοπτικής εικόνας. Σκηνοθεσία, μοντάζ, ήχος, φωτισμός, εύληπτη συνθηματολογία, σημειολογικές αναφορές, μη λεκτική επικοινωνία (ελπίζω να παρακολουθήσατε το low five του Πρωθυπουργού, για παράδειγμα), όλα προσαρμοσμένα στις απαιτήσεις των εγχειριδίων της πολιτικής επικοινωνίας.
Από την πλευρά λοιπόν της ΝΔ καταγράψαμε την, αναμενόμενη για εμάς και για εσάς που μας διαβάζετε, ταχεία επιστροφή στον κώδικα επικοινωνίας και στη διαχείριση του "μεσαίου χώρου", μετά την αιφνιδιαστική "προειδοποιητική βολή" του κ. Καραμανλή προς στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και στενό συνεργάτη του κ. Παπανδρέου. Μηνύματα ενωτικά και ήπια, μηνύματα μεταρρυθμιστικά, δοσμένα με το "μοντερνο-λαϊκό" ύφος που έχουν επεξεργασθεί τα επιτελεία της Ρηγίλλης. Προσαρμοσμένη στα μέτρα των καιρών, κατά την άποψή μας, επικοινωνιακή τακτική που υπό τις άλλες παραμέτρους σταθερές, οδηγεί σε νίκη-μικρότερη ή μεγαλύτερη- της ΝΔ. Κατά τα λοιπά, το συνέδριο της ΝΔ ήταν όσο άνευρο και άτονο όσο απαιτούν οι, δια των δημοσκοπήσεων δηλωθείσες, κυρίαρχες τάσεις του εκλογικού σώματος.
Σχετικά με το χρόνο προκήρυξης των εκλογών, έχουμε αναλύσει το ζήτημα σε προηγούμενα άρθρα ενδελεχώς και στην παρούσα φάση δεν υπάρχει, και δεν υπήρξε από πλευράς Πρωθυπουργού, τίποτε νεότερο. Η μοναδική λογική επιλογή με τα τρέχοντα στοιχεία δεν είναι παρά εκλογές το 2008. Ο προϋπολογισμός αναμένεται να "αντέξει" στις πιέσεις των κοινωνικών ομάδων που κατά παράδοση εντείνουν τις προσπάθειές για παροχές προς αυτές το Φθινόπωρο, η μακρά προεκλογική περίοδος εξουθενώνει τους αντιπάλους, το τοπίο εν ολίγοις δεν έχει αλλάξει, αντίθετα φαίνεται μάλλον ευοίωνο για το κυβερνών κόμμα. Ωστόσο, τα προβεβλημένα στελέχη του κόμματος, έστω και τελείως ανεπαίσθητα, έστειλαν το μήνυμα πως μια ενδεχόμενη ήττα θα σημάνει την ώρα για εσωκομματικές ανακατατάξεις.
Αντίθετα, τα κόμματα της αντιπολίτευσης εμφανίζονται να ακολουθούν μια μάλλον αναχρονιστική επικοινωνιακή τακτική. Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΝ, αλλά και σε κάποιο βαθμό και το ΚΚΕ, απευθύνονται στην κοινωνία με εικόνες και όρους που έρχονται από το '89, χωρίς αυτό να δικαιολογείται επαρκώς τουλάχιστον από τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων που δημοσιεύονται. Η λανθασμένη αυτή επιλογή και μάλιστα σε συλλογικό(!) επίπεδο, αν δεν μεταβληθεί στο άμεσο μέλλον είναι πιθανό να επαναφέρει σενάρια συγκρότησης της επόμενης Βουλής με τρία κόμματα αντί για πέντε, ευνοώντας έτσι τα μέγιστα το κυβερνών κόμμα.
Το ΠΑΣΟΚ, μετά την μονοθεματική αντιπολιτευτική τακτική του στο θέμα των ομολόγων, συνεχίζει να αδρανεί σχετικά με την προβολή του προγραμματικού του πακέτου. (Η αδράνεια είναι χαρακτηριστικό του ΠΑΣΟΚ τελευταία). Πιθανόν ελπίζει σε μια διογκούμενη αντίδραση κοινωνικών ομάδων, από το Σεπτέμβρη και μετά, όπως οι συμβασιούχοι, οι τρίτεκνοι κλπ, ώστε να εκδηλώσει σε εκείνο το χρονικό σημείο "προγραμματική" αντιπολίτευση και εφόσον έχει πείσει για την αδυναμία της ΝΔ να χειριστεί τέτοια ζητήματα. Επιπλέον, θεωρεί ως δεδομένο ότι σε εκείνο περίπου το χρόνο θα οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές, υπό το βάρος και άλλων "παραδοσιακών" αντικυβερνητικών κινήσεων προερχόμενων από το χώρο της εκπαίδευσης, της υγείας κ.ά. Πολλά τα δεδομένα που πρέπει να επαληθευτούν για να επιτύχει αυτή η γραμμή σκέψης, οπότε ανάλογο και το ρίσκο για τον κ. Παπανδρέου. Ίσως να αποτελεί και την μοναδική δυνατότητά του, εφόσον αν το κόμμα του αποσυσπειρωθεί έστω και για λίγο, οι εσωκομματικές έριδες θα αναδυθούν με σφοδρότητα, οπότε και η "προεκλογική γυμναστική" είναι το μόνο αντίδοτο.
Technorati Tags: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, αντιπολίτευση, συνέδριο, Πρωθυπουργός, ΣΥΝ, ΚΚΕ
Powered by ScribeFire.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου