14 Νοε 2012

Ελληνο-Αγγλικοί Διάλογοι εν μέσω Κρίσης!


Η Ελληνική κοινωνία είναι ιδιόμορφη.
Όπως και κάθε κοινωνία θα μου πεις, αλλά η δική μας ιδιομορφία έχει έντονο το στοιχείο του ανορθολογισμού.
Όχι όμως οποιουδήποτε ανορθολογισμού: της κατηγορίας εκείνης που θέλει τα οικονομικά μας να ρυθμίζονται από κάποια "αόρατη" δύναμη που για κάποιο απροσδιόριστο λόγο είναι υποχρεωμένη να μας στέλνει διαρκώς λεφτά.
Ο προσεκτικός παρατηρητής μπορεί να διακρίνει παντού αυτόν τον ανορθολογισμό.
Προφανώς στο Ελληνικό Δημόσιο, αναμφισβήτητα στους πάμπολλους συνταξιούχους, αλλά και στον ελληνικής εκδοχής ιδιωτικό τομέα!
Κάποιοι διάλογοι λοιπόν, άκρως ενδεικτικοί αυτού του φαινομένου, συλλέχθηκαν μέσα στην κρίση από γνωστούς και φίλους:

Ο Περιπτεράς:
Περίπτερο σε περίοπτη  θέση κάπου στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης. Μήνας Μάιος του 2012.
Σταματά ο φίλος με τα παιδάκια του μέσα στο αμάξι μπροστά στο προνομιούχο περίπτερο.
-Δυο χυμούς και την εφημερίδα
Δίνει 20άρικο.
-Ψιλά δεν έχεις;
-Όχι.
-Ούτε κι εγώ.
-Μα περίπτερο στη Βουλιαγμένης και δεν έχεις ψιλά;
-Όχι.
-Τότε δεν θα τα πάρω.
-Καλώς. Αντίο.

Το Βιβλιοπωλείο:
Σεπτέμβρης του 2012, το υπέροχο Κράτος σε μια έξαρση ισοπολιτείας - αν δεν το ήξερες- εξαναγκάζει τους κατά τα άλλα φορολογούμενους πολίτες που επέλεξαν το ιδιωτικό σχολείο, να αγοράζουν οι ίδιοι τα "δωρεάν" βιβλία του Οργανισμού των Σχολικών Βιβλίων, μάλλον για να τους τιμωρήσει που τόλμησαν να αρνηθούν την δημόσια παιδεία(!).
Η σκηνή σε γνωστή αλυσίδα καταστημάτων σχολικών και παιχνιδιών.
-Θα ήθελα αυτά τα βιβλία.
-Δεν τα έχουμε.
-Μπορούμε να τα παραγγείλουμε;
-Όχι!
-Γιατί;
-Δεν κάνουμε παραγγελίες.
-Μα γιατί;
-Δεν κάνουμε.
-Τότε δε θα ψωνίσω και τα υπόλοιπα είδη από εσάς.
-Αντίο σας.

Ο Σιδεράς:
Οκτώβρης του 2012.Μετά από διάρρηξη σε σπίτι φίλου, προσπάθησε ο άνθρωπος να βάλει ένα σίδερο στη βεράντα του. Του σύστησαν έναν σιδερά.
-Καλημέρα σας
-Καλημέρα.
Του εξηγεί τι έγινε και πως περίπου θέλει το σίδερο.
-Άκου, θα μετρήσεις πως το θέλεις και εγώ κάποια στιγμή θα έρθω να στο περάσω.
-Τι; Δε θα έρθετε από εδώ;
-Πριν; Γιατί; Μέτρα εσύ κι άμα μπορώ να στο φτιάξω θα στο φτιάξω.
-Μα δε θα δείτε τη βεράντα;
-Δε χρειάζεται! Έτσι κι αλλιώς ό,τι και να σου βάλω ρε φιλαράκι τα κόβουν όλα!

Ο Χοντρέμπορος:
Πριν λίγες ημέρες. Φίλος από Αγγλία θέλει να ανοίξει μια τυπογραφική επιχείρηση στην Ελλάδα. Τηλέφωνο σε εισαγωγέα εκτυπωτικών μηχανημάτων (οφσετ, μεταξοτυπίες κλπ)
-Καλημέρα σας.
-Καλημέρα.
-Ενδιαφέρομαι να ενημερωθώ για κάποια εκτυπωτικά μηχανήματά σας.
-Για ποια ακριβώς;
-Δεν ξέρω, ίσως θα μπορούσατε να μου πείτε τι δυνατότητες υπάρχουν και...
-Όχι. Πες μου τι ακριβώς θες.
-Θα μπορούσατε να με βοηθήσετε να...
-Κοίταξε, αν δεν ξέρεις τι θέλεις δεν μπορώ να σε βοηθήσω.
-Καλά...αντίο σας!
-Γεια σου!
Θα προσέξατε το πληθυντικός-ενικός, εκτός των άλλων!

Παράλληλες ιστορίες σε άλλες χώρες:
(οι διάλογοι στην ελληνική, για διευκόλυνση του αναγνώστη)
Αμερική.
Φίλος - Έλληνας - βρέθηκε σε γνωστή αλυσίδα ηλεκτρονικών συσκευών.
-Καλημέρα, θα ήθελα αυτό το ηλεκτρονικό σκάκι που βρήκα στο ίντερνετ.
-Καλημέρα σας, δυστυχώς κύριε δεν το έχουμε αυτή τη στιγμή. Μπορείτε να το παραγγείλετε και να σας το στείλουμε σπίτι σας ή να πάτε ...μισό λεπτό...(αναζητά στον υπολογιστή του) στο κατάστημα "τάδε" (ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΛΥΣΙΔΑΣ!) που βρίσκεται δυο τετράγωνα από εδώ να το προμηθευτείτε.
-Μα...συνεργάζεστε;
-Όχι.
-Και με στέλνετε σ' αυτή την αλυσίδα;
-Γιατί όχι; Χαρά μας να σας εξυπηρετήσουμε!


Διαδίκτυο.
Φίλος παραγγέλνει από γνωστή διαδικτυακή εταιρεία μια σειρά βιβλίων.
Μετά από αρκετό διάστημα δεν είχε λάβει τα βιβλία του και διαμαρτύρεται με ηλεκτρονικό μήνυμα για την καθυστέρηση.
Η εταιρεία χωρίς δεύτερη κουβέντα του στέλνει με δικά της έξοδα και με ταχεία αποστολή τα βιβλία του ζητώντας συγγνώμη και δίνοντάς του ένα εκπτωτικό κουπόνι για την επόμενη παραγγελία του.
Αποδεικνύεται ότι το αρχικό πακέτο είχε "χαθεί" κάπου στα ΕΛΤΑ και τελικώς βρέθηκε με δύο όμοια πακέτα βιβλίων.
Ταπεινά, ζητά μια διεύθυνση να επιστρέψει το ένα πακέτο στην εταιρεία. Η απάντηση:
"παρακαλούμε να κρατήσετε τα βιβλία σας, και αν πράγματι δεν τα χρειάζεστε σας συνιστούμε να τα κάνετε δωρεά σε μια σχολική βιβλιοθήκη ή σε άλλο παρόμοιο ίδρυμα".

Μεγάλη - μα ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ - εταιρεία γραφικών τεχνών του εξωτερικού.
Αφού λοιπόν είδε κι απόειδε ο φίλος της ιστορίας με το τυπογραφείο, έστειλε ένα μήνυμα σε έναν "πολυεθνικό κολοσσό", ζητώντας πληροφορίες για τα μηχανήματά τους και τις δυνατότητές τους.
Σε λίγες ημέρες ήρθε στο σπίτι του ένα πακέτο με εκατοντάδες φυλλάδια, πληροφορίες, τεχνικά εγχειρίδια και μια καρτούλα με τα στοιχεία ενός αντιπροσώπου που θα μπορούσε να κλείσει ραντεβού στο χώρο του.


Είναι ο οικονομικός ανορθολογισμός ένα αναπαραγόμενο σύστημα; Πράγματι πάσχει η κοινωνία μας από το σύνδρομο της "δημοσιο-υπαλληλικής αδιαφορίας" και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που να διαβρώνει ακόμη και τα θεωρητικά άσχετα με το Δημόσιο και τις πρακτικές του επαγγέλματα;
Μάλλον ναι!

4 Νοε 2012

Η Μεγάλη Τετάρτη της Νέας Ελλάδας!


Η τελευταία προσπάθεια του ελληνικού πολιτικού και κοινωνικού κατεστημένου να διατηρήσει τη χώρα στην κατάψυξη του "σοβιετικού χειμώνα" -όπου για πολλά χρόνια οι πελατειακές κρατικοδίαιτες συναλλαγές πολιτών, πολιτικών και επαγγελματιών (διάβαζε: κλειστών όσο τα καταστήματα τις Κυριακές!) απομυζούσαν τον πλούτο, τις επιδοτήσεις, το εισόδημα - καταρρέει.

Η πολυδιαφημισμένη "συγκυβέρνηση" όπου δεν ήταν τίποτα άλλο από μια "συμμαχία" των προθύμων του πελατειακού κράτους, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν μπόρεσε να αντισταθεί μπροστά στην πραγματικότητα, δεν μπόρεσε να υπερασπισθεί όσα ανερυθρίαστα συνυπέγραψαν οι "τρεις σωματοφύλακες της δημοσιοϋπαλληλικής μονιμότητας" σε εκείνο το άνευ νοήματος πλέον πόνημα: "Διακήρυξη της Κυβέρνησης" που προέβλεπε την πρόθεσή της να "αναθεωρήσει όρους της Δανειακής Σύμβασης".

Όλα αυτά κατέρρευσαν παταγωδώς.

Στην πραγματικότητα, δεν είναι μια Κυβέρνηση που αποτυγχάνει.
Πρόκειται για μια νοοτροπία, για μια στάση ζωής, που σβήνει.

Η ελεγχόμενη και μακρά δανειοδότηση και εξάρτηση του Ελληνικού Δημοσίου, σε στενή εξάρτηση με τον έλεγχο του τραπεζικού συστήματος, συναντά ευρύτερες αντιδράσεις εξαιτίας του γεγονότος ότι άπαντες οι μέχρι τώρα μετέχοντες στο "πάρτυ" της συναλλαγής γνωρίζουν ότι πλέον λεφτά για το κράτος δεν υπάρχουν!

Η χώρα "κλειδώνει" στην ευρωπαϊκή προοπτική, όποια κι αν είναι αυτή αλλά δεν αφήνεται να πορευτεί μόνη και άμοιρη.

Κανείς δεν γνωρίζει αν όντως το ευρώ και η Ευρωζώνη θα υπάρχουν και μετά από δέκα ή είκοσι χρόνια.

Εντούτοις, η συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή πορεία παραμένει ενεργή. Η χώρα παραμένει κομμάτι της Ευρωπαϊκής αναζήτησης και δεν αποσύρεται στην χαώδη και απρόβλεπτη τριτοκοσμική αναζήτηση που προσπάθησαν να της επιβάλλουν και εγχώριοι σωτήρες.

Ακόμη κι αν οι μετέπειτα εξελίξεις θέλουν το ΣΥΡΙΖΑ, τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ή το Κόμμα Ελλήνων Ουφολόγων να αναλάβει την εξουσία, αυτή η προοπτική περιορίζεται, καθορίζεται και προβάλλεται μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο λειτουργίας.

Πιο σημαντικό είναι το γεγονός της αποστράγγισης και ουσιαστικά διακοπής της ροής κεφαλαίων και ισχύος προς συνδικαλιστικά και άλλα κομματικά παράκεντρα εξουσίας, είτε μέσω της εξ' ανάγκης πώλησης των ΔΕΚΟ, είτε μέσω της εν τοις πράγμασι αμφισβήτησης της δημοσιοϋπαλληλικής μονιμότητας είτε ακόμη και με την περικοπή -βαθιά και απολύτως δικαιολογημένη - της εφ' όρου ζωής οικονομικής εξασφάλισης των κρατικών υπαλλήλων. Είναι τέτοια η αρνητική μακροπρόθεσμη προοπτική εισοδημάτων όλων όσων μετέχουν της κρατικής μηχανής που ευτυχώς δεν επιτρέπει την πρόβλεψη ότι στο ορατό διάστημα θα αποτελούν κεντρικό πόλο στο κοινωνικό και πολιτικό σκηνικό.

Ναι, η "παλιά" Ελλάδα αποδυναμώνεται δραματικά και όσες πολιτικές δυνάμεις θα ήθελαν να πολιτευτούν με αυτά τα "παλιά" υλικά θα διαπιστώσουν (όπως ο Φώτης κι ο Βαγγέλης!) πως αυτά θα απομείνουν εξαιρετικά αποδυναμωμένα, ανίσχυρα και άνευ νοήματος.

Η "Νέα Ελλάδα" έρχεται με ρυθμούς γοργούς.
Προφανώς και αυτή η μετάβαση δε θα γίνει χωρίς να μας δείξουν οι γνωστοί-άγνωστοι "σκηνοθέτες" του πολιτικού μας θεάτρου των τελευταίων χρόνων (μεγαλοσυνδικαλιστές και εργατοπατέρες μαζί με τους πολιτικούς τους πάτρωνες) πόσο καλά γνωρίζουν το δρόμο της καταστροφής.
Θα μας μιλήσουν για απεργίες, θα μας ταλαιπωρήσουν, θα μας εμποδίσουν να μετακινηθούμε, να εργαστούμε, να μιλήσουμε, να δημοσιεύσουμε στο πνεύμα πάντοτε της δικής τους αντίληψης: τα δικά τους κεκτημένα είναι ο πυλώνας της "Δημοκρατίας"!

Κι όμως!
Αυτή τη φορά, οι δυνάμεις της δημιουργίας έχουν έναν σύμμαχο!
Την Ευρώπη και τη Διεθνή Κοινότητα.
Για λίγο λοιπόν καιρό ακόμα θα τους ανεχτούμε και τους Αριστερούς και τους Δεξιούς αλλά και τους Ακροδεξιούς σκελετούς.

Ας πάρουμε τη δόση και μετά ας κάνουν ό,τι θέλουν!

Από το νέο έτος ξεκινά η Νέα Ελλάδα!