-Διαπραγματεύτηκαν με ψέμματα (κάθε εβδομάδα η συμφωνία ήταν κοντά), με ανοησίες τύπου "καλωδιωμένοι τουρίστες", τύπωμα ανύπαρκτων ευρώ, πληρωμές με "αέρα", αγνοώντας κάθε ευρωπαϊκή, διεθνή αλλά και κοινή πρακτική, εκπροσωπώντας όμως τη χώρα και προκαλώντας διεθνή απομόνωση.
-Γέμισαν την πολιτική ζωή με ανθρώπους άσχετους με την οικονομία, με την καθημερινότητα και εν πολλοίς με την πραγματικότητα. Με ανθρώπους αγενείς, σχεδόν παρανοϊκού, γεμάτους ιδεοληψίες και κομπλεξ.
-Δηλητηρίασαν την άποψη του μέσου πολίτη με δις από Ρωσία για κέρδη επί αγωγών που δεν υπάρχουν καν, με βοήθεια από Κίνα, με φαντασιακούς "εναλλακτικούς δρόμους".
-Προκάλεσαν με την απίθανη ασχετοσύνη και ιδεοληψία τους το κλείσιμο των τραπεζών, την ταλαιπωρία, την αγανάκτηση και την ανασφάλεια των πολιτών και κυρίως των ομάδων εκείνων που υποτίθεται ότι έπρεπε να προστατέψουν ιδιαίτερα: Ο πλούσιος έχει τα λεφτάκια του έξω. Εκείνος που περιμένει άδικα στην ουρά του ΑΤΜ είναι ο φτωχός. Κι αδιαφόρησαν προκλητικά.Και τέλος:
Προκειμένου είτε να διασωθούν την ύστατη στιγμή επειδή τα έκαναν θάλασσα είτε επειδή όντως είχαν σκοπό να οδηγήσουν τη χώρα στη δραχμή, επέβαλλαν ένα πρωτοφανές δημοψήφισμα της "στιγμής". Ένα δημοψήφισμα πέντε μόλις ημερών διάρκειας περιόδου διαλόγου που δεν υπάρχει ούτε για εκλογή δεκαπενταμελούς Λυκείου.
Τόσος σεβασμός στη Δημοκρατία!
Κι όσο για τη θέση μας στην Ευρώπη;
Εκείνοι που επαίρονται ότι δεν δίνουν σημασία στα κεφάλαια αλλά στον πολίτη, αδιαφορούν ας πούμε για τις συνέπειες μιας επόμενης ημέρας με την Ελλάδα έξω από την Ευρωζώνη και τη διχοτομημένη Κύπρο εντός, με μια Τουρκία να καραδοκεί.
Όλα σε ένα δημοψήφισμα, γεμάτο με ακατανόητες, ασύντακτες και ανυπόγραφες σαχλαμάρες.
Κι όλα αυτά μόνο σε λίγους μήνες Αριστερής διακυβέρνησης, για πρώτη φορά.
Θέλουν να αποφύγουν τα επίχειρα των δικών τους επιλογών και προσδοκούν ενδόμυχα σε ένα ΝΑΙ ώστε να παραιτηθεί η Κυβέρνηση, ρίχνοντας το φταίξιμο σε μυστήρια ξένα κέντρα? Θέλουν να αποσπάσουν ένα ΟΧΙ, ώστε να οδηγήσουν τη χώρα εκτός Ευρωζώνης με δραματικές συνέπειες?
Ας πάρουν λοιπόν το χειρότερο εφιάλτη τους: ένα ΟΧΙ.
-Να τελειώνουμε μια για πάντα με την Αριστερά στην Ελλάδα. Ας διαχειριστεί τους ανθρώπους που περιμένουν στα ΑΤΜ σήμερα και στις ουρές για δελτίο τροφίμων αύριο.
-Να τελειώνουμε μια για πάντα με τους διαφημιστές - κατ' επάγγελμα ή από συνήθεια- των σοβιετικών ιδανικών
-Να ζήσουμε μέχρι το μεδούλι τι σημαίνει κρατισμός, κλειστά σύνορα για προστασία εθνικού νομίσματος και χαρακτηρισμό των "εχθρών του καθεστώτος και του λαού"
-Να ξαναζήσουμε τις εποχές της μαύρης αγοράς, της τοκογλυφίας για την εκμετάλλευση ανθρώπων που θα πεθαίνουν για 1,000 ευρώ μετρητά και θα τα πληρώνουν διπλά και τρίδιπλα.
Έφτασε η ώρα λοιπόν.
-Γέμισαν την πολιτική ζωή με ανθρώπους άσχετους με την οικονομία, με την καθημερινότητα και εν πολλοίς με την πραγματικότητα. Με ανθρώπους αγενείς, σχεδόν παρανοϊκού, γεμάτους ιδεοληψίες και κομπλεξ.
-Δηλητηρίασαν την άποψη του μέσου πολίτη με δις από Ρωσία για κέρδη επί αγωγών που δεν υπάρχουν καν, με βοήθεια από Κίνα, με φαντασιακούς "εναλλακτικούς δρόμους".
-Προκάλεσαν με την απίθανη ασχετοσύνη και ιδεοληψία τους το κλείσιμο των τραπεζών, την ταλαιπωρία, την αγανάκτηση και την ανασφάλεια των πολιτών και κυρίως των ομάδων εκείνων που υποτίθεται ότι έπρεπε να προστατέψουν ιδιαίτερα: Ο πλούσιος έχει τα λεφτάκια του έξω. Εκείνος που περιμένει άδικα στην ουρά του ΑΤΜ είναι ο φτωχός. Κι αδιαφόρησαν προκλητικά.Και τέλος:
Προκειμένου είτε να διασωθούν την ύστατη στιγμή επειδή τα έκαναν θάλασσα είτε επειδή όντως είχαν σκοπό να οδηγήσουν τη χώρα στη δραχμή, επέβαλλαν ένα πρωτοφανές δημοψήφισμα της "στιγμής". Ένα δημοψήφισμα πέντε μόλις ημερών διάρκειας περιόδου διαλόγου που δεν υπάρχει ούτε για εκλογή δεκαπενταμελούς Λυκείου.
Τόσος σεβασμός στη Δημοκρατία!
Κι όσο για τη θέση μας στην Ευρώπη;
Εκείνοι που επαίρονται ότι δεν δίνουν σημασία στα κεφάλαια αλλά στον πολίτη, αδιαφορούν ας πούμε για τις συνέπειες μιας επόμενης ημέρας με την Ελλάδα έξω από την Ευρωζώνη και τη διχοτομημένη Κύπρο εντός, με μια Τουρκία να καραδοκεί.
Όλα σε ένα δημοψήφισμα, γεμάτο με ακατανόητες, ασύντακτες και ανυπόγραφες σαχλαμάρες.
Κι όλα αυτά μόνο σε λίγους μήνες Αριστερής διακυβέρνησης, για πρώτη φορά.
Θέλουν να αποφύγουν τα επίχειρα των δικών τους επιλογών και προσδοκούν ενδόμυχα σε ένα ΝΑΙ ώστε να παραιτηθεί η Κυβέρνηση, ρίχνοντας το φταίξιμο σε μυστήρια ξένα κέντρα? Θέλουν να αποσπάσουν ένα ΟΧΙ, ώστε να οδηγήσουν τη χώρα εκτός Ευρωζώνης με δραματικές συνέπειες?
Ας πάρουν λοιπόν το χειρότερο εφιάλτη τους: ένα ΟΧΙ.
-Να τελειώνουμε μια για πάντα με την Αριστερά στην Ελλάδα. Ας διαχειριστεί τους ανθρώπους που περιμένουν στα ΑΤΜ σήμερα και στις ουρές για δελτίο τροφίμων αύριο.
-Να τελειώνουμε μια για πάντα με τους διαφημιστές - κατ' επάγγελμα ή από συνήθεια- των σοβιετικών ιδανικών
-Να ζήσουμε μέχρι το μεδούλι τι σημαίνει κρατισμός, κλειστά σύνορα για προστασία εθνικού νομίσματος και χαρακτηρισμό των "εχθρών του καθεστώτος και του λαού"
-Να ξαναζήσουμε τις εποχές της μαύρης αγοράς, της τοκογλυφίας για την εκμετάλλευση ανθρώπων που θα πεθαίνουν για 1,000 ευρώ μετρητά και θα τα πληρώνουν διπλά και τρίδιπλα.
Έφτασε η ώρα λοιπόν.
ΟΧΙ! για να πιεί η Αριστερά ΟΛΟ το πικρό ποτήρι και να ζήσει την κόλαση που της αξίζει.
ΥΓ: Και ας μην πάρουν πίσω το δημοψήφισμα...γιατί δεν θα ήταν καθόλου πρέπον για την Αριστερά να ματαιώσει μια δημοκρατική διαδικασία...
