15 Σεπ 2011

Πονηρές Τηλεδιασκέψεις, Αθώοι Αριθμοί...

Εικοσιπέντε λεπτά αναφέρουν τα ΜΜΕ ότι διήρκεσε η περίφημη πια τηλεδιάσκεψη Παπανδρέου-Μέρκελ-Σαρκοζύ, σχεδιασμένη να συμπέσει με ένα οριακά χαμηλό και κρίσιμο σημείο για τα σχετιζόμενα με την ελληνική κρίση οικονομικά μεγέθη.


Φυσικά, ούτε η διάρκεια, ούτε ο τρόπος, ούτε ο χρόνος του γεγονότος πείθουν περί ουσιαστικής μεταβολής στην πορεία της ελληνικής οικονομίας. Η απουσία επίσημης κοινής ανακοίνωσης των τριών συμμετεχόντων αποτελεί επιπλέον ενισχυτικό παράγοντα της πεποίθησης ότι ουδέν σημαντικό ειπώθηκε. Πως θα μπορούσε άλλωστε, εφόσον στην υποθετική περίπτωση που οι ισχυροί της Ευρώπης είχαν αποφασίσει να κινηθούν δραστικά προς την κατεύθυνση της συγκρότησης μιας ισχυρής απάντησης, αφενός δε θα επέλεγαν μια τηλεδιάσκεψη 25 λεπτών για να επικοινωνήσουν, αφετέρου θα είχαν κάτι σημαντικό να ανακοινώσουν κατά προτίμηση κάτι σχετικό με "ζεστό χρήμα" και βεβαίως οι αγορές θα είχαν ήδη προεξωφλήσει την κίνησή τους επί το θετικότερον.


Τι γνωρίζαμε (συνοπτικά);


Η Ελληνική Κυβέρνηση αδυνατεί να παρακολουθήσει συστηματικά το πρόγραμμα προσαρμογής για τρεις σημαντικούς λόγους:



    Δε διαθέτει ούτε την πολιτική βούληση ούτε το πολιτικό κεφάλαιο ώστε να προχωρήσει στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.


      Ο κρατικός μηχανισμός δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις χρονικές επιδιώξεις του προγράμματος.


        Το διεθνές περιβάλλον - οικονομικό και γεωπολιτικό - δεν είναι πλέον ευνοϊκό.


          Η Ευρώπη και ειδικότερα η Ευρωζώνη έχει αποφασίσει να διαχειριστεί την κρίση διαθέτοντας τα ελάχιστα κεφάλαια και επενδύοντας τη μέγιστη πολιτική της δυνατότητα. Χωρίς κεφάλαια δυστυχώς δεν ανατρέπονται οικονομικά τετελεσμένα, αλλά στην παρούσα φάση η Ευρώπη και ειδικότερα η Γερμανία προφανώς έχει άλλες προτεραιότητες, στις οποίες έχουμε αναφερθεί επαρκώς.


          Τι θα μάθουμε;




          • Ότι δυστυχώς η όποια παράταση χρόνου προς το "μοιραίο" θα πληρώνεται με έξοδα της ελληνικής πλευράς. Εις το εξής κάθε αναβολή ενός πιστωτικού γεγονότος θα κοστίζει στην ελληνική κυβέρνηση μέτρα τύπου "τέλος ακινήτων". Η Ευρώπη μπορεί να υποστηρίξει πολιτικά σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό την όποια πρόθεση αναβολής συμβάντων αλλά το οικονομικό βάρος θα πέφτει στην ελληνική πλευρά. Συνεπώς, υπό αυτή την έννοια, τα μέτρα - τωρινά ή επόμενα - δεν είναι αρκετά.



          • Οι "μη-πολιτικοί" παράγοντες του ελληνικού προγράμματος, όπως το ΔΝΤ, θα επανεξετάσουν τη στάση τους σε σχέση με τη συμμετοχή και τους όρους εφόσον δεν μπορούν καταστατικά να συνεχίσουν χωρίς να παρασχεθούν στην Ελλάδα επαρκή κεφάλαια ώστε το χρέος να καθίσταται βιώσιμο.



          • Η Ελλάδα τίθεται στο επίκεντρο της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου, παρέχοντας σε κάθε ενδιαφερόμενη χώρα-μέλος την βάσιμη δικαιολογία να αποσύρει, μεταβάλλει ή καθεστερήσει τη συμμετοχή της. Το βάρος που αναλαμβάνει η ελληνική κυβέρνηση είναι τεράστιο και πιθανότατα δυσβάσταχτο αποτελώντας έτσι ένα καλό άλλοθι για τη δρομολόγηση εξελίξεων στο εσωτερικό της Ευρωζώνης που να αποτυπώνει τις κρυφές επιθυμίες των ισχυρών μελών.



          Οι αριθμοί του ελληνικού ζητήματος είναι αμείλικτοι και δεν μπορούν πλέον να κρυφτούν πίσω από κανένα κλειστό γραφείο με πρόφαση τη διεξαγωγή τηλεδιασκέψεων.



Δεν υπάρχουν σχόλια: