Δεν αποτέλεσε έκπληξη η κίνηση του κ. Παπανδρέου στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματός του. Το καταγράφουμε από τον πρόλογο ακόμη, προκειμένου να καταδείξουμε ότι οι εξελίξεις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κινούνται με προδιαγεγραμμένους ρυθμούς και σύμφωνα με όλους τους κανόνες της σύγχρονης πολιτικής επικοινωνίας. Απλά το αποτέλεσμα είναι μάλλον προδιαγεγραμμένο και δεν είναι άλλο από εκείνο που ήδη έχουμε διατυπώσει και σχετίζεται με μια ουσιαστική διασχιστική τάση στο κόμμα, με άγνωστη μέχρι στιγμής κατάληξη.
Ήδη από τις 23 Σεπτεμβρίου είχαμε γράψει: "Επικοινωνιακά, ας εστιαστούμε στην επικείμενη συνεδρίαση της
Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, όπου αναμένονται σημειολογικού και
όχι ουσιαστικού τύπου δρώμενα." και στη συνέχεια:"Ως εκ τούτου τα τεκταινόμενα στην εν λόγω συνεδρίαση θα αποτελέσουν και ένα πρώτο πλαίσιο αναφοράς για το μέλλον του κινήματος."
Όντως λοιπόν το πλαίσιο αναφοράς αποκρυσταλλώθηκε πλέον, ενώ επικοινωνιακά το πυροτέχνημα του κ. Παπανδρέου κρίνεται ως απολύτως εντυπωσιακό και άρα επιτυχημένο. Η βάση της λογικής της κίνησης του Προέδρου του κινήματος εδράζεται στο λεγόμενο "hype" εκ του "hyperbola-υπερβολή", όπου ο ενδιαφερόμενος δαπανά το όποιο κεφάλαιό του -στην περίπτωσή μας το πολιτικό του κεφάλαιο-προκειμένου όχι να επιτύχει αυτό που φαίνεται ότι επιθυμεί αλλά να προκαλέσει και μεγιστοποιήσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης. Μετά από αυτήν την καθαρά τεχνικού χαρακτήρα επεξήγηση, ας δούμε σε ποιον απευθυνόταν και ποια μηνύματα επιθυμούσε να επικοινωνήσει ο κ. Παπανδρέου.
Κατ' αρχήν πρέπει να καταγράψουμε ότι εγκαινιάζει μια καινούρια στρατηγική την οποία μάλλον θα διατηρήσει και πιθανόν αυτή είναι που θα καθορίσει την παραπέρα πορεία του ίδιου και του κόμματος. Ο κ. Παπανδρέου έχει αποφασίσει να αξιοποιήσει στο έπακρο την απευθείας επικοινωνία και την ιδιαίτερη σχέση του ονόματος και της οικογένειάς του με μεγάλη μερίδα του εκλογικού σώματος. Αναγνωρίζει ότι το ΠΑΣΟΚ με την παρούσα δομή, σύνθεση και λειτουργία όχι μόνο δεν μπορεί να αποδώσει ως ιδεολογικοπολιτικό όχημα εξουσίας, αλλά αποτελεί τροχοπέδη για το όραμα που ο ίδιος επαγγέλλεται. Τοποθετείται λοιπόν απέναντι στο "όλον" ΠΑΣΟΚ, δοκιμάζει τις αντοχές του αλλά ταυτόχρονα θέτει υπό σκληρή δοκιμασία τα επί μέρους στελέχη, τα θεσμικά του όργανα αλλά ιδιαίτερα τον κύριο αντίπαλό του. Ο ίδιος αισθάνεται ισχυρός εξαιτίας ακριβώς της ιδιαίτερης βαρύτητας της πολιτικής του κληρονομιάς, ενώ ταυτόχρονα έχει αποφασίσει ότι αυτό το ΠΑΣΟΚ δεν τον εκφράζει και πρέπει είτε να διαλυθεί και να επανιδρυθεί είτε να μεταλλαχθεί τόσο που σε τίποτα να μην θυμίζει τον παλιό εαυτό του. Αποφάσισε να επικοινωνεί απευθείας με το δικό του κοινωνικό έρεισμα και να κάνει την κοινωνία-μέσω αυτής της επικοινωνιακής τακτικής-συμμέτοχη στην αγωνία του για τα τεκταινόμενα στο κόμμα το οποίο πλέον θέτει εν συνόλω απέναντί του. Να επισημάνουμε ότι αυτό είναι και το ισχυρό του όπλο απέναντι στον κ. Βενιζέλο. Ο κ. Παπανδρέου θα υφίσταται ως πολιτική οντότητα και μετά το νυν ΠΑΣΟΚ αλλά και χωρίς αυτό, ίσως με κάποιο διάδοχο σχήμα. Ο κ. Βενιζέλος δεν διαθέτει αυτόνομα κοινωνικά ερείσματα τέτοια ώστε να του επιτρέπουν να επιβιώσει πολιτικά εκτός ενός κόμματος και μάλιστα ενός κόμματος εξουσίας. Υπό το πρίσμα αυτό, η κίνηση του κ. Παπανδρέου, η επίδειξη αυτόνομης πολιτικής ισχύος, μάλλον θα πρέπει να βάλει σε σκέψεις τον αντίπαλό του καθώς και όσα στελέχη βιάστηκαν να τον πλαισιώσουν.
Το δεύτερο που αξίζει να επισημάνουμε είναι η ταχεία αντίδραση τόσο του κ. Βενιζέλου όσο και άλλων "βαρέων" στελεχών του κόμματος. Τα πολιτικά αντανακλαστικά του Ευάγγελου λειτούργησαν άψογα, υπογραμμίζοντας ότι -τουλάχιστον στο τακτικό επίπεδο- δεν θα χαριστεί και σαφώς δεν θα καταθέσει τα όπλα τόσο εύκολα. Εντούτοις, δεν φάνηκε έτοιμος να συγκρουστεί, οπότε τούτο καταγράφεται ως σχετική αδυναμία η οποία μάλλον θα αξιοποιηθεί τόσο από τον κ. Παπανδρέου όσο και από την πλευρά των εν δυνάμει έτερων υποψηφίων όπως η κ. Διαμαντοπούλου, η οποία αποφάσισε να μην εμπλακεί σε καταστάσεις υψηλού ρίσκου. Επιβεβαιώθηκε η ανησυχία των λοιπών-που εκφράστηκε στο πρόσωπο του κ. Κακλαμάνη-αναφορικά με την -ήδη απολεσθείσα κατά την άποψή μας-ενότητα του κόμματος. Ας σημειώσουμε ότι εφόσον η ενότητα είναι το ζητούμενο και μόνον αυτό τότε ήδη έχουμε καταγράψει τουλάχιστον ένα θνησιγενές χαρακτηριστικό του κινήματος. Τέλος, αξίζει να συγκρατήσουμε και την παρέμβαση του κ. Ανδρουλάκη στον κ. Παπανδρέου και να θυμίσουμε αυτό που έχουμε επισημάνει στο παρελθόν:"Απλά θα αναφέρουμε δύο σημεία που κατά την άποψή μας θα έχουν βαρύνουσα σημασία:.... - Η τελική στάση και οι πολιτικές κινήσεις του opinion maker του κινήματος Μίμη Ανδρουλάκη."
Το επόμενο βήμα ανήκει στον Ευάγγελο. Η επόμενες κοινοβουλευτικές δραστηριότητες αφορούν στην εκλογή προεδρείου της Βουλής και στη συνέχεια τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης και λήψη ψήφου εμπιστοσύνης ενώ το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ θα συνεδριάσει και πάλι. Ποιο θα είναι το επόμενο πεδίο δράσης του Ευάγγελου από τον οποίο περιμένουμε το επόμενο επικοινωνιακό γεγονός-αναλόγου μεγέθους αλλά όχι ιδίας τάξεως (ο Ευάγγελος κινείται εντός των θεσμικών ορίων) - ενός καλά σκηνοθετημένου πολιτικού δράματος όπου οι πάντες μπήκαν πλέον στο χορό;
Ήδη από τις 23 Σεπτεμβρίου είχαμε γράψει: "Επικοινωνιακά, ας εστιαστούμε στην επικείμενη συνεδρίαση της
Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, όπου αναμένονται σημειολογικού και
όχι ουσιαστικού τύπου δρώμενα." και στη συνέχεια:"Ως εκ τούτου τα τεκταινόμενα στην εν λόγω συνεδρίαση θα αποτελέσουν και ένα πρώτο πλαίσιο αναφοράς για το μέλλον του κινήματος."
Όντως λοιπόν το πλαίσιο αναφοράς αποκρυσταλλώθηκε πλέον, ενώ επικοινωνιακά το πυροτέχνημα του κ. Παπανδρέου κρίνεται ως απολύτως εντυπωσιακό και άρα επιτυχημένο. Η βάση της λογικής της κίνησης του Προέδρου του κινήματος εδράζεται στο λεγόμενο "hype" εκ του "hyperbola-υπερβολή", όπου ο ενδιαφερόμενος δαπανά το όποιο κεφάλαιό του -στην περίπτωσή μας το πολιτικό του κεφάλαιο-προκειμένου όχι να επιτύχει αυτό που φαίνεται ότι επιθυμεί αλλά να προκαλέσει και μεγιστοποιήσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης. Μετά από αυτήν την καθαρά τεχνικού χαρακτήρα επεξήγηση, ας δούμε σε ποιον απευθυνόταν και ποια μηνύματα επιθυμούσε να επικοινωνήσει ο κ. Παπανδρέου.
Κατ' αρχήν πρέπει να καταγράψουμε ότι εγκαινιάζει μια καινούρια στρατηγική την οποία μάλλον θα διατηρήσει και πιθανόν αυτή είναι που θα καθορίσει την παραπέρα πορεία του ίδιου και του κόμματος. Ο κ. Παπανδρέου έχει αποφασίσει να αξιοποιήσει στο έπακρο την απευθείας επικοινωνία και την ιδιαίτερη σχέση του ονόματος και της οικογένειάς του με μεγάλη μερίδα του εκλογικού σώματος. Αναγνωρίζει ότι το ΠΑΣΟΚ με την παρούσα δομή, σύνθεση και λειτουργία όχι μόνο δεν μπορεί να αποδώσει ως ιδεολογικοπολιτικό όχημα εξουσίας, αλλά αποτελεί τροχοπέδη για το όραμα που ο ίδιος επαγγέλλεται. Τοποθετείται λοιπόν απέναντι στο "όλον" ΠΑΣΟΚ, δοκιμάζει τις αντοχές του αλλά ταυτόχρονα θέτει υπό σκληρή δοκιμασία τα επί μέρους στελέχη, τα θεσμικά του όργανα αλλά ιδιαίτερα τον κύριο αντίπαλό του. Ο ίδιος αισθάνεται ισχυρός εξαιτίας ακριβώς της ιδιαίτερης βαρύτητας της πολιτικής του κληρονομιάς, ενώ ταυτόχρονα έχει αποφασίσει ότι αυτό το ΠΑΣΟΚ δεν τον εκφράζει και πρέπει είτε να διαλυθεί και να επανιδρυθεί είτε να μεταλλαχθεί τόσο που σε τίποτα να μην θυμίζει τον παλιό εαυτό του. Αποφάσισε να επικοινωνεί απευθείας με το δικό του κοινωνικό έρεισμα και να κάνει την κοινωνία-μέσω αυτής της επικοινωνιακής τακτικής-συμμέτοχη στην αγωνία του για τα τεκταινόμενα στο κόμμα το οποίο πλέον θέτει εν συνόλω απέναντί του. Να επισημάνουμε ότι αυτό είναι και το ισχυρό του όπλο απέναντι στον κ. Βενιζέλο. Ο κ. Παπανδρέου θα υφίσταται ως πολιτική οντότητα και μετά το νυν ΠΑΣΟΚ αλλά και χωρίς αυτό, ίσως με κάποιο διάδοχο σχήμα. Ο κ. Βενιζέλος δεν διαθέτει αυτόνομα κοινωνικά ερείσματα τέτοια ώστε να του επιτρέπουν να επιβιώσει πολιτικά εκτός ενός κόμματος και μάλιστα ενός κόμματος εξουσίας. Υπό το πρίσμα αυτό, η κίνηση του κ. Παπανδρέου, η επίδειξη αυτόνομης πολιτικής ισχύος, μάλλον θα πρέπει να βάλει σε σκέψεις τον αντίπαλό του καθώς και όσα στελέχη βιάστηκαν να τον πλαισιώσουν.
Το δεύτερο που αξίζει να επισημάνουμε είναι η ταχεία αντίδραση τόσο του κ. Βενιζέλου όσο και άλλων "βαρέων" στελεχών του κόμματος. Τα πολιτικά αντανακλαστικά του Ευάγγελου λειτούργησαν άψογα, υπογραμμίζοντας ότι -τουλάχιστον στο τακτικό επίπεδο- δεν θα χαριστεί και σαφώς δεν θα καταθέσει τα όπλα τόσο εύκολα. Εντούτοις, δεν φάνηκε έτοιμος να συγκρουστεί, οπότε τούτο καταγράφεται ως σχετική αδυναμία η οποία μάλλον θα αξιοποιηθεί τόσο από τον κ. Παπανδρέου όσο και από την πλευρά των εν δυνάμει έτερων υποψηφίων όπως η κ. Διαμαντοπούλου, η οποία αποφάσισε να μην εμπλακεί σε καταστάσεις υψηλού ρίσκου. Επιβεβαιώθηκε η ανησυχία των λοιπών-που εκφράστηκε στο πρόσωπο του κ. Κακλαμάνη-αναφορικά με την -ήδη απολεσθείσα κατά την άποψή μας-ενότητα του κόμματος. Ας σημειώσουμε ότι εφόσον η ενότητα είναι το ζητούμενο και μόνον αυτό τότε ήδη έχουμε καταγράψει τουλάχιστον ένα θνησιγενές χαρακτηριστικό του κινήματος. Τέλος, αξίζει να συγκρατήσουμε και την παρέμβαση του κ. Ανδρουλάκη στον κ. Παπανδρέου και να θυμίσουμε αυτό που έχουμε επισημάνει στο παρελθόν:"Απλά θα αναφέρουμε δύο σημεία που κατά την άποψή μας θα έχουν βαρύνουσα σημασία:.... - Η τελική στάση και οι πολιτικές κινήσεις του opinion maker του κινήματος Μίμη Ανδρουλάκη."
Το επόμενο βήμα ανήκει στον Ευάγγελο. Η επόμενες κοινοβουλευτικές δραστηριότητες αφορούν στην εκλογή προεδρείου της Βουλής και στη συνέχεια τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης και λήψη ψήφου εμπιστοσύνης ενώ το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ θα συνεδριάσει και πάλι. Ποιο θα είναι το επόμενο πεδίο δράσης του Ευάγγελου από τον οποίο περιμένουμε το επόμενο επικοινωνιακό γεγονός-αναλόγου μεγέθους αλλά όχι ιδίας τάξεως (ο Ευάγγελος κινείται εντός των θεσμικών ορίων) - ενός καλά σκηνοθετημένου πολιτικού δράματος όπου οι πάντες μπήκαν πλέον στο χορό;
Technorati Tags: Βενιζέλος, Παπανδρέου, ΠΑΣΟΚ, αντιπολίτευση, κυβέρνηση
Powered by ScribeFire.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου