28 Οκτ 2008

Οι ... "Μικροί" της Ελληνικής Πολιτικής Σκηνής

              Σε εκλογική δύναμη βεβαίως. Ποια η ανάλυσή μας για την πορεία των μικρότερων κομμάτων, την τρέχουσα περίοδο;
Ας τα δούμε ένα-ένα:

ΚΚΕ

              Γενικά, όπως θα έχετε παρατηρήσει, δεν αναφερόμαστε συχνά στο κόμμα της παραδοσιακής Αριστεράς. Πολιτικά αποτελεί ενδιαφέρουσα περίπτωση - εξάλλου είναι το μοναδικό ελληνικό κόμμα προσηλωμένο σε άκαμπτες ιδεολογικές αρχές - όμως επικοινωνιακά δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον. Το ΚΚΕ κρατά "δεσμευμένες" σταθερές εκλογικές δυνάμεις (μην παρεξηγήσετε τον όρο) εφόσον δεν διήλθε μεταβολών σε κανένα δομικό του στοιχείο. Πιθανή αλλαγή της Γ.Γ.  κ. Παπαρήγα καθώς και η διαχείρηση από μέρους του της χρηματοπιστωτικής κρίσης, όταν αυτή περάσει στην πραγματική οικονομία ίσως είναι τα γεγονότα που θα καθορίσουν την εκλογική του εξέλιξη, χωρίς  παρ' όλα αυτά να αναμένονται θεαματικές μεταβολές.

ΣΥΡΙΖΑ
            
              Έχουμε αναφερθεί και πάλι στην ιδιόμορφη επιλογή να διαχωρίσει τη θέση του Προέδρου από εκείνη του αρχηγού της κοινοβουλευτικής ομάδας. Εκ των πραγμάτων η διαφορετικότητα αποτελεί μεν ευελιξία, δεν παύει όμως να θολώνει το μήνυμα προς το εκλογικό σώμα. Κόμμα εξουσίας ή κόμμα διαμαρτυρίας; Όταν δηλώνει κάτι ο κ. Τσίπρας, συμφωνεί ο κ. Αλαβάνος; Αυθόρμητα οι συνειρμοί παράγουν ερωτήματα και με τη σειρά τους αυτά αποδυναμώνουν την ένταση της εικόνας του κόμματος. Συνδυάζονται ή αποκλίνουν; Τα υπόλοιπα στελέχη πως ανταποκρίνονται; Το αιωρούμενο ερώτημα της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ απαιτεί μεν το κατάλληλο timing αλλά οι εκλογές δεν αναβάλλονται για την αιωνιότητα. Ερωτηματικά που όσο δεν απαντώνται συγκεντρώνουν τη συμπάθεια πιστών οπαδών ή ευκαιριακών φίλων; Αναμένεται αντίστοιχα ταλάντωση των εκλογικών ποσοστών με καθοδική τάση, τόσο επιταχυνόμενη όσο θα διευρύνεται η εκ δεξιών πόλωση, θα εντείνεται η οικονομική κρίση και θα διατηρείται η "διπλή προσωπικότητα" του Συνασπισμού.

ΛΑΟΣ
            
              Ήδη αφιερώσαμε ένα ολόκληρο άρθρο μας στην πορεία καθώς και στην αναμενόμενη κατάληξη του ΛΑΟΣ, την πορεία του οποίου πασχίζει να διορθώσει ο χαρισματικός -επικοινωνιακά πάντοτε - αρχηγός του. Ενδιαφέρον πείραμα, χωρίς προοπτικές. Δημοσκοπικά έχει φθάσει στα όριά του και αναμένεται η κάθοδος.

Υ.Γ. Δεν μας απασχόλησε η παραίτηση του Υπουργού Επικρατείας, ως ήδη προεξοφληθείσα σε επικοινωνιακό επίπεδο από το εκλογικό σώμα. Η όποια ζημία ή κέρδος των κομμάτων ήδη αποτυπώθηκε μετά τη ΔΕΘ στις μετρήσεις. Στο επόμενο άρθρο θα επιχειρήσουμε μια συνολική πρόβλεψη επί των αποτελεσμάτων που έρχονται, μετά το "πακέτο" εξελίξεων που διατρέξαμε πρόσφατα.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Και πάλι απ' ότι βλέπω μερικά ενδιαφέροντα σχόλια, ωστόσο αόριστη και κάπως μονοδιάστατη η ανάλυση για τον ΣΥΡΙΖΑ. Για να είμαστε ακριβείς δεν αποτελεί καν ανάλυση το σύντομο αυτό κομμάτι, αλλά διατύπωση ερωτημάτων.

Σχετικά με αυτά τα ερωτήματα, πρώτον, αν κάνουμε μία προσεκτική ανάγνωση των ομιλιών και συνεντεύξεων των Τσίπρα και Αλαβάνου αυτό που θα διαπιστώσουμε είναι ότι υπάρχει μία συμφωνία στο 90% των θεμάτων! Αλλά κι εκεί ακόμα που δεν υπάρχει συμφωνία, δεν υπάρχει ποτέ σύγκρουση απόψεων. Οπότε ας αφήσουμε αυτό το ερώτημα στην άκρη, μιας και οι απόψεις Τσίπρα και Αλαβάνου μάλλον συγκλίνουν και συνδυάζονται, παρά αποκλίνουν.

Σχετικά με τη λειτουργία του πολιτικού διδύμου και την αποδυνάμωση της "έντασης της εικόνας του κόμματος", όπως λες, μήπως θα έπρεπε να σκεφτείς, αλλά και να θέσεις υπό διερεύνηση τις θετικές επιπτώσεις που ενδεχομένως είχε η παρουσία του διδύμου σε Βουλή (Αλαβάνος) και ΜΜΕ (κυρίως Τσίπρας)και το ρόλο που έπαιξε στη δημοσκοπική γιγάντωση του ΣΥΡΙΖΑ; Νομίζω μία τέτοια οπτική αποτελεί μια ασφαλέστερη οδό θεώρησης των πραγμάτων.

Το μόνο στο οποίο θα συμφωνήσω λοιπόν μαζί σου είναι στο ότι σίγουρα δε μπορούμε ακόμα να γνωρίζουμε κατά πόσο αυτοί που δίνουν τα εντυπωσιακά ποσοστά στον ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις εδώ και ένα χρόνο περίπου αποτελούν πιστούς οπαδούς ή ευκαιριακούς φίλους. Κατά τη γνώμη μου το ζητούμενο για τον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι η απόδοση ταυτότητας στα πολιτικά υποκείμενα που απευθύνεται. Κάτι το οποίο προσπαθεί να κάνει, ιδιαίτερα στο λόγο που απευθύνει προς τη νεολαία, αλλά μέσα στο σημερινό κλίμα κρίσης, ανασφάλειας και λοιπών αστάθμητων παραγόντων η προσπάθεια αυτή είναι δύσκολο να προβλεφθεί πότε και εάν τελικά θα καρποφορήσει.

Αυτά προς το παρόν.

Υ.Γ. Ακόμα περιμένω απάντηση σε σχόλιο που σου έχω αφήσει σε παλιότερη ανάρτησή σου για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα...

Γιώργος.