Η Αντοχή του Δικομματισμού: Ένα Μοντέλο Πρόβλεψης.

Έχουμε αναφερθεί και σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις για το μοντέλο πρόβλεψης που έχουμε κατασκευάσει και χρησιμοποιούμε σχετικά με ποσοτικοποιημένες πολιτικές εξελίξεις όπως οι εκλογές.

To μοντέλο μας - αφού εξελίχθηκε ικανοποιητικά- δε βασίζεται καθόλου σε δημοσιοποιημένα δημοσκοπικά δεδομένα και η ιδιομορφία του έγκειται στην προσμέτρηση:

• του βαθμού "κινητικότητας" ή αντίθετα "αδράνειας" του εκλογικού σώματος
• του βαθμού "ωριμότητας" του εκλογικού σώματος, υπό την έννοια της ικανότητάς του να αποκωδικοποιεί τις εξελίξεις και τα γεγονότα που του προσφέρονται και να αντιδρά αναλόγως, ορθολογικά ή μη.
• το βαθμό συσχετισμού των διεργασιών στο εσωτερικό της κοινωνίας με αντίστοιχες διεργασίες σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο (Βαλκάνια, Ευρώπη κλπ).
• τα βαθμό ενσωμάτωσης στη συλλογική συμπεριφορά ιστορικών αλλά και τρεχόντων εξελίξεων και καταστάσεων.

Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα "ψυχο-κοινωνικό" προβλεπτικό μοντέλο, που επεξεργάζεται δυναμικά τις παραμέτρους του εκλογικού σώματος και παράγει ποσοτικοποιημένα συμπεράσματα.

Σε αυτή τη φάση, προσπαθήσαμε να προβλέψουμε την αντοχή του δικομματισμού, του ποσοστού δηλαδή που προκύπτει ως άθροισμα των επί μέρους ποσοστών των δύο κομμάτων εξουσίας.

Τα συμπεράσματα που προκύπτουν είναι ενδιαφέροντα, καθώς έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την αίσθηση που αποκομίζει κανείς από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα:

• Παρά τις σημαντικές μεταβολές που υπέστη σε οικονομικό επίπεδο η ελληνική κοινωνία, ο δικομματισμός ως πολιτική επιλογή εξακολουθεί να αποτελεί την πρώτη επιλογή του εκλογικού σώματος. Εδώ το μοντέλο προβλέπει - και μένει να επιβεβαιωθεί ή όχι - ότι το ποσοστό του δικομματισμού θα κινηθεί πάνω από το 65%. Πιο κοντά στο 68%.
• Ο χώρος της κεντροδεξιάς αποτελεί πολύ πιο ευμετάβλητο χώρο σε σχέση με εκείνον της κεντρο-αριστεράς, δηλαδή η κινητικότητα του κεντροδεξιού τμήματος της κοινής γνώμης είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέη με εκείνο της κεντρο-αριστεράς.
• Σε αντίθεση με τη γενική αίσθηση, το "ψυχο-κοινωνικό" μας μοντέλο, που σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί δημοσκόπηση αλλά καθαρά επιστημονική κατασκευή, τα κόμματα εξουσίας μπορούν να έχουν ποσοστά πάνω από 30%.
• Ακριβώς εξαιτίας της μεγαλύτερης κινητικότητας του κεντρο-δεξιού τμήματος, η διαφορά μεταξύ των κομμάτων εξουσίας -πάντοτε σύμφωνα με το μοντέλο μας- θα μπορούσε να περιορισθεί και σε πολύ μικρά ποσοστά κάτω του 3%.

Αυτά, ως μια καταγραφή κάποιων εντελώς θεωρηρικών συμπερασμάτων με μοναδικό σκοπό τον έλεγχο της αξιοπιστίας και της χρησιμότητας του μοντέλου.